به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، سینمای کرونازده ایران در سال جاری گویا چارهای جز عرصه نمایش خانگی ندارد و طبیعتاً سینمای کودک و نوجوان نیز برای نمایش و عرضه باید همین مدیوم را در نظر بگیرد.
انیمیشن نیز به تبع الگوی کلانتر خود یعنی سینمای کودک و نوجوان مانند سالهای قبل باید بتواند برای موفقیت و بیشتر دیده شدن در رقابت با محتواهای خارجی که به وفور در نمایش خانگی عرضه میشوند، قد برافراشته کند و خودی نشان دهد. اما واقعیت این است که انیمیشنسازی پدیدهای متفاوت از صنعت رایج سینما و سریالسازی است و از نظر هزینه و زمان و نیرو بسیار سنگینتر از دیگر گونههای نمایشی است.
آیا سینمای 1400 ایران سهم قابل قبولی برای انیمیشن و بچههای ایران زمین در نظر دارد یا خیر؟ پاسخ سؤالهای ما را روانبخش صادقی انیمیشنساز کشور میدهد.
صادقی درباره سهمی که انیمیشن در دوران کرونا در دنیا دارد بیان کرد که انیمیشن در دنیای کرونایی اکنون سهم زیادی را داشته است که میتوان علت آن را نقش درخشان اقتصادی آن و همینطور موفقیتش در سرگرمیسازی برای کودکان که باید در خانه بمانند دانست. اما متأسفانه مدیریت فرهنگی ما همیشه تا نوک بینی خود را بیشتر نمیبیند و برای بلندمدت برنامهریزی ندارد.
او ادامه داد: انیمیشن و محصولات جانبی آن نقش بسیار مهم و پویایی هم از نظر اقتصادی و هم از نظر فرهنگی دارد. اما نه مدیران ما آن را درست میشناسند و نه درک صحیح و جامعی از آن دارند. مدیران فرهنگی و هنری ما جوان و بهروز نیستند و از میزی به پشت میز دیگر میروند. مدیریت فرهنگی و هنری کشور ما، به نظرم با تفکر 50 سال قبل اداره میشود و همین به بدنه سینما و هنر کشور ما ضربه میزند.
این انیمیشنساز کشور ما با اشاره به اینکه انیمیشن فرایندی طولانی مدت است بیان کرد که پویانمایی محصول یک سیستمی است که اتکای قابل توجهی به نقش مدیران دارد. باید دولت برای تقویت انیمیشن به عنوان مقوله اثرگذار و فرهنگی خط تولید بلندمدت مانند خودرو ایجاد کند. در غیر این صورت و در حالی که من و همکارانم هر از چندگاهی کاری را برای دل خودمان بسازیم فرهنگسازی صورت نمیگیرد و اقتصاد آن جان نمیگیرد.
مشکل ما این است که مدیران ما تنها برای بازه زمانی مدیریت خود تصمیم میگیرند و نگاه بلند مدت ندارند. دوست دارند زمانی که میز مسئولیت را ترک میکنند نتیجه را روی میزشان ببینند. در حالی که اگر ما امروز برای ساخت یک انیمیشن اقدام کنیم 5 سال بعد جواب میگیریم که بیشتر از زمان مدیریت یک مسئول است. کدام مدیر ما برای پنج سال برنامهریزی میکند؟
صادقی در بخش دیگری از صحبتهای خود با اشاره به اینکه باید انیمیشنسازی از حوزه فرهنگی خارج شود و به سمت وزارت صنعت برود بیان کرد: باید برای تولید انیمیشن سرمایه وجود داشته باشد و این مهم تنها با صنعتی شدن سینمای ایران ممکن خواهد بود. در این زمینه افراد و نیروهای زیادی در ارتباطاند و اینگونه نیست که با تولید یک فیلم و مجموعه کار ما تمام شود.
در روزگاری که اوضاع اقتصادی ما ثبات ندارد برای جان گرفتن انیمیشن باید دولت حمایت جدی و ورود کند. این شعاری که برخی میدهند که نباید دولت ورود کند و خصوصیسازی باید صورت بگیرد بد نیست اما افرادی این جملات را میگویند که خودشان روزگاری از دولت سرمایه گرفتند و با آن کار کردند و تهیه کننده شدند و حالا این حرف را میزنند.
وی با اشاره به موفقیت انیمیشن روح بیان کرد که اگر انیمیشن ما مانند روح نیست برای این است که آن فیلم سرمایهگذاری 50 میلیون دلاری دارد اما فروش چندین برابرش را هم میکند و نتیجه آن به جیب سرمایهگذار برمیگردد. برای همین در صورتی که دولت از این حوزه حمایت جدی بدون مانع کند بدون شک نتیجه خوب آن نیز بازمیگردد. همیشه اتفاقات خوب حاصل مدیریت درست است.
او در پاسخ به سؤال ما درباره سهم انیمیشن در سال 1400 بیان کرد که فکر نمیکنم که امسال شاهد تنوع و تعدد انیمیشن در نمایش خانگی باشیم مگر اینکه کارهای کوتاهی بسازیم. اما با این سخن موافقم که نمایش خانگی پتانسیل بسیار خوبی برای تولید و نمایش انیمیشن دارد. اما آیا سیستم فرهنگی ما حاضر است که در آن سرمایهگذاری کند و حمایت و پشتیبانی لازم را انجام دهد؟ البته امیدواریم اما با اینکه پتانسیل خوبی در نمایش خانگی هست، فکر نمیکنم با این فضای انحصاری حاکم اتفاق خاصی رخ دهد.
کارگردان «دزد رویاها» درباره شرایط ساخت یک انیمیشن آبرومند و با کیفیت بیان کرد که روزگاری برای ساخت یک انیمیشن نیازمند این بودیم که متخصصین حوزه انیمیشن را پیدا کنیم اما امروز تعداد بسیار زیادی انیمیشنساز در کشور ما وجود دارد که نشان میدهد از این نظر مشکلی نداریم. سختافزارها و نرمافزارهای لازم نیز وجود دارد. همه اینها خوب است اما سیستمی که بتواند این اجزا را کنار هم بگذارد نیست.
وی با اشاره به اینکه هزینه ساخت یک انیمیشن خوب و باکیفیت که بتواند در دنیا عرضه شود حداقل بین 20 تا 25 میلیارد تومان است، گفت: چرا صنایع دستی ما که در دنیا کمنظیر است هیچوقت نتوانسته آنطور که شایسته است جایگاه خود راکسب کند؟ برای اینکه هر مدیری به فکر خودش است و نظاممند فکر نمیکند. انیمیشن نیز همین ماجرا را دارد؛ برای رسیدن به نقطه مطلوب باید دولت با برنامه وارد عمل شود.
انتهای پیام/