به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، برنامه ارغنون با موضوع بررسی جایگاه موسیقی در دولتهای مختلف به ویژه در هشت سال اخیر، با حضور خدایار قاقانی (نویسنده منتقد هنری سینما و موسیقی) از شبکه رادیویی گفتوگو روی آنتن رفت.
خدایار قاقانی در برنامه «ارغنون» گفت: دولتهای مختلف در زمان فعالیت خود هیچ برنامهی فرهنگی در حوزه موسیقی نداشتند. موسیقی برای دولتها یک موضوع اضافی است.
بیبرنامه بودن دولت در حوزه موسیقی باعث شده ما امروزه با وضعیت آشفته در موسیقی مواجه شویم.
این منتقد موسیقی با اشاره به این که سالهای سال موسیقیِ مورد تأیید دولتهای ایران سرود بود، تأکید کرد: بیبرنامه بودن دولت در حوزه موسیقی باعث شده ما امروزه با وضعیت آشفته در موسیقی مواجه شویم. امروز شاهدیم که موسیقی ایران در گرو فعالیتهای انفرادی اهالی موسیقی پیش میرود. گروه موسیقی چاووش در دههی 60 بر اساس برنامهریزیهای دولتی فعالیت نمیکرد و با علاقه و خواست اعضا شکل گرفته بود.
گروه موسیقی چاووش در دههی 60 بر اساس برنامهریزیهای دولتی فعالیت نمیکرد و با علاقه و خواست اعضا شکل گرفته بود.
خدایار قاقانی گفت: فعالیت گروه موسیقی چاووش یکی از نقاط طلایی موسیقی ایران است. مدیریت موسیقی در کشور همواره با تکیه بر آزمون و خطا پیش رفته است. سینمای ایران در دههی 60 ساختار و ساختمان پیدا کرد و مدیریت شد و چه خوب و چه بد تحت یک برنامهی مشخص قرار گرفت.
این منتقد در بخش دیگری از سخنان خود در برنامه «ارغنون» با اشاره به این که تبعات اجتماعی موسیقی و سینما در ارتباط با یکدیگر تحلیل میشوند، اضافه کرد: موسیقی و سینما در مقایسه با سایر حوزههای فرهنگی طیف گستردهتری از مخاطبان را دارند و جامعه با این دو حوزه ارتباط تنگاتنگی برقرار میکند.
موسیقی و سینما در مقایسه با سایر حوزههای فرهنگی طیف گستردهتری از مخاطبان را دارند و جامعه با این دو حوزه ارتباط تنگاتنگی برقرار میکند.
وی با اشاره به این که مردم برای شنیدن موسیقی وقت میگذارند، ادامه داد: سینمای ایران در مقایسه با موسیقی ابعاد صنعتیتر و حرفهایتری را دارد. سالنهای سینما در ایران حرفهایتر از سالنهای کنسرت هستند.
وی با اشاره به این که ما در حوزه تاریخنویسی و نقد سینمایی از حوزه موسیقی جلوتریم، توضیح داد: موسیقی ایران هنوز یک کتاب کامل و جامع درباره تاریخ خود ندارد. موسیقی ریشههای کهنتری از سینما دارد و شاهدیم که در چند سال اخیر بسیاری از دانشجویان موسیقی و استادان دانشگاهی در حوزه جمعآوری اسناد موسیقی کهن ایران فعالیت میکنند.
موسیقی ایران هنوز یک کتاب کامل و جامع درباره تاریخ خود ندارد. در حالی که موسیقی تاریخ بسیار کهنتری نسبت به سینما دارد.
وی تأکید کرد: متأسفانه مدیریت موسیقی در ایران هیچگاه جنبههای پژوهشی و تئوریک موسیقی را مورد حمایت قرار نداده است.
انتهای پیام/