به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، شروع سال تحصیلی جدید آن هم بعد از دو سال آموزش غیرحضوری و از راه دور در کنار مزایا برای ارتقای روند آموزشی و پرورشی دانشآموزان، چالشهای خاص خود را هم داشته است که افزایش ترافیک مسیرهای شهری و مشکلات جاججایی دانشآموزان از جمله این موارد است.
سرویس حمل و نقل دانشآموزان که در کلانشهرها به دلیل فاصله زیاد مدرسه تا منزل و شاغل بودن والدین رونق بسیاری داشته و دارد با وجود کرونا و رعایت فاصله اجتماعی دستخوش تغییراتی از حیث خدماترسانی شده و همین موضوع در آستانه سال تحصیلی جدید معضلی جدی برای خانوادههاست.
هزینههای سرسامآور سرویس رفت و آمد بعد از شیوع کرونا که در مدارس غیردولتی حتی نزدیک شهریه مدرسه هم رسیده است، موجب شده تا خانواده ها ناگزیر باشند که از اتومبیل شخصی خود برای ترد فرزندان خود استفاده کنند که این موضوع ضمن افزایش بار ترافیکی در روند ساعات کاری والدین هم تاثیرگذار بوده است.
اتفاقی که هرچند واکنش وزیر آموزش و پرورش هم همراه داشت و بنا شد تا این موضوع ساماندهی شود اما آنطور که در نخستین روزهای سال تحصیلی مشهود است، خبری از عودت هزینههای بالا و ساماندهی اوضاع نیست.
در کنار هزینههای بالای خدمات سرویس مدرسه، ایمنی موضوع دیگری است که در کشاکش هزینههای بالا به حاشیه رانده شده است به ویژه در مناطق روستایی که این امر بیش از مناطق شهری خودنمایی کرده و هرساله با فعالیت مدارس، اخبار تصادف و به دنبال آن جرح یا فوت دانشآموزان روستایی مطرح میشود.
در ادامه به وضعیت سرویس مدارس در برخی از کشورهای مختلف پرداختهایم، سیستمی که در اغلب کشورها در قالب اتوبوس مدرسه خدماترسانی میکند و در ایران به تازگی صرفا نامی از آن برده شده و هنوز به مرحله عملیاتی نرسیده است.
اتوبوسهای زرد رنگ مدرسه در بسیاری از کشورها از جمله هند، مالزی، ویتنام، ایتالیا، روسیه و اروپای شرقی یک منظره رایج است؛ اتوبوسهای مدرسه در ژاپن هم زرد رنگ هستند و اغلب به شکلهای شخصیتهای کارتونی مانند پیکاچو، هلو کیتی و موتور تانک توماس تزئین شدهاند.
سیستم جاجایی دانشآموزان در ایتالیا
در ایتالیا، اتوبوسهای مدرسه مانند آمریکای شمالی مینیبوس و معمولاً زرد یا نارنجی رنگ میشوند و در مسیرها و ایستگاههای ثابت حرکت میکنند.
برای اتوبوسی که دانشآموزان پیشدبستانی را جابجا میکند، الزام قانونی وجود دارد تا رانندگان اتوبوس مدرسه، یک کمکراننده برای مدیریت دانشآموزان در اتوبوس داشته باشند.
سیستم جابهجایی دانشآموزان در اسپانیا
اتوبوسهای مدرسه در سیستم جابهجایی اسپانیا رنگ خاصی ندارند و مدارس دولتی طبق قانون موظف هستند یک مسیر اتوبوس رایگان را برای دانشآموزان در صورتی که نزدیکترین مسیر به محل زندگی آنها باشد، تضمین کنند.
این مسیر اتوبوس در حالی تامین میشود که اتوبوسها اجارهای معمولی هستند و با بودجه عمومی خاص مدرسه تامین مالی میشود.
سیستم جاجایی دانشآموزان در روسیه
اتوبوسهای مدرسه در روسیه اجازه دارند هنگام سوار و پیاده کردن دانشآموزان در ایستگاههای اتوبوس، ترافیک را (هم با چراغ و هم با زنگ هشدار) متوقف کنند. رانندگان اتوبوس مدرسه توسط دستیاران و کمک راننده همراهی میشوند که به آنها صندلی اختصاصی در اتوبوس داده میشود.
اتوبوسها دارای فضای بار داخل هواپیما هستند و برای جابجایی دانشآموزان مقاطع تحصیلی پایینتر مجاز هستند تا حداکثر با سرعت 60 کیلومتر در ساعت حرکت کنند.
از سال 2001، دولت روسیه شروع به خرید اتوبوسهای اختصاصی مدرسه، به ویژه برای انتقال دانش آموزان در مناطق روستایی کرده است.
سیستم جاجایی دانشآموزان در آلمان
در آلمان، دانشآموزان در مسیرهای برنامهریزی شده قطار و اتوبوس به مدرسه می روند. در بیشتر موارد، این سرویسها در زمانهایی متناسب با ساعات مدرسه عمل میکنند و در تعطیلات آخر هفته و تعطیلات اجرا نمیشوند.
مقامات محلی به مسیرها یارانه پرداخت میکنند اما والدین یا سرپرستان گاهی اوقات برای استفاده از این خدمات، ملزم به پرداخت سهمی در هزینه بلیط فصل هستند. بسیاری از دانشآموزان از دوچرخههای خود برای رفتن به مدرسه استفاده میکنند و ممکن است زمانی که بخشی از سفر با قطار باشد، این دوچرخه ها را با خود ببرند!
حداکثر سرعت برای اتوبوسهای مدارس آلمانی متفاوت است؛ در حالی که سرعت اتوبوسها معمولاً به 80 کیلومتر در ساعت (50 مایل در ساعت) محدود میشوند، سرعت برای اتوبوسهایی که مسافران ایستاده دارند به 60 کیلومتر در ساعت (37 مایل در ساعت) محدود میشوند.
سیستم حمل و نقل دانشآموزان در آمریکا
در ایالات متحده، اتوبوس زرد مدرسه به عنوان یکی از ایمنترین روشهای حمل و نقل برای دانشآموزان در نظر گرفته میشود؛ برای رعایت ایمنی هم اکثر اتوبوسهای مدرسه ظرفیت 12 صندلی دارند. اتوبوس زرد در آمریکا در آستانه سبز شدن است. شورای اتوبوس مدرسه آمریکا تخمین میزند که بیش از 25 میلیون دانشآموز روزانه بیش از 480 هزار اتوبوس مدرسه سوار میشوند و اتوبوسهای مدرسه را به بزرگترین سیستم حمل و نقل عمومی در آمریکا تبدیل میکند.
تا سال گذشته، کمتر از 1200 اتوبوس برقی بودند اما با سرمایهگذاری 5 میلیارد دلاری این تعداد میتواند تا سال 2026 به 10 هزار دستگاه برسد.
در هندوستان، ون مدرسه نوعی وسیله نقلیه است که در دسته اتوبوس مدرسه ثبت شده و دارای ظرفیت صندلی 6 تا 12 مسافر است. در دبی هم دسته دیگری از اتوبوسهای مدرسه مجهز به ردیابی GPS و دوربین های مدار بسته فعالیت دارند.
سرویس مدارس پس از همهگیری کرونا
پلتفرم مدیریت ناوگان دیجیتال در برخی کشورها ویژگیهایی مانند چکلیستهای خودکار را ارائه میدهد که به مدیران مدرسه کمک کند تا پاکسازیهای دورهای خودرو، بررسی دما و مدیریت موجودی کیتهای ایمنی ضروری را که شامل ماسکها و دستگاههای ضدعفونیکننده است، مدیریت کنند.
این سیستم در صورت شناسایی یک فرد آلوده، میتواند به طور خودکار از طریق داشبورد مرکزی به مقامات هشدار دهد و امکان اجرای سریع و یکپارچه استراتژیهای کاهش را فراهم کند. ویژگی فهرست دیجیتال به تیمهای حملونقل اجازه میدهد تا ردیابی سریع تماس را انجام دهند و تلاشهای مهار را تسریع بیشتر کنند. به عنوان یک اقدام پیشگیرانه، برنامهریز مسیر خودکار میتواند مسیرهای بهینه را شناسایی، ایجاد و پیادهسازی کند که نقاط داغ COVID-19 را دور میزند.
انتهای پیام/