به گزارش خبرگزاری تسنیم از اهواز، ماهیگری از کانالهای زراعی به تفریحی برای روستایان محور اتوبان اهواز ـ آبادان تبدیل شده است. پیر و جوانان روستایی این مناطق از کانالهای زراعی، عبارهها (رودهای کوچک ممتد زراعی) و دریاچههای کوچک واقع در اطراف برخی از روستاها ماهیگیری میکنند.
اهالی جهت تداوم ماهیگیری در این منطقه با استفاده از قلاب ماهیگیری میکنند. ماهی شانگ، بنی(کپور)، شلج، برزم و شبوط از دیگر ماهیهای صید شده توسط اهالی در این منطقه است.
در واقع کانالهای زارعی نقش دو سویه را برای روستاییان منطقه ایفا میکند که آب را جهت آبیاری مزارع کشاورزی از رودخانه کارون به سمت مزارع آورده و هم گونههای مختلف ماهی را با خود حمل میکند. بهترین زمان ماهیگیری در تابستان بعد از طلوع آفتاب و در زمستان بهترین زمان آن بعد از ظهر است.
شانگ یکی از گونههای ماهی غیر بومی استان است. که در بین ماهیها بیشترین تولید مثل را دارد. این گونهی ماهی هم زمان گوشت خوار و گیاه خوار است علاوه بر آن از بچه ماهی های دیگر نیز تغذیه میکند اما صدف داشتن این ماهی او را زمرهی ماهی های حرام گوشت به دور کرده است.این گونهی منحصر به فرد ماهی با شرایط آب و هوایی مختلف و آب های شور و شیرین سازگار است هوش و ذکاوت این گونهی غیر بومی ماهی و خارهای تیز آن صید آن را دو چندان سخت کرده است.
ماهی کپور تنها در آب های معمولی و نسبتا سرد زندگی می کند صید این گونه ماهی ها با قلاب بسیار آسان است. ماهی شلج به نسبت طولی پرورش می یابد که تقریبا هر کدام دارای یک متر ارتفاع است و وزن آن 1 الی 2 کلیو است که در زمرهی قوی ترین و پر زور ترین ماهی ها قرار دارد.
گفته میشود در موارد بسیاری مار ماهی نیز مشاهده شده است این ماهی به دلیل صدف نداشتن در زمرهی ماهی های حرام گوشت قرار دارد صید آن نیز تنها با طعمهی گوشتی انجام میشود و تنها کاربرد آن روغن حاصل از گوشت آن است که در طب سنتی کاربرد دارد.
کانال های زارعی نقش دو سویه آبیاری مزارع و حمل ماهی از رودخانه کارون را برای روستاییان اتوبان اهواز آبادان ایفا میکند.
انتهای پیام/341/ش