نقاشی سورئال ایران

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در ابتدای فیلم "آرگو"راوی درمورد ملی شدن صنعت نفت و از "انتخاب محمد مصدق توسط مردم برای نخست وزیری" صحبت می کند.در ادامه از محمدرضا شاه پهلوی با عنوان "رضا پهلوی" نام برده می شود و کودتای 28 مرداد را عامل سرکار آمدن وی معرفی می کنند. بدیهی است که رضا پهلوی، پدر محمدرضا پهلوی است و شاه مخلوع قبل از 28 مرداد هم حکومت می کرده و این "کودتای آمریکایی-انگلیسی(طبق بیان فیلم)" او را دوباره به تخت می رساند. پوشش زنان چادری و روحانیون هم به نوعی عجیب است.حتی در صحنه های تظاهرات کنار تابلو ها و پلاکارد های فارسی زبان پلاکاردهای عربی هم مشاهده می کنیم. جالب است که بعضی از کاراکترهای مثلا ایرانی در فیلم با لهجه ای آمریکایی- فارسی صحبت می کنند.

ایرانی‌ها در این فیلم مجموعه خصوصیاتی را که هالیوود به عرب‌ها، نازی‌ها، بربرها و... نسبت می دهد به صورت یکجا دارند! آنها بسیار وحشی و به دور از منطق جلوه داده می شوند و مانند نازی ها با این که انگلیسی را می دانند از صحبت کردن به آن زبان ابا دارند. وقتی بن افلک با ماشین از میان شهر تهران عبور می کند جسد اعدامی ها هنوز بالای جرثقیل در هر کوی و برزن دیده می شود.این فیلم حتی سعی در به تصویر کشیدن دادگاه انقلاب را هم ندارد تا حداقل آن را بد جلوه دهد بلکه نشان می دهد انقلابیون، بی گناهی (یا حتی گناهکاری) را از خانه اش بیرون می کشند و با گلوله ای خلاص می کنند. علائم فیلم های اسلام ستیزی غربی هم در این فیلم کم نیستند. صحنه هایی با صدای اذان، حمله ی زنی چادری در صف اول انقلابیون به سمت سفارت آمریکا و...

اما فیلم به جز این پوسته ی ظاهری هم مفاهیمی را در دل خود پنهان کرده است. مطمئنا یکی از عواملی که باعث ساخت این فیلم شده مقوله ی بیداری اسلامی است. به صورت دقیق تر "مقایسه ای که بین انقلاب های عربی با انقلاب اسلامی ایران می شود". خیلی از علمای علوم سیاسی این انقلاب ها را هم‌خانواده می دانند. حال اگر به مخاطب القا شود که انقلاب ایران، انقلاب "نان" بوده یعنی بیداری اسلامی هم خیزشی برای "نان" است. این فیلم در این زمینه تلاش های زیادی می کند به حدی که حتی از نور چشمی آمریکایی ها یعنی شاه هم برای این مفهوم استفاده می کنند. آنجا که اشاره می شود: در حالی که مردم ایران گرسنه بودند ملکه(فرح) در حمام شیر استراحت می کرد و برای دربار مستقیما از فرانسه غذا تهیه می شد.بعد از گفتن این جمله "آرگو" نتیجه می گیرد که شیعیان این ظلم را برنتافتند و انقلاب کردند.یعنی این انقلاب به این دلیل "اسلامی" لقب گرفته که شیعیان آن را انجام دادند. بعد فیلم به صحنه ی تظاهرات لانه ی جاسوسی برش می خورد. کلا در "آرگو" از این موارد به وفور پیدا می شود که باعث شده صدای خود آمریکایی ها هم درآید: دیوید تامسون در نقد خود بر آرگو نوشت: افلک سعی کرده با تاریک نشان دادن ایرانیان از یک آمریکایی قهرمان بسازد. او در ادامه می گوید که این تصویر از ایران غلط است و درنهایت : "ایران کشوری پیچیده است که "یک جدایی" را ساخته (یکی از بهترین فیلم های این چند ساله)"

حالا ما مانده ایم و فرصت هایی که به راحتی از دستشان می‌دهیم. ما سال گذشته با استفاده از یک موقعیت خوب دید دنیا را نسبت به خودمان تا حدی تغییر دادیم اما در سال جاری موقعیتی به مراتب بهتر (پخش جهانی "یه حبه قند" و حضور فیلم در اسکار) را از دست دادیم.اگر ما تصویری از خودمان در دنیا نسازیم، دیگران از ما در دنیا تصویر می‌سازند.

انتهای پیام/