به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم به نقل از آسیاتایمز، منابع بسیار نزدیک به مذاکرهکنندگان ایرانی ناامیدی خود را نسبت به مذاکرهکنندگان آمریکایی ابراز داشتهاند؛ به باور این منابع، آمریکاییها به نظر نمیرسد که آماده شده باشند تا بین نگه داشتن برخی تحریمهای شورای امنیت و به دست آوردن توافق، دست به انتخاب مشخصی بزنند.
این رسانه همچنین براساس منابع خود اعلام کرد که در مذاکرات جاری همچنان نکات - شدیدا مناقشهبرانگیزی - در رابطه با عملکرد و سازوکار کمیسیون مشترک حل اختلافات وجود دارد. این در حالی است که هیچ یکی از اعضای گروه 1+5 خواهان این نیستند که این موضوع افشا شود.
در مورد وضعیت کلی مذاکرات نیز، مقامات ایرانی محتاط هستند، «و هنوز مردد هستند». یک نشانه خوب این است که بر سر یک زبان مشترک در مور چگونگی برداشتن تحریمها، شامل اصول «همزمانی و موازی» مورد تصمیم قرار گرفته است. مذاکرات هماکنون بر سر «جزئیات عملیاتی» متمرکز شده است.
با این حال همچنان اختلافاتی جدی بین گروه 1+5 وجود دارد، خاصه در مورد جنبههای کلیدی که شورای امنیت باید انجام دهد، در مورد سازوکار پیچیدهای که از طریق آن تحریمها برداشته خواهند شد، و در مورد دسترسی - که به رژیم «راستیآزمایی» مشهور است. این امر ایرانیان را به یک فرمول عجیب رهنمون شده است؛ «ما با قدرت میتوانیم بگوییم که آنها مجبورند زمان بیشتری را برای مذاکراه بین خود نسبت به مذاکره بین ما صرف کنند». در همین حین، ایرانیها به مشکلاتی که دولت اوباما با آن مواجه شده است اشاره کردند؛ «آنها مجبورند تا از کانالهای دشواری عبور کنند».
در مورد موضوع کلیدی دسترسی نیز، حتی با وجود اینکه پیشتر یک دوره 24 روزه برای حل (درخواست) دسترسی به یک سایت مشخص در داخل خاک ایران در چارچوب تفاهم لوزان مورد موافقت قرار گرفته است، اما لوران فابیوس، وزیر خارجه فرانسه اعلام کرد که «ایران خواهان 24 روز است» - به این صورت که انگار این یک خواسته جدید از سوی ایران برای تغییر چارچوب تفاهم است.
در حالی که این موضوع کاملا نادرست است. روز پنجشنبه بود که فابیوس با استفاده ادبیات بیروح فرانسوی در مورد فرمول یک توافق مبتنی بر «استحکامی سازنده» سخن گفت.
مذاکرهکنندگان ایرانی بر این نظرند که یوکیا آمنو، مدیر آژانس بینالمللی انرژی اتمی «دیداری خوب» از تهران داشته است.
در حال حاضر طرفهای مذاکراتی در حال تلاش برای نزدیک کردن دو رویکرد متفاوت خود در موضوع شدیدا مناقشهبرانگیز دسترسی هستند، «رویکر دسترسی محور» که شامل فهرستی از افراد و مکانها است که آژانس خواستار مصاحبه/بازدید از آنها است، یا «رویکرد موضوع محور».
دولت آمریکا طی مذاکرات، فهرستی از 18 دانشمند را برای نظارت و مصاحبه ارائه کرد. ایران به آن جواب نه گفت. یک مذاکرهکننده ایرانی گفت که «بنابراین ما هماکنون در حال بازگشت به رویکرد موضوع محور هستیم».
«مشکل آن در این نکته است که رویکرد دسترسی محور، معیاری عینی برای برداشتن تحریمها دارد. در رویکرد موضوع محور، آژانس بینالمللی انرژی اتمی باید قضاوتی کیفی انجام دهد. ما نمیخواهیم که آژانس تصمیماتی کیفی اتخاذ کند». ای امر ناشی از این میشود که در بین کشورهای جنوب، تقریبا هیچ کسی اعتماد کاملی به آژانسی که شدیدا سیاسی شده است، ندارد».
در مورد موضوع «ابعاد نظامی احتمالی» در برنامه هستهای ایران - یا آنچه که از ایران خواسته شده است تا عدم وجود آن را اثبات کند - چارچوب تفاهم لوزان شامل عبارتی در مورد «مجموعه ترتیبات مورد توافق» (در مورد ابعاد نظامی احتمالی) برای (به عنوان پیششرط) برداشتن تحریمها است. این عبارت همچنان مورد مذاکره قرار دارد.
در اینجا یک قرائت آمریکایی وجود دارد، یا دستکم یک قرائت آمریکایی وجود داشته است. همچنان که وزارت خارجه آمریکا اذعان کرده است، «هیچ چیز مورد توافق قرار نگرفته است تا زمانی که همه چیز مورد توافق قرار بگیرد».
انتهای پیام/پ