به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، افشین فرزام درباره اینکه دلیل برگزاری کاپ آسیایی در آستانه مسابقات جهانی چه بوده و اینکه این مسابقات تا چه حد به آمادگی قایقرانان پیش از اعزام به جمهوری چک کمک کرده است، اظهار داشت: در مورد زمان برگزاری مسابقات من منتقد بودم و میگفتم نباید کاپ آسیا در این زمان برگزار شود و برای آن دو دلیل داشتم. اول اینکه ما نمیتوانستیم پیک کار قایقرانان را در این مسابقات قرار دهیم و بچهها باید تا لحظه اعزام تحت فشار باشند. به علاوه قبل از مسابقات نمیتوانستم به آنها ریکاوری بدهم.
وی در ادامه افزود: من منتقد بودم به این دلیل که خودمان عازم مسابقات جهانی بودیم و از طرفی گفته بودم با توجه به نزدیکی کاپ آسیایی به مسابقات جهانی، احتمال اینکه سایر کشورها کمتر استقبال کنند، وجود دارد. انتقاد من به کنفدراسیون آسیا منتقل شد، اما آنها گفتند نمیتوانند تقویم دیگری را جایگزین کنند و دبیر کنفدراسیون آسیا قبول نکرد که مسابقات جابجا شود.
برگزاری کاپ آسیایی برنامه ما را تحتالشعاع قرار داد
سرمربی تیم روئینگ کشورمان در پاسخ به این سؤال که اگر مسابقات کاپ آسیایی برگزار نمیشد، شرایط تمرین قایقرانان در پیست دو هزار متر و اعزام زودتر آنها به محل برگزاری مسابقات جهانی وجود داشت، خاطرنشان کرد: ما بیشتر دوست داشتیم از تهران خارج شویم البته نه به این معنا که به چک برویم، بلکه میخواستیم پشت سدها تمرین کنیم، اما برگزاری کاپ آسیایی برنامه ما را تحتالشعاع قرار داد.
وی در مورد اینکه سطح تیمهای حاضر در کاپ آسیا بالا نبوده است، گفت: عراق تیم بدی نبود. یکی از قایقرانان آنها دو دوره حضور در المپیک برزیل و توکیو را تجربه کرده بود و جزو مدالآوران آسیاست.
فرزام راجع به اینکه آیا بهتر نبود به جای هزینه برای برگزاری مسابقات در شرایطی که استقبال زیادی از سوی کشورها انجام نشده است، این هزینه در بخشهای دیگر برای روئینگ صرف میشد، گفت: در اجلاس آسیا ایران برای برگزاری کاپ یک آسیا درخواست میزبانی داده و تنها راه این بود که مسابقات را لغو کند، چون در تقویم آسیا، برگزاری مسابقات به نام ایران ثبت شده بود و فدراسیون آن را برگزار کرد.
همان مسیری که برای نصیری طی کردم، برای محمودزاده هم در نظر دارم
وی درباره آمادگی نمایندگان ایران پیش از اعزام به مسابقات جهانی چک، تأکید کرد: سه قایقران را به مسابقات اعزام میکنیم که هر کدام شرایط خاص خود را دارند. بعد از اینکه بهمن نصیری به جمهوری آذربایجان رفت، تلاش کردم فردی را آماده کنم که به سطح آمادگی خوب برسد. محمودزاده زیر 23 سال است و جوانی است که برای اولین بار در تک نفره به او میدان میدهم و رکوردهای خوبی را ثبت کرده است. این مسابقات در رده بزرگسالان است، ولی او با زیر 23 سال سن در آن شرکت میکند. همان روالی که برای بهمن نصیری طی کردم، برای او نیز در نظر دارم. او باید در تک نفره چند میدان ببیند تا به پختگی برسد. این مسیر را برای محمودزاده آغاز کردم تا در آینده برای ما در بازیهای آسیای مدالآوری کند و کسب سهمیه داشته باشد.
در حال بازپروری جاور پس از بازگشت به تمرینات هستیم
سرمربی تیم روئینگ کشورمان در مورد آخرین وضعیت مهسا جاور و نازنین ملایی هم گفت: مهسا جاور از سال 2016 به بعد با من تمرین نکرده است. در یکی دو سالی که با من کار نکرد در انفرادی مدالهای قبلی خود را تکرار نکرد و بعد از بازیهای آسیایی جاکارتا به دلیل کارهای شخصی دو سالی ورزش را کنار گذاشت. او شش ماه است که تمرینات را آغاز کرده و امیدوارم به جایگاه خود در آسیا بازگردد. در حال بازپروری مهسا جاور هستیم و انشاءالله روندی را که قبلاً داشت، مجدداً طی خواهد کرد.
وی یادآور شد: نازنین ملایی هم در سبک وزن در قهرمانی جهان حاضر میشود و امیدوارم در فینال B صعود کند و جزو 12 نفر پایانی باشد. در قایق دو نفره جاور و ملایی را آماده میکنیم که در آسیا با هم پارو بزنند.
فرزام در پاسخ به این سؤال که نتایج محمودزاده و جاور در مسابقات قهرمانی جهان در چه شرایطی مطلوب محسوب میشود، گفت: پیشبینی ما این است که به جز چین که قهرمان المپیک است، نمایندگان ما کشورهای آسیایی را پشت سر بگذارند و برنامهریزی ما این است که به غیر از چین با کشورهای آسیایی رقابت خوبی داشته باشند.
از اینکه ببینم ورزشکارم در جای دیگر به خواسته خود رسیده ناراحت نمیشوم
وی در مورد اینکه احتمالاً بهمن نصیری را در مسابقات قهرمانی جهان در تیم جمهوری آذربایجان خواهد دید و در پاسخ به این پرسش که «آیا این برای شما سخت نیست که برای پرورش او تلاش کردید و ثمره آن برای کشور دیگری است؟»، گفت: با نصیری در ارتباط هستم و خوشحالم که در این مسابقات او را میبینم، اما به هر حال اگر نگاه حرفهای داشته باشیم باید بپذیریم ورزشکاران دنبال مسیری هستند که در آن رشد بیشتری داشته باشند و از نظر اقتصادی به آنها بهای بیشتری داده شود. از این بابت که ببینم ورزشکارم در جای دیگری به خواستههای خود رسیده است، ناراحت نمیشوم و برای او همیشه آرزوی موفقیت دارم.
انتهای پیام/