به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، 13 اسفند سال 1403 بود که حمید عطاالهی دبیر فدراسیون دوچرخهسواری پس از نزدیک به 2 سال و 9 ماه همکاری در این پست، از سمت خود استعفا داد.
به دنبال این تصمیم، حرف و حدیثهایی درخصوص اختلاف عطاالهی با رسول اسدی رئیس فدراسیون مطرح شد، اما عطاالهی در آن مقطع زمانی ترجیح داد که سکوت کند. دبیر سابق فدراسیون دوچرخهسواری پس از گذشت نزدیک به سه ماه از استعفایش، در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، اظهار داشت: اختلاف نظر با رئیس فدراسیون در نحوه مدیریت فدراسیون، تنها دلیل استعفایم بود. شرایط همکاری به هیچ عنوان فراهم نبود، وگرنه من این رشته را خیلی دوست دارم و سالها در این رشته کسب تجربه کردم. اسدی در آخرین مصاحبهاش من را خارج از جامعه دوچرخهسواری معرفی کرده بود. تعجب می کنم از اینکه او فراموش کرده من در همان کلاس داوری بینالمللی که خودش مردود شد، به عنوان نفر اول قبول شدم. این یعنی اینکه حداقل به واسطه داوری میتوانم با جامعه دوچرخهسواری ارتباط داشته باشم.
وی با بیان اینکه «به بعضی از اعضای فدراسیون گفته بودند که با من همکاری نکنند»، ادامه داد: فدراسیون به شکل آزمون و خطا هدایت میشود. اسدی در ابتدا عنوان کرد به هیچ عنوان به اردوهای بلند مدت اعتقادی ندارد و فقط مسابقه، تعیین کننده اعضای تیم ملی است، اما در ادامه تجربه کردند و دیدند مسابقه کم کیفیت داخلی نمیتواند تنها ملاک انتخاب اعضای تیم ملی باشد و سپس شروع به برگزاری اردوهای بلند مدت کردند. در ادامه گفتند که در دوچرخهسواری چیزی به نام سرمربی وجود ندارد و فقط تمریندهنده وجود دارد، در حالی که بعداً به این نتیجه رسیدند سرمربی باید وجود داشته باشد.
وی عنوان کرد: یکی دیگر از مسائلی که در آن آزمون و خطا کردند، تشکیل شورای راهبردی لیگ بود که متاسفانه مسابقات را معطل تصمیمگیری خود میکردند و یک هفته قبل از مسابقات تایید میکردند چه مسابقهای برگزار شود. حتی این اتفاق افتاده بود که 5 روز قبل از مسابقه، بخشنامه آن تنظیم و ارسال میشد. البته بعدها به این نتیجه رسیدند که سازمان لیگ و داشتن تقویم مسابقات چقدر مهم است.
دبیر سابق فدراسیون دوچرخهسواری گفت: متاسفانه بزرگترین آسیبی که در حال حاضر به دوچرخهسواری وارد میشود، سیاست اشتباهی است که در خصوص رشتههای مختلف دوچرخهسواری گرفته میشود. اسدی وجود رشتههای متعدد را تهدید برای فدراسیون در نظر میگیرد و بر همین اساس، اولویتبندی رشتهها را اتخاذ کردهاند، در حالی که این موضوع فرصت برای فدراسیون حساب میشود. در این خصوص باید گفت در کشوری اولویتبندی میکنند که در آن اولاً ورزشکار نداشته باشند، دوماً علم تمرین و نیروهای متخصص نداشته باشند، سوماً سخت افزار مورد نیاز را نداشته باشند و چهارماً در آن رشتهها مدال نداشته باشند. رشتهای مانند «سرعت پیست» که متاسفانه در اولویتبندی فدراسیون رده چهارم را دارد و عملاً و تعمداً دوچرخهسواران این رشته را حذف میکنند، دارای آخرین مدال طلا دوچرخهسواری در مسابقات بازیهای آسیایی است. این بدان معناست که این رشته هم دارای دوچرخهسوار است و هم استعداد. در این باره باید بگویم با بهانه اولویتبندی و جوانگرایی، دوچرخهسواران 27 و 28 ساله این رشته مظلومانه در حال ترک دوچرخهسواری هستند. در واقع یکی از فاکتورهای مهم رشته دوچرخهسواری که باعث تمایز آن از رشتههای دیگر میشود، همین موضوع پر مدال بودن آن است.
عطاالهی خاطرنشان کرد: جالب است ادعای فدراسیون در عدم اعزام دوچرخهسواران به مسابقات قهرمانی آسیا، عدم کسب مدال است. این درحالیست که وظیفه فدراسیون برگزاری مسابقات با کیفیت داخلی، تشکیل اردو، بالا بردن سطح تکنیکی و تاکتیکی و جسمی ورزشکاران، اعزام به مسابقات تدارکاتی قبل از مسابقات قهرمانی آسیا و در پایان اعزام به مسابقات قهرمانی آسیا است.
وی در پایان گفت: یکی دیگری از مشکلات این است که شرایطی را ایجاد کردهاند که هیچکس از اعضای با سواد این رشته علاقهای به همکاری با فدراسیون ندارد. بارها این مورد را گفته بودم که فدراسیون نیاز به استفاده از افراد با سواد در بدنه خود دارد، اما متاسفانه اسدی از نفراتی که با این رشته بیگانهاند، استفاده میکند. حتی بعدها که افرادی به عنوان توریست به مسابقات قهرمانی آسیا تایلند اعزام شدند، گفتند با هزینه شخصی خود به این مسابقات رفتهاند.
انتهای پیام/