به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، اطلاع رسانی درست برای افکار عمومی در هر مقطعی یک ضرورت مهم به شمار میرود و در این میان رسانهها ابزار اصلی نشر اطلاعات و جهتدهی به اذهان عمومی در هر جامعهای به شمار میروند. اهمیت نقش رسانهها در رویکرد مردمی به ویژه در کشورهای اسلامی را زمانی درمیابیم که غرب و ایالات متحده میلیاردها دلار برای «جنگ تبلیغاتی» علیه منطقه و در صدر آن محور مقاومت هزینه میکنند و یکی از اهرمهای اصلی آنها در پروژههای ضد مقاومت به شمار میرود.
المنار؛ بازوی اصلی رسانهای مقاومت لبنان
در این میان نقش رسانههای مقاومت برای هدایت افکار عمومی بیش از پیش ضروری است و اطلاع رسانی و نقش آن در مقابله با جنگ نرم بسیار موثرتر از بمباران و موشک باران است؛ چرا که این جنگ اندیشهها و احساسات را هدف میگیرد و تحریف واقعیتها باعث ایجاد تفرقه و از بین رفتن اعتماد و اطمینان میشود.
بنابراین امروزه اطلاع رسانان مقاومت مانند همان اشخاصی هستند که در میدان و صحنه نبرد میجنگند و این اطلاع رسانی شامل ماهوارهها و فضای مجازی و اینترنت است.
در این بین شبکه المنار لبنان یکی از برجستهترین رسانههای مقاومت به شمار میرود که از نخستین روزهای ابتدای تاسیس خود در سال 1991 در ساختمان کوچک در ضاحیه جنوبی بیروت، همواره به عنوان تنها بازوی رسانهای حزبالله به خوبی توانسته است نقش خود را به عنوان یک «رسانه مقاومت» ایفا کند.
تلویزیون المنار در سال 1991 تاسیس و در سال 2000 همزمان با پیروزیهای مقاومت و بیرون کردن دشمن صهیونیستی از بخشهای وسیعی از خاک جنوب لبنان نیز پخش آن از طریق ماهواره شروع به فعالیت کرد. المنار شبکه وابسته به حزب الله است که هدف خود را ترویج ارزشهای اسلامی و تقویت نقش اسلام و تمدن اسلامی قرار داده است. برنامه های آن شامل اخبار، ورزش، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و کودکان و فیلم است.
سانسور خبری شدیدی که بر اوضاع و تحولات منطقه در آن برهه زمانی توسط رسانههای غربی حکمفرما بوده، جریان مقاومت اسلامی لبنان را وادار کرد تا المنار را به عنوان رسانهای که در آن فضا، حداقل صدا و تصویری از مقاومت را در صحنه داخلی و بعدها خارجی لبنان ارائه داده و در نتیجه زبان رسانهای مقاومت باشد، تاسیس کند.
نقش المنار در عملیات نظامی حزبالله ضد دشمن صهیونیستی
با توجه به اینکه طی سالهای 1985 تا 1986 حجم عملیاتهای نظامی مقاومت اسلامی کاهش یافت؛ اما روز به روز بر سطح کیفی این اقدامات افزوده میشد. در این مقطع حزبالله تصمیم گرفت که از صحنه عملیاتهایش فیلمبرداری کند به همین دلیل یک فیلمبردار به تیمهای عملیاتی اعزامی به منطقه کمربند امنیتی اضافه شد.
بر این اساس دوربین مقاومت یا به تعبیر دقیقتر «رسانه» به عاملی استراتژیک بدل شد که اهمیتش از سلاح کمتر نبود. این ترفند تاثیر بسیاری بر روحیه مردم لبنان گذاشته و موجبات ترس و نگرانی صهیونیستها را فراهم می کرد که البته واکنش اعتراضی برخی سران عرب را نیز در برداشت که قدرت گرفتن حزبالله را مساوی با تضعیف خودشان می دانستند.
در این بین المنار در ابتدا کار خود را با پوشش عملیاتهای حزبالله ضد دشمن صهیونیستی و ارائه گزارشهای تصویری از تجاوزات اسرائیل بر خاک لبنان آغاز کرد. اولین بار عملیات مقاومت در 1986 بر روی صفحه تلویزیون دولتی لبنان رفت، عملیاتی که در آن مواضع دشمن در «سجد» و «بئر کلاب» به آتش کشیده شد. شیوه پخش شبکه المنار طوری طراحی شده بود که در عمق سرزمینهای اشغالی نیز قابل دریافت بود و حزبالله می توانست تصاویر مستند عملیاتهایش علیه نظامیان صهیونیست را بدون هیچ دخل و تصرفی برای ساکنان سرزمینهای اشغالی پخش کند.
پیش از تاسیس شبکه المنار، محدودیتهای رسانهای مقاومت در دهه نود به حدی بود که حتی برای شنیده شدن صدای مقاومت ساعاتی از روز برای پخش اخبار انتخاب میشد که با بخشهای خبری دیگر شبکه تداخل زمانی نداشته باشد. با آغاز پخش المنار از ماهواره «عرب ست»در سال 2000 و در محدوده جغرافیائی خاورمیانه، اروپا و سپس آفریقا، المنار با چالشهای جدیدی روبرو شد.
این شبکه از آن پس نقش رسانهای متفاوتی یافت. المنار دیگر تنها رسانهای برای مقاومت نبود، بلکه باید در کنار دیگر رسانههای حامی مقاومت که از آنها به «دوستان المنار» تعبیر میشد با ابزار رسانه، جنگی تمام عیار را علیه دستگاه رسانهای دشمن به راه میانداخت.
توطئههای ادامه دار دشمنان مقاومت ضد شبکه المنار
شبکه المنار به دلیل پوشش خبری حوادث منطقه و تلاش برای نشان دادن تصویری متفاوت و متمایز از آنچه که رسانههای منطقه نشان میدهند، و نیز پایبندی این شبکه به نشان دادن آنچه که در صحنه رخ میدهد، همواره از سوی دشمنان مورد هدف قرار داده میشود.
از سال 1990 تا سال 2000 میلادی، مقاومت لبنان، عملیات نظامی پیشرفتهای علیه مواضع صهیونیستها انجام داد و خبرنگاران المنار با حضور در همه جبهههای مقاومت در نزدیکی مرزهای لبنان و فلسطین، این عملیات را به طور مستمر پوشش میدادند و در حین انجام مأموریت رسانهای خود، به طور مستمر از سوی نظامیان اسرائیلی مورد هدف قرار میگرفتند.
پس از سال 2000 میلادی هدف قرار دادن شبکه المنار، از طریق مؤسسات رسانهای دشمن صهیونیستی، روند متفاوتی به خود گرفت و این مؤسسات از پخش برنامههای المنار در فرانسه و آمریکا جلوگیری کردند و هماکنون نیز تلاش دارند، از پخش برنامههای المنار در کشورهای عربی جلوگیری کنند.
همچنین در جنگ سی و سه روزه که در سال 2006 میلادی به وقوع پیوست و با شکست خفتبار صهیونیستها از مقاومت لبنان همراه بود، شبکه المنار و تمامی تأسیسات آن از سوی صهیونیستها مورد هدف قرار داده شد و همه ساختمانهای المنار مورد هدف حملات مستقیم موشکی اسرائیل قرار گرفت.
مفهوم مقاومت رسانهای در سایه جنگ رسانهای حزبالله طی سالهای اخیر آنقدر آشکار بوده است که در 3 مه 2003 «کالین پاول» وزیر خارجه وقت آمریکا در دیدار رسمی خود از سوریه از حضور خبرنگار المنار در کنفرانس خبری ممانعت به عمل آورد.
در راستای ادامه توطئه دشمنان علیه رسانههای مقاومت از جمله المنار، در سال 2004 دولت آمریکا، شبکه المنار را در فهرست گروههای تروریستی قرار داد . با این اقدام آمریکا شهروندان آمریکایی اجازه کمک مالی به این شبکه را از دست دادند و همچنین افرادی که با این شبکه در ارتباط بودند حتی در معرض اخراج از آمریکا قرار گرفتند. اداره ماهوارهای گلوب کاست نیز پس از این اقدام دولت آمریکا از پخش برنامههای این شبکه در آمریکا خودداری کرد. آلمان نیز در همین سال 2004 پخش برنامههای المنار را در اماکن عمومی ممنوع کرد. با این حال، ساکنان خانههای شخصی قادر بودند، برنامههای آن را دریافت کنند.
اما این رسانه بارز مقاومت تحت هیچ یک از فشارهای دشمنان تسلیم نشد و اکنون بعد از 30 سال همچنان بازوی اصلی رسانهای مقاومت لبنان به شمار میرود که بخش بزرگی از مبارزه با جنگ روانی و تبلیغاتی دشمن صهیونیستی-آمریکایی را بر عهده دارد.
انتهای پیام/