چالش‌های آینده صنعت پالایش در حوزه آب و خوراک جدی است

به گزارش خبرگزاری تسنیم از شازند، رضا چراغی، مدیرعامل پالایشگاه نفت امام خمینی(ره) شازند ظهر امروز ذر سومین همایش پژوهش و فناوری پالایشگاه نفت امام خمینی(ره) شازند گفت: همکاران جانانه در کنار ما ایستادند و در تعمیرات اساسی پالایشگاه با وجود مشکلات فراوان همراهی کردند. همچنین صنایع وابسته استان از جمله شرکت‌های مهندسی و پتروشیمی شازند، شرکت‌های همجوار و مجموعه‌های فعال در شهرک انرژی شازند همواره یاری‌رسان پالایشگاه بوده‌اند.

وی افزود: تمرکز این پژوهشگاه بر واحد RFCC پالایشگاه شازند که شامل واحدهای 14 و 15 است، بسیار ارزشمند است زیرا این بخش پرسودترین قسمت پالایشگاه محسوب می‌شود. امیدواریم در مسیر پیش‌رو اتفاقات خوبی رقم بخورد.

چراغی با اشاره به ضرورت بازنگری در مدل‌های قراردادی میان دانشگاه‌ها، پارک‌های فناوری و صنایع تصریح کرد: قراردادها باید روان‌تر و کارآمدتر باشند تا صنایع کوچک، متوسط و بزرگ استان بتوانند راحت‌تر از ظرفیت‌های علمی و پژوهشی بهره‌مند شوند.

مدیرعامل پالایشگاه نفت امام خمینی(ره) شازند به چالش‌های آینده صنعت پالایش کشور پرداخت و اظهار کرد: در شرایط فعلی مشکلاتی در حوزه آب، هوا، محیط زیست و تأمین یوتیلیتی وجود دارد. در سال‌های آینده نیز احتمالاً در تأمین خوراک ورودی پالایشگاه‌ها با ناترازی مواجه خواهیم شد. همان‌طور که صنایع فولادی و معدنی به سمت توسعه میادین گازی رفتند، پالایشگاه‌های کشور نیز باید در حوزه بالادستی ورود کنند و به‌عنوان سرمایه‌گذار در توسعه میادین نفتی مشارکت داشته باشند تا خوراک پایدار برای آینده تضمین شود.

وی با اشاره به وضعیت میادین نفتی کشور گفت: اکنون تولید نفت از لایه‌های عمیق‌تر مانند بنگستان و ایلام انجام می‌شود که بر کیفیت خوراک ورودی پالایشگاه‌ها اثرگذار است. توسعه میادین نفتی به‌ویژه در غرب کارون و سرمایه‌گذاری در چاه‌های جدید ضروری است تا پایداری تأمین خوراک در سال‌های آینده تضمین گردد.

علی افشار ابراهیمی، مجری ارتقای طرح‌های نفت سنگین پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران در این همایش با اشاره به مأموریت‌های پژوهشگاه گفت: پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی بزرگ‌ترین پژوهشگاه زیرمجموعه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری است و وظیفه اصلی آن تکمیل زنجیره ارزش و حرکت به سمت تولید محصولاتی با ارزش افزوده بالاتر است؛ محصولاتی که در حجم کمتر درآمد بیشتری ایجاد می‌کنند.

وی افزود: پژوهشگاه پلیمر وارد زیست‌بوم جدید فناوری و کارآفرینی شده و توانسته 50 درصد بودجه سال گذشته خود را از محل درآمد اختصاصی کسب کند که حدود 70 میلیارد تومان بوده است. این درآمد از مسیر پروژه‌های دانشجویی و پژوهشی، ساخت پایلوت‌ها، پروژه‌های صنعتی و در نهایت ثبت شرکت‌های دانش‌بنیان توسط اعضای هیئت علمی حاصل شده است.

ابراهیمی با اشاره به همکاری‌های پژوهشگاه با صنایع مختلف تصریح کرد: پروژه‌های جداسازی گازهای با ارزش، غشاهای تک‌لایه، کلرالکالی، ساخت یاتاقان‌های کشتی، قطعات پلیمری تجهیزات دوار، پمپ‌های نیروگاهی و پروژه‌های ترمیم لوله‌ها از جمله فعالیت‌های پژوهشگاه بوده است. این پروژه‌ها در ارتباط مستقیم با صنایع تعریف شده و بسیاری از آنها توسط شرکت‌های خصوصی دانش‌بنیان اجرا شده‌اند.

مجری ارتقای طرح‌های نفت سنگین پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران بیان کرد: مأموریت اصلی بنده در پژوهشگاه تکمیل زنجیره ارزش پروپیلن است؛ یعنی تولید پروپیلن از نفت سنگین و ورود آن به زنجیره محصولات با ارزش‌تر است. در این راستا با همکاری پالایشگاه اراک و آبادان، طرح HS-RFCC در دستور کار قرار گرفته است. این طرح نسل جدیدی از واحدهای RFCC با محوریت حداکثرسازی پروپیلن است که توسط شرکت اکسنس فرانسه لایسنس شده و ظرفیت واحد آن 76 هزار بشکه در روز است.

وی افزود: این فناوری پیچیده سرمایه‌گذاری بالایی نیاز دارد و مراحل توسعه آن دشوار است. دانش اولیه این فناوری از دانشگاه‌های عربستان آغاز شد و سپس در ژاپن با همکاری JGC توسعه یافت و نهایتاً توسط اکسنس تجاری‌سازی شد. آخرین نسخه این فناوری در کره جنوبی با ظرفیت 100 هزار بشکه و سرمایه‌گذاری حدود 4 میلیارد دلار راه‌اندازی شده است.

افشار ابراهیمی عنوان کرد: دو نقشه راه برای اجرای این طرح در ایران طراحی شده است. یکی از پیشنهادها اجرای پروژه در پالایشگاه آبادان با استفاده از برج تقطیر 80 و واحدهای قدیمی پالایشگاه است تا با بازطراحی و جداسازی، مسیر تولید پروپیلن و تکمیل زنجیره ارزش فراهم شود، که این نقشه راه می‌تواند زمینه‌ساز تحول در صنعت پالایش کشور باشد.

مجری ارتقای طرح‌های نفت سنگین پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با اشاره به طرح‌های پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی اظهار کرد: این طرح‌ها به‌عنوان نقشه‌ای ملی حتی به مجلس ارائه شده است. یکی از بخش‌های مهم آن مربوط به وکیوم اتم و متالیزیشن سوخت کشتیرانی است که در یکی از پرزنتیشن‌ها به‌طور جدی مطرح شد. همچنین فرایند ریکاوری یون در این طرح اهمیت دارد؛ چرا که بوتن‌ها نقش زیادی در صنایع دوده‌سازی و لاستیک‌سازی ایفا می‌کنند. این واحد از نظر ما ستون فقرات پتروپالایشگاه‌های کشور است؛ واحدی که بتواند پروپیلن را حداکثرسازی کند، زیرا بدون پروپیلن نمی‌توان یک پالایشگاه را پتروپالایشگاه واقعی نامید.

وی افزود: پژوهشگاه طرحی برای ساخت واحدی با ظرفیت 10 بشکه در روز آغاز کرد و پیشرفت‌هایی در بخش‌های مختلف آن حاصل شد، اما به دلیل کمبود بودجه و مسائل بهره‌برداری، طرح متوقف شد. تجهیزات ساخته‌شده شامل لوله‌ها، فلنج‌ها، ابزار دقیق، پایپ‌ها و نقشه‌های سه‌بعدی با اسناد مهندسی کامل آماده شده است. این پروژه با همکاری مهندسین مشاور و چند شرکت بزرگ پیش رفت و اکنون در پی تکمیل آن هستیم. البته چالش‌های جدی در زمینه بهره‌برداری و اجرای این فناوری وجود دارد و زیست‌بوم لازم هنوز به بلوغ کامل نرسیده است.

ابراهیمی خاطرنشان کرد: مراحل پیش‌روی کار، سیستم‌های ایجینگ و کاتالیست‌ها به‌طور دائم با پالایشگاه‌ها در حال اجراست و امیدواریم بتوانیم در خدمت صنعت کشور باشیم.

انتهای پیام/711/