به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از روزنامه الاخبار، 33 سال پس از حمله اسرائیل به لبنان در سال 1982 اسناد نظامی اسرائیل که روز گذشته مجوز انتشار آن صادر شد، فاش کرد که بر خلاف ادعای کابینه اسرائیل در آن زمان ارتش رژیم اشغالگر نه فقط در صدد اشغال مناطق گستردهای در فاصله 40 کیلومتری نقطه مرزی بودند، بلکه از قبل نقشه اشغال پایتخت را در سر داشتند.
این اسناد جدید نشان میدهد، نقشه حمله به بیروت و اشغال آن پیش از تلاش برای ترور سفیر اسرائیل در لندن که دستاویزی برای حمله به بیروت شد، فراهم شده بود.
از مهم ترین نکات این اسناد این است که بار دیگر نشان میدهد بسیاری از رخدادهای امنیتی ابعاد متعددی دارند که برخی از آن برای افکار عمومی اعلام میشود و برخی دیگر نیز پنهانی باقی میماند.
علاوه بر این، اسناد مزبور تاکید میکند که کابینه اسرائیل و مناحیم بیگن نخست وزیر وقت این رژیم با اعلام اینکه هدف از عملیات نظامی سال 1982 علیه لبنان دور کردن نیروهای سازمان آزادیبخش فلسطین تا 40 کیلومتری مرزها است، به افکار عمومی رژیم صهیونیستی دروغ گفتند.
این اسناد که در آرشیو ارتش در وزارت جنگ اسرائیل نگهداری میشد، نشان میدهد در بیانیه کابینه اسرائیل از روز اول آغاز عملیات نظامی موسوم به «سلامت الجلیل» در پنجم ژوئن آن سال اعلام شد که تمام شهرکهای الجلیل باید از آتش دشمن در لبنان دور بمانند، اما در نهایت یک هفته پس از این تاریخ ارتش اسرائیل به بیروت حمله کرد و تقریبا آن را به طور کامل به اشغال در آورد.
پایگاه خبری عبری زبان «والا» که نسخه ای از اسناد مزبور را در سایت خود منتشر کرده است، در این خصوص یادآور شد، ارتش اسرائیل ماموریتی که به آن واگذار شده بود، انجام داده و بیروت را به اشغال در آورد اما در ماه سپتامبر و پس از جنجال گسترده در سطح بین المللی ناشی از جنایت صبرا و شتیلا ناچار شد عقب نشینی کرده و از بیروت خارج شود.
در یکی از اسناد که تاریخ آن به دو ماه پیش از آغاز حمله به بیروت باز می گردد، تسلسل عملیات نظامی توضیح داده شده است، به این ترتیب که «ارتش اسرائیل باید ظرف 24 ساعت زیرساخت های برخی مناطق از جمله حاصبیا و کوکبا و جبل الوسطانی را تخریب کند و سپس 24 ساعت پس از آن به مسیحیان ( نیروهای گردان های لبنانی) در منطقه بیروت پرداخته و بیروت را ظرف 96 ساعت پس از آغاز عملیات نظامی اشغال کند و برای نابودی ارتش سوریه در بقاع آماده باشد.
والا به نقل از سرهنگ «یهودا وگمان» پژوهشگر تاریخ نظامی نوشت: این جنگ دو هدف علنی و محرمانه داشت. به گفته وی آریل شارون وزیر جنگ وقت آنچه در سر داشت انجام می داد و اوضاع آن زمان با سال 1967 تفاوت داشت.
این منبع همچنین با اشاره به مقاله و گمان در مجله نظامی «معرخوت» افزود: هدف علنی جنگ در امان نگاه داشتن شهرک های الجلیل از تیررس آتش توپخانه سازمان آزادیبخش فلسطین اعلام شد.
اما هرچه جنگ شدت پیدا کرده و ادامه یافت، ساکنان این شهرک ها متوجه شدند که هدف جنگ در واقع همان طور که شارون در نظر داشت « تشکیل دولتی در لبنان بود که جزئی از دنیای آزاد بوده و با اسرائیل در صلح و آشتی به سر ببرد».
والا همچنین یادآور شد که در مارس 1982 دستور عملیات نظامی معروف به «اورانیم کوچک» صادر شد که هدف آن اشغال بیروت یا رسیدن به جاده ارتباطی بیروت- دمشق نبود، زیرا « شهرک های اسرائیلی زیر آتش قرار گرفتند و عملیات علیه این شهرک ها به اجرا گذاشته شد»
مقایسه بین دو عملیات نظامی موسوم به حفظ امنیت الجلیل و اورانیم کوچک نشان میدهد هدف عملیات دوم که یک ماه پس از عملیات امنیت الجلیل صورت گرفت، محدود تر بود و شامل از بین بردن زیر ساختهای نیروهای مقاومت تا خط زهرانی و کوکبا و الحاصبیا تا محاصره صور و النبطیه و تسلط بر مناطق اللیطانی بود.
انتهای پیام/ر