به گزارش خبرگزاری تسنیم از ورامین، شهرستان ورامین با 18 محیطبان فعال در مناطق حفاظتشده کویر و تالاب بندعلیخان، یکی از مهمترین زیستگاههای طبیعی جنوبشرق استان تهران را در دل خود جای داده است. این محیطبانان شبانهروز در دل طبیعت حضور دارند تا با وجود کمبود امکانات و شرایط دشوار، زیستپذیری این مناطق حفظ شود.
میر جمال خوشخو، یکی از محیطبانان باسابقه شهرستان در گفتوگو با خبرنگار تسنیم با اشاره به زمستان سنگین سال 1386 گفت: در آن سال برف سنگینی بارید و ما در پاسگاه بندعلیخان مشغول انجام وظیفه بودیم. تعدادی از دامداران در برف گرفتار شده بودند و برای نجات دامهایشان تلاش میکردند. برخی از آنها دچار یخزدگی شدند و ما در پاسگاه پناهشان دادیم. بعد با همکاری هلالاحمر و کمک همکاران، 130 رأس از دامها و تعدادی از پرندگان مهاجر را از مرگ نجات دادیم.
او افزود: پرندههایی مثل فلامینگو و اردک که از شدت سرما یخ زده بودند را به پاسگاه میآوردیم، به آنها گرما میدادیم و پس از بهبود، دوباره رهاسازی میکردیم. حس کمک به این موجودات وصفناپذیر است؛ حس زنده نگهداشتن امید در دل کویر.
این محیطبان ورامینی تأکید کرد: محیطبانان با همه سختیها، گرما، سرما، برف و باران، دل به کار دادهاند. اگرچه امکانات ما اندک است اما عشق به طبیعت و همراهی مردم، انگیزهای است که نمیگذارد از پا بنشینیم.
در حوزه فعالیتهای حفاظتی، محیطبانان ورامین توانستهاند با نصب آبشخور، احداث دو حلقه چاه و سه تانکر 10 هزار لیتری و غذارسانی به جانوران در فصل خشکسالی، افزایش 62 درصدی جمعیت حیات وحش را رقم بزنند. همچنین طی سال گذشته، 40 پرنده مهاجر در پارک ملی کویر رهاسازی شده است.
در بخش شهری نیز محیطبانان با اخطار به 109 واحد آلاینده هوا، نظارت بر پسماندهای شیمیایی بیمارستانها و امحاء یک تُن پسماند خطرناک، و پلمپ 18 واحد متخلف صنعتی، نقش مهمی در حفظ سلامت زیستمحیطی شهر ایفا کردهاند.
اما سختی کار محیطبانان تنها در مأموریتهای روزانه خلاصه نمیشود. محمدسعید اسلامدوست، محیطبان ورامینی، از خاطرهای تلخ و فراموشنشدنی گفت: در یکی از زمستانهای سخت، هنگام گشتزنی در منطقه کویری در برف گرفتار شدم. تنها برای 12 روز جیره غذایی داشتم، اما کولاک و بسته شدن مسیر باعث شد 15 روز در برف بمانم. ارتباطی با بیرون نبود و خانوادهام هیچ خبری از من نداشتند. وقتی بعد از دو هفته پیدایم کردند و به پاسگاه برگشتم، چهرهی اشکآلود خانوادهام را دیدم؛ همان عشق و دلنگرانی آنها باعث میشود انسان تمام سختیها را تحمل کند.
اسلامدوست با یادآوری یکی از خاطرات شیرین خود نیز گفت: ساعت دو بامداد یکی از شبها شهروندان خبر دادند که دو توله آهو در جاده آبسرد رها شدهاند. سریعاً به محل رفتیم و پس از اطمینان از سلامت آنها، این تولهها را به محیطبانی فیروزکوه تحویل دادیم. نجات حتی یک موجود زنده، به ما امید و انرژی میدهد.
وی درباره تالاب بندعلیخان نیز افزود: خشک شدن این تالاب، قلب ما را به درد آورده است. بندعلیخان روزی زیستگاه دهها گونه جانوری بود؛ از قوچ و میش، کل و بز، آهو، روباه، شغال، خرگوش و تشی تا پرندگانی مانند فلامینگو، پلیکان، درنا، چنگر، حواصیل، اردک و لکلک. امروز تنها ردّ پای آنها در زمین ترکخورده مانده است.
اسلامدوست تأکید کرد: ما در محیطبانی یاد گرفتهایم امید را از طبیعت بیاموزیم. اگرچه بسیاری از شبها در دل کویر تنها هستیم، اما عشق مردم و حمایت خانوادهها، بزرگترین پشتوانه ماست.
محیطبانان ورامینی، این قهرمانان بینام، در گرمای 50 درجه تابستان و سرمای استخوانسوز زمستان، شبانهروز برای حفاظت از کویر و تالابها تلاش میکنند تا آیندگان نیز شاهد حیات دوباره طبیعت در دشت ورامین باشند.
انتهای پیام/