مدارس هیئت امنایی رها شده در برزخ / جای خالی قانونمداری
خبرگزاری تسنیم : کمبود بودجه زخمی است که با آغاز سال تحصیلی سر باز میکند و حتی مدارس هیئتامنایی که برای دستیابی به عدالت آموزشی تاسیس شدند، در تنگنای مالی قرار دارند؛ با وجود بحران مالی مدارس، تاکید مسئولان بر ممنوعیت دریافت هزینه اجباری از والدین عجیب به نظر میرسد.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، سال 88 بود که آئین نامه اجرایی مدارس هیئت امنایی مصوب و ابلاغ شد تا نخستین گام در مسیر دستیابی به عدالت آموزشی برداشته شود، اختیارات بیشتری به این مدارس تفویض شده و از دخالت دولت در جزئیات اداره آنها کاسته شود.
اما این روزها اداره مدارس هیئت امنایی که عنوان دولتی را نیز با خود به یدک میکشند با مشکلات متعددی روبروست که تامین هزینههای اولیه اداره مدرسه بخشی از این معضلات است و آنچه که دائما از سوی مسئولان آموزش و پرورش به آنها تکلیف میشود عدم دریافت هزینه اجباری از اولیای دانش آموزان است. شاید این اجبار در تنگنای مالی کنونی که مدارس با آن مواجه هستند اجرا شدنی نباشد.
دست و پنجه نرم کردن مدارس دولتی با مشکلات مالی و کافی نبودن بودجه اختصاص یافته از سوی وزارت آموزش و پرورش، زخمی کهنه است که هر سال با شروع سال تحصیلی سرباز میکند و شاهدی بر این ماجراست که همچنان از تامین بودجه مورد نیاز یک آموزش و پرورش مطلوب و پویا ناتوانیم.
شاید آن روزی که تاسیس مدارس هیئت امنایی در شورای عالی آموزش و پرورش تصویب شد آنچه از ذهن مسئولان میگذشت مشارکت والدین در اداره امور مدرسه و به نوعی برخورداری از کمکهای مالی آنها در اداره مدرسه به عنوان راه حلی برای مقابله با کمبود بودجه آموزش و پرورش بود.
اما مدارس هیئت امنایی که زمانی با هدف مشارکت والدین در اداره مدرسه و حل مشکل کمبود بودجه راه اندازی شد این روزها با تنگنای مالی مواجه شدند که اداره مدرسه را با چالش مواجه کرده است.
هزینه 5 میلیونی مدرسه در هر ماه و سرانه 3 میلیونی سالانه مدارس
آقای وکیلی، یکی از اعضای هیئت امنای دبیرستانی پسرانه در خیابان فلسطین تهران با انتقاد از کمبود بودجه آموزش و پرورش و کافی نبودن اعتباراتی که در اختیار مدارس قرار میگیرد، میگوید: آموزش و پرورش مجبور است کمبود هزینههای خود را توسط کمکهای والدین جبران کند و به مدارس هیئت امنایی نیز گفته میشود که مشکل کمبود هزینههای خود را در قالب برگزاری کلاسهای فوق برنامه حل کنید.
دریغ آموزش و پرورش از کمکهای مالی به مدارس هیئت امنایی
هم اکنون یکی از مشکلات اصلی مدارس هیئت امنایی این است که تحت عنوان مدارس دولتی فعالیت میکنند اما آموزش و پرورش بودجهای در اختیار آنها قرار نمیدهد که این مسئله موجب چالش در بحث اداره مدرسه شده است.
وکیلی در این رابطه عنوان میکند: مدرسهای که بنده عضو هیئت امنای آن هستم، هزار دانش آموز دارد که آموزش و پرورش به ازاء هر دانشآموز ماهانه 3 هزار تومان پرداخت میکند یعنی در طول 9 ماه تحصیلی 3 میلیون تومان به عنوان سرانه دانش آموزی به ما پرداخت میشود که آن هم با تاخیر بسیار به دست ما میرسد؛ هنوز هم سرانه دانش آموزی سال 90 را کامل دریافت نکردهایم.
هشدار قطع گاز مدرسه به دلیل ناتوانی در پرداخت قبض
وی ادامه میدهد: برای پرداخت هزینههای آب، برق و گاز مدرسه نیز مشکل داریم و بارها برای قطع گاز مدرسه به ما هشدار دادهاند؛ آموزش و پرورش نیز بارها به ما هشدار داده است که در هنگام ثبت نام از دانش آموزان برای دریافت کلاسهای فوق برنامه هزینهای دریافت نشود بلکه در طول سال تحصیلی هزینه کلاس های فوق برنامه از والدین اخذ شود اما زمانی که سال تحصیلی شروع میشود برای دریافت هزینه کلاسهای فوق برنامه از خانوادهها دچار مشکل هستیم.
مسئولان آموزش و پرورش معتقدند که یکی از اهداف ایجاد مدارس هیئت امنایی کسب درآمد برای تامین هزینههاست اما همین امر اگر به دریافت هزینه اجباری از اولیا منجر شود با قانون اساسی در تضاد خواهد بود.
سرانه دانش آموزی برای تمام مدارس کم است
سید علی یزدیخواه، مدیر کل آموزش و پرورش شهر تهران در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم در رابطه با مشکلات مالی مدیران مدارس هیئت امنایی و اینکه آموزش و پرورش سالهاست یک ریال هم به این مدارس کمک نکرده است، میگوید: مدارس هیئت امنایی همانند سایر مدارس دولتی سرانه دانش آموزی دریافت میکنند و سرانه آنها کمتر از مدارس عادی نیست؛ در حقیقت این سرانه دانش آموزی، کمک مالی آموزش و پرورش به این مدارس است.
وی در پاسخ به این پرسش که سرانه اندک سالانه پرداختی آموزش و پرورش به مدارس پاسخگوی هزینه آنها نیست، میگوید: هم اکنون سرانه دانش آموزی برای تمام مدارس کم است و مدارس هیئت امنایی نیز موظفند تنها برای کلاسهای فوق برنامه هزینه دریافت کنند چرا که حقوق معلمان در ساعات درسی توسط آموزش و پرورش پرداخت میشود و این مدارس موظفند هزینه کلاسهای فوق برنامه را به معلمان پرداخت کنند.
در شرایطی که مدیر کل آموزش و پرورش شهر تهران معتقد است مدیران مدارس باید با بودجه فعلی، شرایط خود را سازگار کنند اما تعلل آموزش و پرورش در پرداخت سرانه دانش آموزی موجب شده است تا مدیران مدارس در رویارویی با مشکلات مادی تنها بمانند.
سالهاست یک ریال نیز از آموزش و پرورش کمک نگرفتهایم
محمدعلی پشنگ پور، عضو هیئت امنای دبیرستانی پسرانه در منطقه 11 تهران در رابطه با مشکلات پیش روی این نوع از مدارس عنوان میکند: مدارس هیئت امنایی هزینه قابل توجهی برای برگزاری کلاسهای فوق برنامه و نگهداری مدرسه علاوه بر هزینههای آب، برق و گاز پرداخت میکنند، در حالی که طی 10 سال گذشته آموزش و پرورش حتی یک ریال نیز به این مدارس کمک نکرده است.
وی میافزاید: در مدرسه برای برخی دروس در هفته 4 الی 8 ساعت کلاس اضافه برگزار میکنیم که هم اکنون برای دریافت هزینه این کلاسهای فوق برنامه از والدین دچار مشکل هستیم، از سوی دیگر آموزش و پرورش هم کمکی به مدرسه نمیکند و در شرایطی که ماهانه چند میلیون تومان پول آب، برق و گاز مدرسه میشود سالانه صرفا 3 میلیون تومان سرانه دانش آموزی به ما پرداخت میکنند.
دست به دامان والدین دانش آموزان برای پرداخت قبوض گاز و برق
پشنگ پور عنوان میکند: برای پرداخت پول آب، برق و گاز مدرسه مجبوریم دست به دامان والدین دانش آموزان شویم؛ این در حالی است که وعدههای مسئولان آموزش و پرورش برای پرداخت 50 درصد هزینه سوخت مدارس محقق نشده است.
وی اضافه می کند: مدرسه در هر فصلی هزینه هایی دارد که باید تامین شود. شوفاژ مدرسه خراب است و تعمیرکار گفته باید 400 هزار تومان برای تعمیر بپردازیم، در حالی که آموزش و پرورش برای این موضوعات هیچ کمک مالی به ما نمیکند.
دغدغههای مالی، پرورش را به حلقهای مفقوده بدل ساخته است
به اعتقاد پشنگ پور، در وضعیت فعلی پرورش نیز حلقه مفقودهای در نظام آموزش و پرورش است که نباید از آن غافل ماند.
کمبود بودجه باعث شده تا آموزش و پرورش از سیاست کجدار و مریز در اختصاص و توزیع سرانه دانش آموزی استفاده کرده و مدارس هیئت امنایی را با وجود دولتی بودن، با کوله باری از مشکلات مادی رها کند.
اعتقاد معاون وزیر آموزش و پرورش به وضع مالی مناسب مدارس هیئت امنایی
با وجود ابراز نگرانی برخی مدیران مدارس هیئت امنایی برای اداره مدرسه با وضعیت مالی فعلی، ابراهیم سحرخیز، معاون آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش، در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم با رد این موضوع، معتقد است که مدارس هیئت امنایی وضعیت بهتری نسبت به سایر مدارس دارند چرا که بابت کلاسهای فوق برنامه از والدین هزینه دریافت میکنند.
وی در پاسخ به این پرسش که این مدارس در برابر سایر هزینههای معمول هیچ کمک هزینهای از سوی آموزش و پرورش دریافت نمیکنند وحتی برخی از این مدارس برای پرداخت پول آب، برق و گاز با فشار مالی مواجهند، میگوید: مدیران این مدارس توجیه شدهاند که چگونه باید این هزینهها را پرداخت کنند.
روشهایی که مدیران مدارس برای حل مشکلات مادی به کار میبرند
رقم اندک سرانه دانش آموزی مدارس در برابر هزینههای بالای آنها و از سوی دیگر عدم کمکهای مالی آموزش و پرورش به برخی مدارس از جمله مدارس هیئت امنایی باعث شده است تا مدیران مدارس در رویارویی با مشکلات مادی به روشهایی همچون برگزاری کلاسهای فوق برنامه متوسل شوند که در این وادی نیز چالش میان مدیران مدارس و اولیای دانش آموزان بر سر موضوع همیشگی یعنی «پول» آغاز میشود.
آموزش و پرورش موظف است به مدارس هیئت امنایی کمک کند
عبدالوحید فیاضی، عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی در رابطه با مشکلات مادی که مدارس هیئت امنایی با آن مواجه هستند، به خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم میگوید: مدارس هیئت امنایی جزء مدارس دولتی محسوب میشوند که باید از کمکهای آموزش و پرورش بهره مند شوند اما این روزها شاهدیم کمکهای دولتی به این مدارس به دست فراموشی سپرده شده است.
سرانه کم مدارس، آنها را با چالش مواجه کرده است
وی میافزاید: هم اکنون سرانه مدارس کم است و پاسخگوی هزینه آنها نیست که این موضوع بستری را برای دریافت هزینه های اجباری ایجاد میکند؛ آموزش و پرورش باید تلاش کند سرانه مدارس را افزایش دهد تا مدیران مدارس به دلیل پرداخت هزینه آب، برق و گاز مجبور به دریافت کمک از والدین نشوند.
این نماینده مجلس افزود: فلسفه اصلی ایجاد مدارس هیئت امنایی این بود که اعتبارات آموزش و پرورش، پاسخگوی نیازهای آموزشی نیست بنابراین والدین نیز باید در اداره مدارس مشارکت داشته باشند اما در وضعیت فعلی شاهدیم که مدارس هیئت امنایی برای اداره مدرسه با مشکل مالی مواجه هستند.
تاسیس مدارس هیئت امنایی به نفع آموزش و پرورش است اگر....
وی میافزاید: تاسیس مدارس هیئت امنایی میتواند به نفع آموزش و پرورش باشد البته این منفعت به شرطی محقق خواهد شد که هیات امنا قوی باشند و سازوکار آنها نیز تعریف شود و نظارت خوبی هم از طرف آموزش و پرورش وجود داشته باشد.
به گزارش تسنیم، کمبود بودجه آموزش و پرورش و اختصاص سرانه ناچیز به مدارس، تعلل مسئولان در اختصاص این سرانه اندک و هزینههای بالایی که مدارس با آن مواجهند، همگی دست به دست هم داده است تا مدیران مدارس با کوله باری از مشکلات مادی مواجه باشند و برای حل آن به برنامههای خاصی متوسل شوند که برگزاری کلاسهای فوق برنامه بخشی از آنهاست.
در فضایی که مدارس با بحران مالی مواجهند و از کمکهای آموزش و پرورش نیز خبری نیست، مدیران مدارس سعی دارند با توسل به هر روشی از سد مشکلات مالی عبور کنند اما احتمالا وزیر آموزش و پرورش در جریان این بحران مالی قرار ندارد، در غیر این صورت با وجود بحران مالی کنونی که مدارس با آن مواجهند، الزام آنها به دریافت نکردن پول اجباری از والدین دانش آموزان چه معنایی می تواند داشته باشد؟ در حقیقت آیا این موضوع نشان دهنده تناقض ها در آموزش و پرورش نیست؟
انتهای پیام/