مسعود اقبالی در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم درباره وضعیت تیمهای مدعی لیگ برتر برای قهرمانی در این مسابقات و ارزیابیاش از عملکرد باشگاههای ایرانی اظهار داشت: استقلال، سپاهان و پرسپولیس مدعی قهرمانی هستند، اما باید ببینیم این تیمها چطور به این شرایط رسیدند. اینکه کدام یک از اینها قهرمان خواهد شد بستگی به پنج بازی آیندهشان و سطح حریفان دارد. با این شرایط به نظرم سپاهان بازیهای آسانتری در پیش دارد و شانس بیشتری برای قهرمانی خواهد داشت.
وی ادامه داد: البته فوتبال ما غیرمنتظره است و قابل پیشبینی نیست. مثلاً همین سپاهان بازی آخر را به تراکتور باخت. شما حرکتهای سینوسی را در تیمها میبینید و این هم نتیجه چالشهای مدیریتی و تمرینی است که بازیکنان تمرکز لازم را ندارند. هیچ وقت نمیبینید تیمهای بزرگ دنیا تا این حد نوسان داشته باشد. بارسلونا و رئال همیشه بالا هستند، ولی در ایران اینطور نیست و نمیتوانید بگویید که تیم بالای جدول حتماً تیم پایین جدول را خواهد برد.
کارشناس فوتبال کشورمان در ادامه با اشاره به مشکلات متعدد مدیریتی باشگاههای ایرانی توضیح داد: شما نگاه کنید تیمی مثل استقلال که احتمال قهرمانی لیگ را دارد از آسیا حذف میشود. من تعجب میکنم بازیکنان این تیم چطور در مسابقات تمرکز دارند. اینطور که تاج صحبت میکند بعید نیست پرسپولیس هم حذف شود. جسته و گریخته صحبتهایی میکنند، ولی بعداً میفهمیم که عمق فاجعه بیشتر از اینهاست. فتحاللهزاده مدیریت استقلال را میگیرد و تیم حذف میشود و بعداً هم جوابگو نیست؛ همانطور که آجرلو نبود. ابتدا شعار میدهند که بدهیها را میدهیم و فلان، ولی بعداً مشکلات روی مشکلات میآید. اینها تأثیرات خودش را روی تیم میگذارد. هیچ کجای دنیا سابقه ندارد پول بازیکن را ندهند، معمولاً هفتگی پولشان را میدهند، ولی در ایران یک سال میگذرد و در کل 40 درصد پول میدهند. بعضیها هم از این شرایط استفاده میکنند.
«اگر قرار بر حذف تیمهای ایرانی از آسیاست، چرا باشگاههایی مانند استقلال و پرسپولیس برای لیگ داخلی اینقدر هزینه میکنند؟»، اقبالی در واکنش به طرح این موضوع گفت: باید ببینید پشت پرده چه میگذرد. وقتی باشگاهی سوددهی ندارد، ولی به کارش را ادامه میدهد، یعنی دولت به او کمک میکند. 99 درصد باشگاههای ما دولتی هستند؛ حتی باشگاههای خصوصی هم وابسته به دولت هستند. اینها پولی را تزریق میکنند و مافیایی وجود دارد که از این پول بهره میبرد. اینکه این چرخه ادامه کار میدهد به خاطر وجود همین افرادی است که از بودجه باشگاهها منتفع میشوند، وگرنه دلیلی ندارد که باشگاهی برای لیگ داخلی هزینه کند. بازیکن قرارداد میبندد که در آسیا بازی کند.
وی تصریح کرد: مثلاً تیم ملی چهار سال زحمت میکشد که به جام جهانی برسد، برای این کار بازیکن باید باانگیزه وارد مسابقات شود، ولی وقتی چنین چیزی نباشد بازیکن صرفاً فقط به خاطر قرارداد و پولی که به او داده میشود، بازی میکند. سقف آرزوی بچههای ما فعلاً لیگ ایران است نه آسیا. در استقلال و پرسپولیس همه دنبال این هستند که در آسیا شرکت کنند، ولی این بدهیها را چطور میخواهند جبران کنند؟ برای همین هم گفتند سهام میفروشند. سازمان بورس شرکتی را قبول میکند که ورشکسته نباشد، ولی وقتی استقلال و پرسپولیس وارد بورس شدند معلوم بود که میخواهند از مردم پول بگیرند و فقط بدهیها را بدهند. همین کار را هم کردند، اما معلوم نیست پولها کجا هزینه شد. اینها در فوتبال ما وجود دارد و حل شدنی هم نیست، چون مدیریتها سیاسی است، نه ورزشی. کنترلی هم روی کار مدیران نیست. وقتی یک مدیر را میآورند و او ضرر و زیان به بار میآورد و بعد کسی نیست از او بپرسد در باشگاه چه کار کرده است؛ مطمئناً مدیر بعد هم همین کار را میکند. در چند سال گذشته دهها مدیر آمدند و بدهی به جا گذاشتند، اما کسی کاری به آنها نداشته است. در دنیا قوانینی حاکم است که به خاطر آن تیمهای بزرگ را حذف میکنند، ولی در کشور ما به ندرت پیش میآید که یک تیم را جریمه کنند.
انتهای پیام/