به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، «محمدحسین فرحزادی» از رزمندگان و جانبازان جنگ تحمیلی بود که بیش از 45 ماه در جبهههای هشت سال دفاع مقدس حضور داشت. او متولد 1342 بود و از 17 سالگی پا به میدان جهاد گذاشت. یکسال به طور مداوم در کردستان و پاوه حضور داشته و بعد از آن در جبهههای جنوب و در عملیاتهای بیت المقدس، والفجر مقدماتی، خیبر، والفجر2، کربلای 4 و کربلای 5 شرکت داشته است.
او در کنار فرماندهان اطلاعات-عملیات در این واحد با مسئولیتی سخت در جبههها نقش آفرینی میکرد و در عملیاتهایی همچون خیبر و کربلای 5 از ناحیه دست، پا، ریه و صورت مجروح شد. جانباز فرحزادی پس از تحمل 38 سال رنج ناشی از مجروحیت جانبازی، 13 آذرماه 1400 دارفانی را وداع گفت و به همرزمان شهیدش پیوست. پیکر مطهر او در قطعه 243 بهشت زهرا(س) به خاک سپرده شد.
نماهنگ زیر، فریمهایی از حضور حماسی جانباز فرحزادی در هشت سال دفاع مقدس را به تصویر کشیده است:
جانباز فرحزادی اگرچه همچون برخی از همرزمانش در میدان جهاد به شهادت نرسید اما همچون هزاران جانباز این مرز و بوم سالها با جراحتهای جنگی زندگی کرد و دفاع مقدس را در آینه زمان خود به تصویر کشید. نگرش حماسی و انقلابی تا روز آخر همراه او بود و میتوان عقاید ولایی را در جملات وصیتنامهاش به وضوح دید. فرازهایی از وصیتنامه جانباز محمد حسین فرحزادی در ادامه میآید:
بسم الله الرحمن الرحیم
(كُتِبَ عَلَیْكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ إِنْ تَرَكَ خَیْرًا الْوَصِیَّةُ لِلْوَالِدَیْنِ وَالْأَقْرَبِینَ بِالْمَعْرُوفِ ۖ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِینَ) سوره بقره، آیه 180
برشما مقرر شد که چون یکی از شما را مرگ، فرارسد، اگر مالی بر جای گذارد برای پدر و مادر و خویشاوندان خود بطور پسندیده وصیت کند و این کار حقی است بر پرهیزگاران.
با سلام و درود به خدمت حضرت محمد(ص) خاتم الانبیاء و سُلاله پاکش از امیرالمؤمنین علی علیهالسلام و حضرت فاطمه زهرا(س) که باعث خلقت کون و مکان هستند و فرزندان پاکشان حسن و حسین(ع) که سید شباب اهل جنت هستند و همه امامان که ذریه ایشان هستند تا امام حسن عسگری(ع). و درود و سلام مخصوص، خدمت ولیِ عصر و زمان، حضرت حجت ابن الحسن، مهدی (عج) و سلام به ارواح طیبه شهدا، از شهدای کربلا و یاران باوفای آقا اباعبدلله الحسین(ع)، و شهیدان انقلاب و جنگ تحمیلی و شهیدان مظلوم مدافع حرم و رهبر فقید، امام خمینی(ره) و عرض ارادت خدمت رهبر عزیزمان آیتالله خامنهای که جانم فدایش.
همسر و فرزندان عزیزم، زندگی ما در ایام عجیب و مهمی از تاریخ بشریت اتفاق افتاده است. لطف خداوند، شاملِ حال ما شده که در زمان زندگی امام خمینی(ره) و انقلاب اسلامی و رهبری آیتالله خامنهای زندگی کردیم و این دوران را درک کردیم و در جهت اهداف بلند آن بزرگواران به مذهب تشیع و در مسیر هموار کردنِ ظهور امام و ولی عصرِ خود، قدم برداشتیم.
من لیاقت آن را در خود نمیبینم که ادعای فوق را به خود نسبت دهم؛ لکن با توجه به تربیت خانوادگی و نوع زندگی خانوادهام (پدر و مادرم) از ابتدا و از اساس، با عشق و محبتِ به اهل بیت و چهارده معصوم(ع) آشنا و بزرگ شدهام. در جوانیِ من، انقلاب اتفاق افتاد و گرایش من به افکار امام خمینی(ره) و مبارزه با شاه خودبخود مسیرِ زندگیام را تشکیل داد. ولیکن بخاطر اینکه جوان بودم و پرشر و شور، در این مسیر، علایق و سلیقههای خودم را هم داشتهام و لذاست که خیلی بعد از جنگ در مسیر نظامیگری و غیره ادامه ندادم.
برای رسیدن به یک موقعیت نسبیِ خوب و متوسط به بالا، زحمات زیادی کشیدم و همسر عزیز و همپا و هم قدمم، نقش بسیار مهم و تعیین کنندهای را داشت. من با اعتقاد به مذهب شیعه و عشق به اباعبدالله(ع) و شهدای کربلا و واقعه عاشورا و ارادت به حضرت زینب(س) زندگی کردم و در مسیر تشیع و انتظار ظهور حضرت مهدی(عج) فعالیت کردم و در حد توان، کارهایی هم کردهام. زندگی چندانی که ندارم؛ اما همین که هست را در صورت ظهور حضرت(عج)، همه اموالم را ارائه و در اختیار مولا قرار خواهم داد که این موضوع، اعلان اعتقاداتم هست که بیان میکنم.
یک نصیحت به همه شما دارم و آن این است که زندگی را مثل سابق در مسیر خداوند و خاندان اهل بیت(ع) و امام حسین(ع) ادامه دهید و از خاندان اهل بیت(ع) فاصله نگیرید. تجربه من در زندگی، این بوده هر جایی که از اهل بیت(ع) فاصله گرفتم، از مسیر مادیات و زندگی روزمره هم دور شدم. ولی اهل بیت علیه السلام خودشان دوباره مرا در مسیر راست قرار میدادند. که خیر نیز در آن بوده است. خلاصه بگویم؛ عمری را که خیلی کوتاه و زودگذر و دنیای فریبنده هست را نگذارید که شیطان، کیفیت و کارکرد آن برای آخرت را که زندگی جاویدان است به دست گیرد و به تباهی بکشاند.
علی جان(پسرم) ترتیبی اتخاذ کن که اگر توفیق درآمد حلال را برایت فراهم کرد، به صورتی که یک خیراتی را به طور دائم برقرار کنی و انشاءالله از ثواب آن بهرهمند شوی. علی جان مظلمه که گردن انسان هست و من هم در زندگی، ارتباطات زیادی داشتم و اطلاع دقیقی از آنها در دست ندارم. مظلمه زیاد بده، به نیت من، مادرت، خودت و خواهرت.
سارا و ساره(نوههایم) را به زندگی در مسیر مستقیم و حلقه فاطمه زهرا و حضرت زینب(س) توصیه میکنم. از شما عاجزانه درخواست میکنم که مبادا طوری رفتار و زندگی کنید که فردای قیامت نتوانیم در مقابل حضرت زهرا(س) هیچ گونه ادعایی بکنیم و باعث رنجش شهدای عزیز بزرگوار شویم. ساره و سارای عزیزم شما در زمانی زندگی خواهید کرد که (زمانه) با زندگی در زمان ما تفاوت زیادی دارد.
رسانهها و ماهوارههای غربی و شبکههای اینترنت و ماهواره، همه مصمم هستند که وسایل نابودی اخلاقی نسل شما را فراهم کنند؛ لذا از خداوند میخواهم که شما را مرتب در مسیر درست و راستِ زندگی قرار داده و شما را حافظِ حرمت ارزشهای والای انسانی و خون شهدا قرار دهد.
از خداوند عزیز از این اطمینان قلبی که درونم قرار داده، متشکرم. از همه میخواهم مرا حلال کنند و نیز از همه کسانی که فکر میکردم از دستشان احساس ناراحتی دارم و در دلم بغض وجود دارد، گذشتم و از این حالِ خوب، خدا را شاکرم. همه شما را به خدا میسپارم. انالله الیه و انا الیه راجعون .والله خیر حافظ و هو ارحم الراحمین
خداحافظ
انتهای پیام/