به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، سید محمدحسین نواب عضو شورای سیاست گذاری هشتمین جایزه پژوهش سال سینما درباره ویژگی پژوهش در سینمای ایران نسبت به سایر رشته‌ها گفت: سینما هنری است که در آن سایر هنرها مانند موسیقی و هنرهای تجسمی گرد هم می‌آیند. این ترکیب، نیازمند پشتوانه‌ای فکری است و پژوهش به تقویت این بنیان فکری کمک می‌کند تا هنرها حول اندیشه‌ای قدرتمند سازمان یابند. بدون پشتوانه فکر و اندیشه، سینما صرفاً به تکنیک تقلیل می‌یابد و فاقد جذابیت و پیام قابل توجهی خواهد بود.

وی با اشاره به سه مسئله اساسی سینما که پژوهشگران باید در اولویت قرار دهند، ادامه داد: مسأله مهم ابتدایی هوش مصنوعی و فناوری است که ضرورت دارد در این زمینه از تحولات جهانی عقب نمانیم زیرا سینمای ایران همواره در کنار سینمای پیشرو جهان حرکت کرده است. هوش مصنوعی هم در نگارش فیلمنامه و هم در مراحل تولید اثر تأثیر چشمگیری خواهد داشت و تمام بخش‌های تولید سینما از موسیقی تا تصویر را تحت تأثیر قرار می‌دهد. 

نواب خاطرنشان کرد: نباید هوش مصنوعی را تنها به جلوه‌های بصری و گرافیکی محدود دانست؛ بلکه به‌ویژه در حوزه فیلمنامه‌نویسی نیز تحولات بزرگی ایجاد خواهد کرد. بنابراین، اولین مسئله، به‌روز نگه داشتن خود و همگامی با سینمای جهان در استفاده از هوش مصنوعی است.

این پژوهشگر ادامه داد: مسئله دوم هویت ایرانی است که باید پررنگ شود. هم مردم این را می‌پسندند و هم تاریخ درباره میزان توجه ما به این هویت قضاوت خواهد کرد و باید نسبت به حفظ و تقویت این هویت هوشیار باشیم. سوم، جایگاه سینمای ایران در عرصه جهانی است. در سال‌های اخیر، جایگاه پیشین خود را از دست داده‌ایم و دوران اوج ما سپری شده است که باید بکوشیم تا بار دیگر به آن جایگاه بازگردیم.

وی در پاسخ به این پرسش که رابطه دانشگاه با بخش صنعت سینما چگونه است و چگونه می‌توان این رابطه را بهبود بخشید تا پژوهش‌ها در عرصه عملی نیز نمود یابند، پاسخ داد: به‌طور کلی ارتباط دانشگاه با صنعت در کشور ما دچار گسست شده است و صنایع مختلف از جمله سینما، گردش مالی قابل توجهی دارند اما سهم دانشگاه در این زمینه ناچیز است. این مشکل بیش از آنکه مربوط به صنعت باشد ناشی از ناکارآمدی و ضعف سیستم آموزش عالی است. 

این پژوهشگر سینما ادامه داد: سینما نیز نتوانسته از این قاعده کلی مستثنی باشد و از ظرفیت‌های دانشگاه استفاده کند. ارزیابی من بیشتر متوجه دانشگاه است تا سینما؛ چرا که دانشگاه نتوانسته خود را به‌روز نگه دارد تا دستاوردهای علمی‌اش برای صنعت کاربرد داشته باشد. دانشگاه به نهادی راکد تبدیل شده و تا زمانی که تحول اساسی در آن رخ ندهد، نه تنها سینما بلکه هیچ صنعت و هنر دیگری نمی‌تواند از آن بهره ببرد.

وی در پایان درباره رویکرد این دوره از جایزه بیان داشت: ما به تمام پژوهشگران و علاقه‌مندان سینما اعلام می‌کنیم که سینما نیازمند پژوهش است و اگر شما پژوهشگر هستید، خوش آمدید. این نگاه مشوق، در دوره حاضر پررنگ‌تر شده و تلاش کرده‌ایم تا هرچه بیشتر زمینه مشارکت گسترده‌تر پژوهشگران را فراهم کنیم.

انتهای پیام/