به گزارش خبرگزاری تسنیم از بیرجند، مهدی آریافر اظهار داشت: پس از تایید مرگ مغزی ذوالفقار بیتانه، استاد عرصه موسیقی مقامی و آئینی کشور در بیمارستان شهید چمران فردوس و انتقال پیکر وی به بیمارستان منتصریه مشهد، 2 کلیه، 2 قرنیه و پوست وی به 5 بیمار پیوند شد.
رئیس شبکه بهداشت و درمان شهرستان فردوس افزود: پیکر این هنرمند برای تشییع و خاکسپاری به شهرستان فردوس منتقل میشود و مراسم خاکسپاری این هنرمند بزرگ قرار است روز پنجشنبه 16 فروردین، ساعت 15 در مزار بهشت اکبر شهرستان فردوس برگزار شود.
استاد ذوالفقار بیتانه از هنرمندان موسیقی شهرستان فردوس است و یکی از میراثداران موسیقی خراسان و سازنده سازهای سنتی این شهرستان است که بر اثر تصادف از چند روز پیش در بخش آی سی یو بیمارستان شهید چمران فردوس بستری بود.
گنجینه زنده بشری
وی از سوی کمیته ثبت ملی میراث فرهنگی ناملموس در فهرست هنرمندان حامل میراث فرهنگی در فهرست گنجینههای زنده بشری قرار گرفته است.
وی چند روزی بر اثر تصادف در بخش ICU بستری بود و در 13 فروردین 1403 به دلیل مرگ مغزی در مشهد جان خود را از دست داد.
ذوالفقار بیتانه در سال 1340 در فردوس دیده به جهان گشود و پدر وی که علی نام داشت از سازسازان مطرح منطقه بوده به طوری که در ساخت دو تار و نیلبک الگو و مدل خاص خود را داشته است. ذوالفقار از 7 سالگی نوازندگی را نزد پدر آموخت و از 10 سالگی کار ساخت دو تار را فرار گرفت، او شوریدگی و نوازندگی را سینه به سینه از پدر به ارث برد.
استاد بنام موسیقی خراسان جنوبی ثبت شده در اطلس فرهنگی
وی در زمره استادان بنام موسیقی خراسان جنوبی بود و نام او در صفحه 278 اطلس فرهنگی-هنری خراسان ذکر شده است.
ذوالفقار بیتانه، انسانی بود بسیار قانع که به جهت رنگین کردن سفرهاش سالهاست برای درآمد، ساز نمیزد و حتی به صورت رایگان کلاس های موسیقی خود را برگزار میکرد. صداقت و پاکی که در نوای ساز او وجود دارد در کمتر نوازندهای از جنوب خراسان سراغ داریم؛ وی صاحب پنجهای پر مایه بود و در موسیقی خراسان به ویژه شرق و جنوب آن جایگاه فنی داشت.
پنجه ذوالفقار بیتانه شباهت بسیار زیادی به پنجه ذوالفقارعسگریان داشت البته نسبت فامیلی با استاد عسگریان و همنشینی با ایشان در این امر بیتأثیر نبوده است. بیشک بیتانه از گنجینههای خاص موسیقی خراسان به شمار میرود، چرا که پنجه او حلقه وصل موسیقی شرق و جنوب استان است.
همچنان که تسلط وی بر مقامهای شرق و آگاهیاش بر ریتمها و نغمات خراسان از او استادی چیرهدست و صاحب سبک ساخته بود، نشنیده باشید که فردوس دارای سه مقام ویژه بهنامهای دولا، چکه و دوره است.
آثار ماندگار استاد بیتانه در موسیقی
در میان آثار وی ترانههایی در وصف پیامبر اعظم(ص)، امام رضا(ع) و 14 معصوم(ع) بر اساس سرمقامهای خراسانی خودش ساخته است.
شوربختانه یا خوشبختانه همنشینی او با اساتید به نام ادبیات و عرفان منطقه از وی شخصیتی خاص ساخته بود به نحوی که حاضر نبود در مسابقات و جشنوارههای هنری شرکت کند و تمایلی به کسب مقام و جایزه نداشت.
کسب رتبه اول و دوم گروه نوازی
وی به اصرار هنرمندان، سال 1375 به تهران رفت و در دو سال به خاطر نام شهرستان در چندین مسابقه شرکت کرده و در گروه نوازی مقام نخست یا دوم را نیز کسب کرده است.
وی در سالهای 1379 تا 1381 فرصت همنوازی با ارکست دانشجویی کرمان و اجرا در دانشگاه هنر تهران را به خاطر همین روحیه عرفانی از عزلتنشینیاش را از دست داد، اما دردی که اهالی هنر را رنج میدهد مشاغلی است که این استاد هنرمند برای گذران زندگی به آنها روی آورده. شاید با اندکی توجه مسئولان به این گنجینههای هنر، روزگار روی خوش دیگری به استاد بیتانه نشان میداد. (از مجموعه یادداشتهای کاظم ایمانطلب)
انتهای پیام/ 257