به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، علی ثابتنیا مدیرعامل انجمن موسیقی ایران بود. اما از مدتها پیش خبرِ رفتنِ او از انجمن به گوش میرسید. در نهایت هم در بهمنِ سال جاری خبر استعفایش رسمی شد.
اکنون حسین علیشاپور خواننده موسیقی ایرانی در حمایت از مدیرِ پیشینِ انجمن موسیقی ایران دست به قلم شده و یادداشتی نوشته است. در ادامه متن این یادداشت را میخوانید:
اوائل سال 97 بود و در راه بازگشت از مشهد به تهران بودم. کنسرتی داشتم با گروهی جوان که بالاخره توانسته بودیم به خیر و خوشی برگزارش کنیم... در سالن ترانزیت فرودگاه صدایی را شنیدم که نامم را با احترام و محبت خطاب قرار میداد. سربرگرداندم و مردی تقریبا هم سن و سال خود را دیدم با چشم و ابرویی مشکی و چهرهای مهربان و لبخندی گیرا. پیش رفتم و پیش آمد و دستم را به گرمی گرفت و گفت: ثابت نیا هستم رئیس انجمن موسیقی ایران...
شنیده بودم که به تازگی به ریاست انجمن موسیقی درآمده است. گپ و گفت کوتاهی کردیم و بقیهی صحبتها را موکول کردیم به زمانی که در تهران یکدیگر را ببینیم. پیش از ثابتنیا مدیران بسیاری را چه در انجمن و چه در مرکز موسیقی دیده بودم. اکثرشان انسانهای خوبی بودند اما کار کردن در حوزهی دولتی موسیقی، کاری است ورای سخن گفتن که ثابتنیا به خوبی آن را میشناخت. سه چهار روز بیشتر نگذشته بود که برای مشورت در کاری تماس گرفت و پس از آن نیز این تماسها مکرر شد و به تدریج مودت و رفاقتی بین من و او شکل گرفت.
ثابتنیا نه با من، که با هر صاحب رایی در امور موسیقی مربوط به انجمن مشورت میکرد تا هر کاری با استفاده از نظر صاحبنظران شکل گیرد و پیش رود. درِ اتاق او در طبقهی دوم انجمن موسیقی همیشه به روی اهل موسیقی باز بود. ندیدم و نشنیدم کسی از موسیقیدانان به بهانهی جلسه یا گرفتاری یا امور معمولی از این دست معطلِ او شود. به تولید در عرصهی موسیقی ملی و دستگاهی و سنتی و موسیقی نواحی معتقد بود و بارها شاهد بودم که به دوردستها میرفت تا در جمع هنرمندان گمنام موسیقی محلی ایران حاضر باشد بلکه بتواند کاری برای ایشان و برای موسیقی کند...
آخرین کاری که انجام داد و من نیز سهم کوچکی در آن داشتم، تهیهی آلبومی با حضور 6 آوازخوان نسل سوم با نام "هزاران" بود که هماکنون آخرین مراحل انتشار را میگذراند. تولید این آلبوم شاید آخرین اقدام او تا پیش از اعلام خبر استعفایش بود. استعفایی که بسیاری از اهل موسیقی را شگفتزده و در عین حال غمگین کرده است.
علی ثابتنیا مدیری است که به کار موسیقی میآید. سه خصوصیت بارز او، یعنی سلامت، دلسوزی و کاردانی، این را بر من اثبات کرده است. اگر او به دلایلی غیر از دلایل شخصی و خصوصی ترجیح داده تا در منصب ریاست انجمن موسیقی ایران نماند و برود، احتمالا جایی از کار اشکال دارد. از همان اشکالاتی که در بسیاری از ساختارهای اداری ریشه دوانیده است.
همان اشکالاتی که ...
انتهای پیام/