به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه "تاگس سایتونگ" آلمان در مطلبی با عنوان خودخواهی کوته بینانه ایتالیا در قبال پناهندگان به سیاست های سختگیرانه این کشور در قبال این قشر بی پناه پرداخته و نوشت: به ندرت هیچ کشور دیگری به اندازه ایتالیا در قبال پناهندگان سختگیر است. اما این اقدامات سختگیرانه نه تعداد ورود پناهجویان را محدود کرده و نه مشکلات داخلی این کشور را حل کرده است.
در ادامه این مطلب آمده است: ایتالیا سال هاست که فریاد نبرد جورجیا ملونی و شریک ائتلاف او ماتئو سالوینی علیه پناهندگان را می شنود. اگر همه چیز به آنها بستگی داشت، ایتالیا کاملاً از شر به زعم آن ها بدبختانی که برای رسیدن به اروپا خطر عبور از دریای مدیترانه را به جان می خرند، محفوظ می ماند.
محاصره دریایی علیه مهاجران توسط ملونی در طول مبارزات انتخاباتی سال گذشته درخواست شده بود، و سالوینی هم با خواسته همیشگی خود یعنی تقاضا برای بستن بنادر بر روی پناهندگان در رقابت بود. اکنون هر دو در کنار هم در دولت نشستهاند و باید با این واقعیت تلخ روبرو شوند که پناهندگان چه از سوریه، عراق، پاکستان، تونس یا کشورهای جنوب صحرای آفریقا، همچنان به سمت اروپا در حرکتند.
برای راستگرایان ایتالیا، وضعیت فعلی یک فاجعه روابط عمومی است، زیرا از زمان روی کار آمدن دولت آن ها به نخست وزیری جورجیا ملونی در اکتبر گذشته، تعداد پناهندگانی که وارد این کشور شدهاند به شدت افزایش یافته است. این واقعیت به تنهایی نفی آشکار لفاظی های جناح راست است که بر اساس آن سازمان های غیردولتی فعال در نجات مدیترانه مقصر اصلی این هجوم هستند. ایتالیا اخیرا مانع تراشی هایی را برای این سازمان ها در دستور کار قرار داده است.
اما ملونی بدون مزاحمت به کار خود ادامه می دهد. اکنون وی مستقیماً علیه خود پناهندگان وارد میدان شده است. بر اساس ارزیابی ملونی دلایل به رسمیت شناختن پناهندگان باید از بین برود و شرایط اسکان بدتر شود. میتوانیم پیشبینی کنیم که تعداد مهاجران در نتیجه این اقدامات هم کاهش نخواهد یافت. فقط شرایط زندگی پناهندگان به طور قابل توجهی بدتر می شود.
به رسمیت شناختن کم تر پناهندگان به معنای تعداد مهاجران کمتر در این کشور نیست، بلکه به معنای بیشتر شدن تعداد افرادی است که به طور غیرقانونی در ایتالیا زندگی می کنند، به بازار کار سیاه سوق داده می شوند یا در غیاب چشم انداز برای آینده به سمت جرم و جنایت سوق داده می شوند. به این ترتیب متعصبان راست گرای ایتالیا با سیاست های غیرانسانی خود تلاش زیادی برای کاهش امنیت شهرها انجام می دهند.
در ادامه این مطلب آمده است: اما ایتالیا در حالت تدافعی خود در قبال مهاجران به هیچ وجه در اروپا تنها نیست: تصاویر چند سال اخیر از مناطق تحت پوشش آفریقایی اسپانیا، سئوتا و ملیلا، از کاله در فرانسه، از کرواسی یا از مرز لهستان با بلاروس این رویکرد اروپا را ثابت می کند. در این میان ملونی نمی خواهد تقریباً چیزی در مورد مهاجرت بداند. اما او بر کشوری در اروپا حکومت میکند که به دلیل کمبود تولد، سریعتر پیر میشود و در معرض خطر کاهش جمعیت قرار دارد. ملونی هم پاسخی برای آن ندارد. ملونی فقط یک چیز می داند: او نمی خواهد مشکل جمعیتی ایتالیا را "با مهاجران" حل کند. از این گذشته، شعار اول ایتالیایی ها!" در اینجا نیز صدق می کند.
پائولو مارچسکی، سناتور حزب پسا فاشیست برادران ایتالیای ملونی گفت: مهاجرت کنترل نشده تهدیدی برای انفجار است. وی اعلام کرده که هرکس با اقدامات دولت مخالفت کند «در کنار قاچاقچیان» است.
این تدابیر دولتی از جمله اقدامات سختگیرانه علیه امدادگران دریایی است. در ماه فوریه، دولت ملونی فرمانی را تصویب کرد که از جمله، کشتیهای نجات را مجبور میکند به بندر امن بعدی نرفته و تننها به سمت بندری که دولت برای آن ها تعیین می کند روانه شوند که معمولا مسافت زیادی را باید برای رسیدن به آن طی کنند. سازمان های غیردولتی نجات دریایی بر این عقیده اند که این کار برای دور نگه داشتن آنها از منطقه عملیاتی است.
یکی از سخنگویان سازمان پزشکان بدون مرز در این باره گفت: قانون جدید تلاشهای نجات در دریا را با مشکل مواجه میکند و منجر به مرگ و میر بیشتر میشود. این کار ظرفیت امداد و نجات در دریا را کاهش میدهد و مدیترانه مرکزی - یکی از مرگبارترین مسیرهای مهاجرت در جهان - را حتی برای پناهندگان خطرناکتر میکند.
واسیل شاوزل از سازمان غیردولتی SOS Humanity میگوید که رهسپار کردن کشتیها به بنادری که به طور غیرضروری دور هستند به "عملی متداول" از طرف دولت ایتالیا تبدیل شده است. وی تاکید کرد: ناوبری طولانی، ناوگان نجات را از منطقه عملیات دور نگه می دارد. علاوه بر این، کشتی های همراه با افراد نجات یافته گاهی مجبورند مسافت های بسیار طولانی را طی کنند. بسته به وضعیت سلامتی کشتی و همچنین آب و هوا، این می تواند بسیار خطرناک باشد.
از ابتدای سال تاکنون 600 نفر در دریای مدیترانه غرق شدهاند که بالاترین رقم از سال 2017 است.
سازمان غیردولتی دیده بان دریا در بیانیهای گفت: حتی ما که تقریباً هشت سال است که عملیات نجات غیرنظامی در دریای مدیترانه را انجام می دهیم، در چند هفته گذشته حیرت زده شده ایم.
علاوه بر دور نگه داشتن امدادگران خصوصی، عدم ارائه کمک فوری دولتی نیز عامل افزایش تعداد کشته شدگان است. سازمان بینالمللی مهاجرت IOM به این موضوع اشاره می کند. طبق گزارش این نهاد سازمان ملل امسال حداقل 127 نفر در دریا غرق شده اند زیرا تلاش های امدادی تحت رهبری دولت به تأخیر افتاده است. بر این اساس عدم واکنش دولتی جان حداقل 73 مهاجر را گرفت. به گفته IOM، عملیات سازمان های غیردولتی هم به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.
آنتونیو ویتورینو، مدیر کل IOM در این باره گفت: وضعیت در دریای مدیترانه غیرقابل تحمل است. او نگرن است که مرگ و میرها به امری عادی تبدیل شود.. ویتورینو گفت که نجات جان انسانها در دریا یک وظیفه برای دولت ها است. به جای اقدامات بازدارندگی آنچه مورد نیاز است اقدامات جستجو و نجات «پیشگیرانه» تحت رهبری دولتی است. وی افزود: با روحیه مسئولیت مشترک و همبستگی، ما از دولت ها می خواهیم که با یکدیگر همکاری کنند.
اما این دقیقاً همان چیزی است که گم شده است: مسئولیت مشترک. به گفته حزب حاکم ایتالیا دولت ایتالیا وضعیت اضطراری اعلام کرده و منتظر است تا اتحادیه اروپا "مداخله ساختاری" انجام دهد.
در این میان منفرد وبر رئیس حزب مردم اروپا ، که اخیراً سیگنالهای آشکاری از نزدیکی با جورجیا ملونی افراطی دست راستی میفرستد، در عین حال از کشورهای اتحادیه اروپا خواست همبستگی بیشتری با ایتالیا نشان دهند.
انتهای پیام/