به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، رتبهبندی معلمان از اوایل دهه 90 مطرح شد و پس از یک دهه کش و قوس و حتی اجرای بخشهایی از قانون مدیریت خدمات کشوری با نام رتبهبندی معلمان، این لایحه در آخرین روزهای دولت دوازدهم به مجلس ارسال و پس از تصویب در مجلس مدتی است برای اعلام نظر شورای نگهبان ارسال شده است.
بر اساس این مصوبه مجلس، معلمان بر پنج رتبه «آموزشیار معلم»، «مربی معلم»، «استادیار معلم»، «دانشیار معلم» و «استاد معلم» تقسیم میشوند. فرایند رتبهبندی برای تمام معلمان بر مبنای امتیازات ناشی از دورههای ضمن خدمت، شایستگیهای عمومی، تخصصی و حرفهای، عملکرد رقابتی، دانش تخصصی ـ تربیتی و پژوهشی، خلاقیت و نوآوری، سنوات تجربه معلمی، سنوات تحصیل در دانشگاه فرهنگیان و تربیت دبیر شهید رجایی، سوابق مدیریتی در آموزش و پرورش، آخرین مدرک تحصیلی و کسب امتیازات لازم در نظام رتبهبندی معلمان در یکی از رتبههای این قانون و مطابق آییننامه اجرایی قانون حداکثر تا پایان سال 1400 انجام میشود.
«هادی طحاننظیف» سخنگوی شورای نگهبان در نشست خبری خود درباره بررسی لایحه رتبهبندی معلمان گفته است: طرح رتبهبندی معلمان به شورای نگهبان رسیده و در حال بررسی آن هستیم. درباره بار مالی این مصوبه با توجه به اینکه ماهیت آن لایحه است طبیعتاً بخشی از بار مالی آن توسط دولت تأمین شده است اما نسبت به بخشهایی که در مجلس اضافه شده است سؤالات و ابهاماتی داریم که در حال بررسی این سؤالات هستیم.
به گفته او، بعد از اتمام بررسیها، نتیجه نهایی و رسمی اعلام خواهد شد؛ البته زمان زیادی باقی نمانده است، شورای نگهبان 10 روز فرصت دارد و 10 روز نیز میتواند استمهال کند که این کار انجام شده است.
با این وجود برخی کارشناسان معتقدند در رتبهبندی، هدف اصلی ارتقای کیفیت نظام آموزش و پرورش است نه افزایش حقوق معلمان.
اگر هدف ارتقای کیفیت تعلیم و تربیت است این پرسش مطرح میشود که چرا باید تمام معلمان شامل رتبهبندی شوند؟ در این ارزیابی 730 هزار معلم وارد میشوند و شاید تعداد قابل توجهی امتیاز لازم را کسب نکنند. هماکنون چون نگاه معیشتی به رتبهبندی حاکم بوده این توقع ایجاد شده است که همه معلمان باید شامل رتبهبندی شوند. اینکه با یک چرتکه 730 هزار نفری، بودجه را تقسیم کرده و میگویند به هر معلم بین 700 تا 800 هزار تومان میرسد و این نوع گفتار یعنی آنکه به دنبال توزیع پول هستند و به دنبال سنجش صلاحیت نیستند.
طبق مصوبه مجلس، کسب رتبههای بالاتر مستلزم حداقل 5 سال خدمت در هر یک از رتبهها و کسب سایر شرایط لازم تعیین شده در آییننامه اجرایی قانون خواهد بود.
دوره خدمت در هر رتبه برای معلمان شاغل در دوره ابتدایی، مدارس استثنایی، مناطق محروم و مرزی و عشایری به ازای هر سال خدمت تماموقت در این مناطق 3 ماه کاهش مییابد.
حداقل سابقه خدمت معلمی برای کسب رتبههای دانشیار معلم و استاد معلم به ترتیب 15 و 21 سال است.
انتهای پیام/؛