بحرین و چرائی سلب تابعیت از انقلابیون

به گزارش خبرگزاری تسنیم، این اقدام نشان میدهد که رژیم حاکم بر جزیره بحرین پس از 2 سالی که از تظاهرات مسالمت آمیز مردم بحرین می گذرد سازوکارهای جدیدی را برای مقابله با مطالبات مشروع مردم این جزیره تعریف کرده است.

کشتار ، شکنجه، زندان واخراج مبارزان بحرینی از دستگاه های دولتی نتوانست  از حجم تظاهرات مردمی بکاهد ولذا به دستور پادشاه بحرین دادگاه عالی این جزیره در اقدامی شگفت انگیز تابعیت 31 شهروند بحرینی را سلب

کرد.

اگرچه این اقدام با ماده 19 منشور حقوق بشر سازمان ملل که تابعیت فردی واجتماعی راحق طبیعی همه ملتها صرف نظر از جنس ، ملیت ،دین ومذهب می داند، سازمان حقوق بشر بنا برملاحظات سیاسی در برابر نقض آشکار حقوق بشر سکوت

اختیار کرد.

هدف رژیم آل خلیفه از سلب تابعیت شیعیان بحرینی تغییر ساختار اجتماعی وسیاسی بحرین و برهم زدن ترکیب دموگرافی بحرین ودر نهایت اخراج تدریجی شیعیان از این جزیره است.

پیش از رژیم بحرین تنها رژیم دیکتاتوری بعث عراق این اقدام عجیب وغیرانسانی را انجام داده زیرا صدام حسین دیکتاتور معدوم عراق با سلب تابعیتمجموعه ای از نخبگان شیعه عراق آنان را به خارج ازاین کشور کوچ داد.

به نظر می رسد سلب تابعیت شیعیان بحرین نخستین حلقه از یک سلسله اقدامات سازمان یافته برخی کشورهای عرب حوزه خلیج فارس بشمار می رود که اگر روند سلب تابعیت از شیعیان کشورهای حوزه خلیج فارس ادامه یابد منطقه در آینده با یک فاجعه انسانی مواجه خواهد شد.

دولت بحرین در طول 2 سالی که از بحران این جزیره می گذرد با همکاری انگلیس ، آمریکا وبرخی کشورهای حوزه خلیج فارس از کلیه ابزارهای خشونت آمیز علیه تظاهر کنندگان استفاده کرد.

حضور دوگردان کماندوئی ارتش رژیم آل سعود در بحرین برای سرکوب تظاهر کنندگان ابعاد کاملا طایفه ای به بحران جزیره بحرین بخشیده است.

ساختار سیاسی این جزیره بگونه ای است که یک اقلیت 20 درصدی بیش از 40 سال است که بر اکثریت ملت بحرین حکومت می کند.

اکثریت 80 در صدی شیعیان بحرین که ساکنان اصلی این جزیره تجزیه شده ایرانی را تشکیل می دهند هیچگونه نقشی در ساختار قدرت بحرین ندارند.

از 18 وزارتخانه موجود دربحرین 15 وزارتخانه کلیدی در اختیار خاندان خلیفه قرار دارد در حالی که اکثریت تنهااداره 3 وزارتخانه خدماتی را بعهده دارد.

این تبعیض آشکار نشان میدهد که ساختار قدرت در جزیره بحرین  کاملا ظالمانه وغیرعادلانه است وبا معیارهای شناخته شده جهانی مغایرت دارد.

لذا مردم بحرین پس از حدود 40 سال برای ایجا د تغییر واصلاح رفتار سیاسی رژیم دیکتاتوری آل خلیفه دست به تظاهرات مسالمت آمیز زدند اما این تظاهرات با خشونت غیر قابل توجیه دولت بحرین مواجه شد.

دستگیری رهبران جریان های سیاسی بحرین واکنش های مردم این جزیره را به دنبال داشت اما به دلیل این که مردم بحرین فاقد پشتوانه منطقه ای و بین المللی هستند نتوانستند رفتار سیاسی رهبران بحرین را تغییر دهند.

اکنون بحران دو ساله بحرین وارد مرحله کاملا خطرناکی شده زیرا سلب تابعیت از مردم بحرین واحتمال اخراج این شهروندان شرایط کاملا بغرنجی بر این جزیره شکننده حاکم خواهد ساخت که این شرایط ممکن است به در گیری های خونین ودر نتیجه تشدید خشونت ها منجر شود.

حسن هانی زاده

انتهای پیام/