به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، این روزها در فضای مجازی بارها تصاویر و خبرهایی درباره سریالها منتشر میشود و مقایسههای غیرواقعی بین آثار مختلف همچون «پایتخت» و «بادار» دست به دست میشود. اما محسن شاکرینژاد رئیس مرکز تحقیقات صداوسیما میگوید این مقایسهها نه تنها علمی نیست، بلکه جوّسازیهایی است برای نشان دادن درصد پایین برخی سریالها.
او در گفتوگویی با خبرنگار تسنیم به واقعیت آمار مخاطب، سهم رسانه ملی در پوشش مناطق مختلف و مشکلات نگاه تهرانمحور به رسانه اینگونه توضیح داده است. وقتی از شاکرینژاد میپرسم: «در فضای مجازی میبینیم تصویری از سریال بادار را در کنار پایتخت میگذارند و این دو را با هم مقایسه میکنند. حتی گاهی مردم میگویند دوران گذشته دوباره برگشته و فلان ترفندها در حال استفاده است. نظر شما چیست؟»
او در پاسخ به این پرسش تأکید کرد: اولاً همانطور که بسیاری هم میگویند و اعتقاد دارند این دو سریال اصلاً قابل مقایسه نیستند. سریال بادار یک تولید مشارکتی معاونت استانهاست که در مورد سیستان و بلوچستان است و در طرف مقابل سریال «پایتخت» قرار دارد که چند فصل پخش شده و خودش را شناخته است. بنابراین مقایسه این سریال با سریال پایتخت اصلاً کارشناسی، علمی و منصفانه نیست. علاوه بر این، خیلیها فقط میزان بیننده تلوبیون را میبینند و سایر آمار و اطلاعات را نادیده میگیرند.
او ادامه میدهد: سازمان با تغییر ذائقه مردم در طول سالها مواجه است. یکی از مشکلات جدّی، تهرانمحور شدن حوزه فرهنگ در رسانههاست. حتی رسانه ملی، سینما و شبکه نمایشخانگی بیشتر به مسائل و لهجهها و الگوسازیهای تهرانی میپردازند، در حالی که حداقل 25 درصد جامعه ایران روستایی هستند و سهم آنها از آنتن بسیار کم است. رسانه ملی وظیفه دارد مسائل مردم استانها را منعکس کند. مثلاً سریال بادار برای اولین بار به مسائل مردم سیستان و بلوچستان پرداخته و این اهمیت زیادی دارد.
سپس درباره مخاطب تلویزیون میپرسم: «با توجه به تغییرات عادات تماشای تلویزیون و اصطلاحاً تغییر ذائقه مخاطب، الان چه درصدی از مردم هنوز تلویزیون میبینند؟»
شاکرینژاد در پاسخ به این پرسش میگوید: همانطور که قبلاً میگفتیم، حدود 70 درصد مردم تلویزیون میبینند. برخی فکر میکنند تلویزیون دیده نمیشود، اما آمار ما چیز دیگری نشان میدهد. ما معیارمان 15 دقیقه تماشای روزانه است و هرکسی حداقل این میزان را ببیند، در آمار مخاطب لحاظ میکنیم. توجه داشته باشید که میزان مخاطب تلویزیون با میزان مخاطب یک برنامه متفاوت است؛ ممکن است بعضی رویدادهای ورزشی یا سریالها بینندگان بیشتری داشته باشند، اما این به معنای مخاطب کل تلویزیون نیست.
در مورد پرمخاطبترین شبکهها، او توضیح میدهد: در گذشته (دوران جنگ 12 روزه) شبکه خبر بیشترین بیننده را داشت، اما الان بیشترین تغییر بین شبکه 3 و آیفیلم است و معمولاً این دو با هم جابجا میشوند. میزان اختلاف آنها معمولاً در حد یکی دو درصد است و رقابت بین این دو شبکه تلویزیونی، بسته به نوع برنامه تغییر میکند و یکی بالاتر و یکی با یکی دو درصد پایینتر قرار میگیرد.
شاکرینژاد در پایان تأکید میکند:مهم است که مخاطب واقعی را درست بسنجیم و جوّسازیهای مقایسهای غیرمنطقی را کنار بگذاریم. رسانه ملی وظیفه دارد سهم همه مناطق و مردم را در نظر بگیرد، نه فقط تهران.
انتهای پیام/