به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ روز گذشته چهارم دی ماه و مصادف با 24 ژانویه، مطابق با تاریخ آیین مسیحیت روز میلاد حضرت عیسی(ع) بود که اغلب پیروان مسحیت ضمن گرامیداشت این روزها در سراسر دنیا در کلیساها به برگزاری مراسم یاد بود و جشن میپردازند.
بر همین اساس و با توجه به این مناسبت تاریخی و حال و هوای این روزها قصد داریم در قالب گزارشی کوتاه و با معرفی یکی از جاذبههای تاریخی شهر ارومیه به نام کلیسای " ننه مریم" به این موضوع بپردازیم.
مطابق برخی اخبار تاریخی این کلیسا در ادوار دور و قبل از تبدیل شدن به کلیسا، آتشکده زرتشتیان بوده و موبدان یا همان مغها در آن به عبادت میپرداختند.
بر اساسی یکی از روایات متقن بین ادیانی، سه موبد از همین آتشکده در زمان تولد حضرت عیسی(ع) در بیتاللحم یا همان اورشلیم بر مادر ایشان یعنی حضرت مریم(س) وارد شده و پس از تقدیم هدایایی به ایشان از اولین گروندگان به دین مسیحیت میشوند.
این مطلب در باب دوم انجیل هم آمده و از این سه موبد تحت عنوان پادشاهان مجوس نام برده شده است. به اعتقاد عدهای از نویسندگان همین موبدان بعد از بازگشت از اورشلیم آتشکده خود را تبدیل به کلیسا میکنند که در حقیقت کلیسای تأسیس شده بعدی "کلیسای ننه مریم" است.
کلیسای "ننهمریم" که با نام کلیسای حضرت مریم(س)، سنت ماری و شرق آشور نیز شناخته میشود، یکی از جاذبههای دیدنی ارومیه است. این کلیسا پس از کلیسای بیتاللحم در فلسطین، دومین کلیسای قدیمی جهان به حساب میآید. ساختمان کلیسا هیچگونه شباهتی به سایر کلیساها ندارد و بسیار ساده است. این کلیسا یکی از آثار تاریخی آشوریان ارومیه است که در 22 آبان 1392 هجری شمسی در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید. از جمله افراد مشهوری که از آن دیدن کرده، مارکوپولو جهانگرد معروف است که در سفرنامههای خود از آن نام برده است.
در معماری بنای کلیسای ننه مریم میتوان سبک معماری دوره ساسانیان را بهخوبی مشاهده کرد. قرینهسازیهای رایج در بنای آتشکدههای ساسانی، در بنای کلیسا نیز وجود دارد. سازندگان کلیسا در داخل بنا معماری ساسانی و پارتی را تلفیق کردهاند. در این کلیسا تزئینات چشمگیر و زیباسازی معماری دیده نمیشود؛ زیرا آشوریان از آراستن و تزیین کلیساها پرهیز میکردند.
کلیسای "سنت ماری" ارومیه برخلاف اکثر کلیساهای معروف که سقف بلندی دارند، دارای سقفی کوتاه است و برای ورود به آن باید سر را خم کنید. در کلیسا جایگاه اعتراف یا وعظ کشیش به چشم نمیخورد. هیچگونه نقاشی روی دیوارهای آن وجود ندارد. محراب کلیسا که تنها کشیشان اجازه ورود به آن را دارند، اتاقکی گنبدی شکل و تودرتو است. این اتاقک یک طاقچه کوچک دارد که روی آن چند تصویر از مسیح بهصورت نقاشی، کوبلندوزی، منبتکاری و... قرار گرفته است. راهرویی در سمت راست محراب وجود دارد که زائران از طریق آن به محل غسل تعمید و محل روشنکردن شمع میرسند. پشت کلیسا نیز تا چند سال قبل مملو از سنگ قبر بود که هنوز هم تعدادی از آنها در پشت کلیسا باقی ماندهاند.
این کلیسا در طول تاریخ بارها مورد تعمیر و بازسازی قرار گرفته است. نخستین تعمیر در قرن ششم پس از میلاد در سال 642 میلادی انجام شد که به اعتقاد مورخان به دستور یکی از شاهزادههای چین صورت گرفت.
همچنین در سال 1342 و 1343 هجری شمسی علاوه بر مرمت بنای کلیسا، برجی جدید به آن افزوده شد. جالب اینکه تا اواخر قرن 19 میلادی نمای ظاهری کلیسا بسیار ساده بود؛ ولی پس از ورود زرتشتیان روسیه، تغییراتی اساسی در آن انجام شد و ساختمان پس از تعمیر و بازسازی، به سبک گنبدهای روسی ساخته شد. پشتبام کلیسا نیز دستخوش تغییراتی شده و امروزه بهصورت شیروانی است که قطعا با معماری اصلی ساختمان تناسب ندارد.
انتهای پیام/