الهام محمدی، استاد دانشگاه و کارشناس علوم قرآنی، در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، با اشاره به پیوند ژرف میان قرآن و اهل بیت علیهم‌السلام گفت: قرآن تجلی علم خداوند در زمین است و اهل بیت، مظهر و ترجمان همان علم هستند. این دو از یکدیگر جدا نیستند، همان‌گونه که پیامبر اکرم (ص) فرمود: «إنی تارکٌ فیکم الثقلین کتابَ الله و عترتی».

او با بیان اینکه اهل بیت علیهم‌السلام بر ظاهر و باطن قرآن احاطه کامل دارند، افزود: آنان نه‌تنها حافظ و حامل وحی، بلکه شارح و مبیّن واقعی آن هستند. از این رو، امام باقر (ع) فرمود: *«نحن خزان علم الله»*؛ یعنی ما خزانه‌داران معرفت الهی هستیم.

این پژوهشگر علوم قرآنی تصریح کرد: قرآن و عترت دو جلوه از یک حقیقت هستند؛ یکی سخن خدا، دیگری انسان کاملِ الهی. از این‌رو، درک صحیح از قرآن بدون تمسک به اهل بیت ممکن نیست. آنان کلید فهم محکم و متشابه و مفسران حقیقی کلام وحی هستند.

محمدی با اشاره به اینکه امامان معصوم مردم را همواره به «تدبر در آیات» فرا می‌خواندند، گفت: در سیره امام صادق (ع) آمده است که آن حضرت پیش از تلاوت قرآن چنین دعا می‌کرد: «خدایا قرائتم را قرائتی همراه با اندیشه قرار ده و نظرم را در قرآن، نظر غفلت مگردان». این نشان می‌دهد که اهل بیت، قرآن را با دل می‌خواندند، نه صرف زبان.

او افزود: امام سجاد علیه‌السلام هنگام قرائت «مالک یوم‌الدین» چنان در معنا غرق می‌شد که رنگ چهره‌اش دگرگون می‌گشت؛ گویی در محضر داوری الهی ایستاده است. چنین تدبری نشانه شهود باطنی قرآن است، نه خواندن صرف الفاظ.

این کارشناس یادآور شد: امام رضا علیه‌السلام نیز شب‌ها در تلاوت قرآن بسیار می‌گریست و با رسیدن به آیات بهشت و دوزخ، از خداوند پناه یا طلب می‌کرد. این شیوه، تلاوتی آگاهانه است که با قلب و عمل پیوند دارد.

او در پایان گفت: از نگاه اهل بیت، تلاوت حقیقی قرآن زمانی محقق می‌شود که قاری، علاوه بر قرائت، در آیات تأمل و به احکام آن عمل کند؛ چنان‌که قرآن فرمود: «الَّذینَ آتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ أُولئِکَ یُؤمِنونَ بِهِ» (بقره/121). ایمان واقعی، در تدبر و عمل به قرآن جلوه‌گر می‌شود.

انتهای پیام/