خبرگزاری تسنیم- مجتبی برزگر: چندی پیش بود که تلویزیون سریالی از یک دانشمند هستهای روی آنتن برد. زندگی پرفراز و نشیب شخصیت علمی شهید شهریاری که در 30 قسمت 45 دقیقهای روی آنتن رفت. سریال "صبح آخرین روز" از کودکی، نوجوانی، جوانی و زندگیِ دانشمندی صحبت میکرد که نامی مطرح، برجسته در عرصه علمی کشور که استاد دانشگاه شهید بهشتی، فیزیکدان و دانشمند هستهای به شمار میرود.
داستان این سریال از صبح روز ترور شهید شهریاری آغاز میشود و به گذشته برمیگردد و 46 سال زندگی او را روایت میکند. شهید دکتر مجید شهریاری، استاد دانشگاه شهید بهشتی و از دانشمندان هستهای ایران بود که در سال 1345 در زنجان متولد شد و در هشتم آذر 1389 توسط رژیم صهیونیستی و با همکاری اطلاعاتی منافقین در یک عملیات تروریستی به شهادت رسید. سریال روایت یک زندگی واقعی است و اتفاقاً در بستر همین زندگی و مؤلفههای آن است که کسی مثل شهید شهریاری به یک قهرمان ملی و شخصیت واقعی بدل شده است، نمیتوان برای جذابیتهای سینمایی که بیشتر معطوف به سرگرمی است تا آگاهی، قهرمانی جعلی خلق کرد.
در اینجا مخاطب نه با سوپرمن و سوپراستار که با یک ستاره علمی و ملی مواجه است که رفتارهای قهرمانانه او در فعالیتهای علمی و منشهای اخلاقیاش صورتبندی میشود. شخصیتی که بیش از صورت قهرمانی، سیرت قهرمانی دارد؛ قهرمانی که قهرمان بودنش حاصل منش و روش علمی اوست نه رفتارشناسی یک ابرقهرمان سینمایی!
همچنانکه مخاطبی هم که پای این سریال مینشیند شاید آشناییاش با قهرمان قصه در همین حد باشد که نامی از او شنیده یا مثلاً بداند او یکی از دانشمندان فاخر هستهای بوده. اتفاقاً سریالهای شخصیت محور یا مستندهای پرتره قرار است هم آشناییزایی کند هم آشناییزدایی و تصورات غلط یا کلیشهای درباره یک شخصیت مشهور را اصلاح کند.
بازیگر نقش اول این سریال تلویزیونی، کاوه خداشناس، نقش همسر شهید شهریاری را سپیده خداوردی ایفا میکند و کارگردانش حسین تبریزی است. در گزارش ویدئویی تسنیم، علاوه بر صحبتهای بازیگر نقش شهید شهریاری، در جریان رونمایی از سریال اتفاقات جالبی میافتد که یکی از آنها لحظات احساسی همسر شهید و بازیگری است که نقش همسر شهید را در سریال "صبح آخرین روز" ایفا میکند. بهجت قاسمی (همسر شهید) در کنار سپیده خداوردی نشسته بودند و در هنگام تماشای گوشهای از سریال هر دو حالشان منقلب میشوند.
سپیده خداوردی در جریانِ گفتوگو، دوباره احساساتی میشود و صحبتهایش را با بغض و گریه شروع میکند. خداوردی بازیگر نقش همسر شهید شهریاری تأکید کرد: مطمئنم شهید شهریاری اینجا حضور دارند زیرا در کل مدت فیلمبرداری حضور و حمایتهای او را حس میکردیم. خوشحالم که امروز توفیق دیدار با همسر شهید شهریاری را دارم چون همه تلاشم را کردم تا بخشی از گذشت، ایمان و عشق همسر شهید را به نمایش بگذارم؛ در واقع دلم میتپید که ایشان را ببینم و امروز این اتفاق افتاد. بیشتر از هرچیز تلاش کردم لحظات مختلف زندگی این شهید بزرگوار برای مخاطب باورپذیر باشد.
همسر شهید شهریاری هم در این گفتوگو به این نکته اشاره کرد: زندگی من و شهید شهریاری آمیختهای از کلماتی مانند علم و معرفت و ادب و ایمان و تواضع و گستردهای از عشق بود و خوشحالم در زندگی کسی بودم که با شهادت و به شیرینی از جمع ما رفت هرچند نبودِ او برایم بسیار سخت است.
مشروح این گفتوگوها که در ویدئو آمده است را در ادامه ببینید و متنِ آن را بخوانید:
* با کاوه خداشناس شروع کردیم و او از روزی گفت که به دفتر تهیهکننده سریال رفته است. او تأکید کرد: «روزی که برای بازی در سریال "صبح آخرین روز" به دفتر دعوت شدم و کار را برایم توضیح دادند اولین جملهای که به تهیهکننده گفتم و کارگردان این بود که "نگویید نقش شهید شهریاری را میخواهید به من پیشنهاد دهید" و واقعاً این را گفتند و من گفتم بازی نمیکنم. خیلی جدّی تصمیم بر این بود که بازی نمیکنم و آقای علمیفرد (تهیهکننده) گفت: ایرادی ندارد! این نقش را شما باید بازی کنید. من گفتم نقش دیگر دارید تروریست و یا نقش دیگر غیر از شهید شهریاری. با همه احترامی که برای ایشان قائلم و باعث افتخار است واقعاً نمیخواهم به این مسئله ورود کنم؛ هرچه میگفتم و خندهای روی لب داشتند باید خودتان بازی کنید. توضیح میدادم؛ نه اینکه نقش شهید و شهادت را نخواهم بازی کنم هرگز اینطور نیست، دست بوسشانم. بحثم این است به عنوان یک بازیگر در ذهن مخاطب تبدیل به کلیشهای نشوم که قسمت اول را ببینند تا آخر قصه دستم را بخواند.»
* بازیگر نقش اول سریال "صبح آخرین روز" همچنین میگوید که نخواستم زیاد شبیه شهید شهریاری شوم؛ چون: من خودم خیلی تمایل نداشتم شبیهسازی زیادی اتفاق بیفتد. ما داریم کار رسانهای میسازیم و هرچهقدر برای این حوزه تلاش کنیم و شبیه به آقای شهریاری نخواهیم شد. بنابراین تنظیم شد همهچیز در اندازه مشخصی باشد و پافشاری روی این موضوع نداشتیم. البته پیرامونِ آقای شهریاری شبیهسازی کردند.
* کاوه خداشناس به کمکهای همسر شهید شهریاری برای رسیدن به این شخصیت میگوید. «در ناخودآگاه، شخصیتی مثل شهید شهریاری به من سفارش میشود بانک ذهنیام خود به خود فعال میشود به هر دیتایی درباره این شخصیتها رجوع میکنم؛ از گفتوگو با خانم بهجت قاسمی (همسرشان)، زندگیشان. ساختمان انرژی اتمی تهران و کارکنان درباره کارشان. جنس کسی مثل شهید شهریاری را میشناسم؛ امثال این شخصیتها را دیدم. ایشان قطعاً ویژگیهای شخصیتی منحصر به فردی با خودشان داشتند که در گفتوگو با همسرشان پیدا کردم. دنبال کوچکترین ویژگیها و حتی جنس قربانصدقههای همسرانهشان رفتم و همسرشان بسیار محبت داشتند و بیپیرایه و بیپرده صحبت کردند.»
* اما روز ترور روز عجیبی بود؛ همانطور که این بازیگر سینما و تلویزیون تأکید دارد: روز ترور روز عجیبی بود. یک اتفاق دردناک هم آن روز افتاد. روزی هم بود که گریم وحشتناکی داشتم. چند بار تکرار و جای ماشین بایستد و دوربین درست ببیند؛ آن روز بعد از اینکه آن سکانس را گرفتیم و برگشتیم در مرکز استقرارمان گریم را پاک کنیم. خیلی همهچیز حال بدی داشت و خود به خود این چنین سکانسهایی حال ناراحتکننده دارد و بدون اینکه بخواهیم فضا ناراحتکننده میشود. یک لحظه یکی از بچهها صدایم کرد بیا! گفتند برادرِ فلانی فوت کرده است. اصلاً تا 10 روز پیش سر صحنه با ما کار میکرد و خواهرش 10 قدم آنورتر ایستاده بود و نمیدانست. به من گفتند تو به ایشان بگو؛ گفتم خودم یک لحظهای را بازی کردم روح و روانم پاشیده است. توانایی ندارم چنین خبر سنگینی را بدهم. آن روز روز وحشتناکی بود. هر وقت در سریال میبینم فلاش بک به آن لحظه میزند یاد اتفاقات پشت صحنه میافتم و روز بسیار غمانگیزی برای کل گروه بود.
- گفتوگو را با بازیگر نقش همسر شهید شهریاری و خود همسر شهید شهریاری ادامه دادیم.
خداوردی با بغض و گریه و البته سرتعظیم، بسیار خوشحال بود که همسر شهید شهریاری را میبیند و اینطور میگوید: "در این مدت دلم میتپید برای دیدن ایشان".
- حسین تبریزی کارگردان میگوید: وقتی دانشمند ما را شهید کردند و ایشان ترور شدند تازه آن موقع نام ایشان به گوش ما خورد و البته بعد از مدتی به فراموشی سپرده شد؛ بعد از 10 سال دیدم با قصهای روبرو شدم از این شهید بزرگوار که بسیار خوشحالم من کارگردان این سریال بودم.
- سپیده خداوردی: تمام تلاشمان را کردیم برای اینکه خوشقدم بودن این راهی که به سختی طی کردند؛ کسانی که شاهدش نبودند و ایشان را نمیشناختند؛ این مکتب و آموزه را لمس نکردند، ملموسشان کردیم و اتفاقی را ایجاد کنیم شاید در آینده اتفاق خوشایندی در راه ایشان و انسانهایی باشند که بخواهند در این مسیر قدم بردارند.
- بهجت قاسمی(همسر شهید شهریاری): برای زنده نگه داشتن خاطره این بزرگان، در هر ردهای که هستند یکسری علمی، سیاسی و اجراییاند یا کسانی که در تاریخ و فرهنگ یک کشوری تأثیری میگذارند شاید بهترین راه تولید فیلم باشد.
- سپیده خداوردی با حالت بغض به این جمله اشاره میکند: من خیلی دوست داشتم که خیلی نزدیک به ایشان میبودم؛ چون واقعاً احساس ادای دین شخصی نسبت به ایشان داشتم.
- بهجت قاسمی (همسر شهید شهریاری): اگر این سریالی که از زندگی دکتر شهریاری ساخته شده، روی یک عده جوان ما تأثیر بگذارد چه ترغیب به علم، ترغیب به معنویت، ترغیب به عشق و چه ترغیب به اینکه آدم خوبی باشند، نتیجه داده است.
حسین تبریزی: زمانی که فیلمنامه را میخواندم با خودم میگفتم مگر میشود یک همچنین آدمی با این همه کمالات علمی داشته باشیم. وقتی خدمتِ آقای دکتر صالحی رئیس انرژی اتمی رسیدیم ایشان گفتند حضرت آقا هم این سؤال را پرسیدند که آیا نظیر شهید شهریاری را داریم؟ گفتم نه!
همسر شهید شهریاری به این نکته اشاره کرد که خاطرات و روایتهای بسیاری را در اختیار گروه قرار دادهاند و آنها هم تلاش کردهاند که انشاءالله اثری باشد که بتواند در عمقِ جان مخاطب بنشیند و تأثیر بگذارد. انتخاب موسیقی و شعر که سالار عقیلی خواننده خوب کشورمان اجرا کردهاند بسیار به دلم نشست و شاید بسیاری از این فضای احساسی به واسطه موسیقی فاخر ایشان رقم خورد.
او همچنین در پایان تأکید کرد: دعا کنید به جایی برسم که یک مقدار لیاقت همسر دکتر شهریاری بودن را داشته باشم.
انتهای پیام/