آیت‌الله صافی گلپایگانی از شاگردان برجسته آیت‌الله بروجردی بود و توانایی ویژه علمی او سبب شد پاسخگویی به سؤالات فقهی و کلامی به وی واگذار شود، از 28 مرداد تا 24 آبان 1358 مسئولیت تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران را به‌عهده داشت.