سالروز تخریب حرمین عسکریین (ع) و رحلت آیت الله العظمی گلپایگانی

به گزارش خبرگزاری تسنیم، به نقل از راسخون، مناسبت های امروز تقویم تاریخ به شرح ذیل است:
سالروز تخریب حرمین عسکریین علیهما السلام (1427ق)
در بیست و سومین روز از ماه محرم1427 ق، اشغالگران و تروریستهای مزدور آنان، در جنایتی هولناک، در شهر سامره، به تخریب حرم مطهر حضرت امام هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع) دست یازیدند و لعن و ننگ و نفرین ابدی را برای خویش خریدند. همه مؤمنان و پیروان امامت و ولایت را در سال یاد این فاجعه بی شرمانه دشمنان ایمان و امان، تسلیت سزاوار باد و نابخردانی را که گمان برده اند می توانند با پلیدی خویش، نور پاک حق و چراغ روشن دین و معنا را از شبستان دنیا محو کنند، هشداری گزنده روا باد که پُف ناچیزشان، توان به خاموشی کشاندن چلچراغ حقایق را ندارد و این گونه تلاشهای مذبوحانه به اندازه سر سوزنی قادر نیست عشق و ولای رهروان راه خدا را در پیمایش کوچه های روشن و خیابانهای آفتابین راهبری معصومان تاریخ- که از زبان همه پاکان بر آنان درودی فراوان نثار باد- اندکی بکاهد. نه ما، که همه آزادگان، همه تاریخ و همه ذرات گیتی، چنین بداندیشی ها و کوته نگری ها را محکوم می کند و ما با تجدید میثاق با امامان والا مقام خویش، سر در راه عشق و جان در راه پیروی آنان می گذاریم و برای همه عالمان زشتی آفرین و تباهی طلب، ننگ و نکبتی و دور باد از رحمت خالق یکتا را از پیشگاه او می خواهیم!
رحلت آیت ‏اللَّه العظمی "سیدمحمد رضا گلپایگانی" زعیم عالیقدر حوزه علمیه قم (1372 ش)
آیت‏اللَّه العظمی سید محمدرضا موسوی گلپایگانی در سال 1277 ش (1316ق) در منطقه گوگد گلپایگان به دنیا آمد. وی پس از طی دروس مقدمات در زادگاه خود، راهی اراک گردید و در 21 سالگی وارد درس خارج فقه و اصول آیت‏اللَّه حائری یزدی شد. ایشان پس از هجرت به قم، در حلقه اصحاب خاص استاد قرار گرفت و پس از تاسیس حوزه علمیه قم و رحلت آیت‏اللَّه حائری یزدی تدریس خارج فقه و اصولِ خود را آغاز کرد. حاصل تدریس هفتاد ساله ایشان پرورش ده‏ها شاگرد مجتهد و عالم می‏باشد که هر کدام استوانه مهمی در حوزه علمیه محسوب می‏شوند. حضرات آیات: مرتضی حائری یزدی، شهید مرتضی مطهری، شهید محمدعلی قاضی طباطبایی، شهید سیداسداللَّه مدنی، شهید دکتر محمد مفتح، شهید دکتر سیدمحمدحسینی بهشتی، علی مشکینی، ناصر مکارم شیرازی، جعفر سبحانی، لطف اللَّه گلپایگانی، حسن حسن‏زاده آملی، احمد جنّتی، علی‏پناه اشتهاردی، رضا استادی و علی احمدی میانِجی و ده‏ها عالم فاضل از جمله شاگردان آن مرجع بزرگ دینی می‏باشند. آیت‏اللَّه گلپایگانی دارای نگاشته‏ها و تقریرات فراوانی می‏باشد و در دوران سی و دو ساله مرجعیت، یکی از ارکان فقاهت بوده و به ضرورت، در تمام ابواب فقه، فتوا داده است. کتاب الحج، کتاب القضاء و حاشیه بر عروة الوثقی و... از جمله تالیفات آن فقیه بزرگوار به شمار می‏روند. ایشان همچنین در جریان انقلاب اسلامی و پس از آن، همواره حمایت خود را از قیام و رهبری آن اعلام می‏کرد. آیت‏اللَّه گلپایگانی سرانجام پس از عمری خدمت و تدریس و تألیف، در هجدهم آذرماه 1372 ش برابر با 24 جمادی‏الثانی 1414 ق در سن 95 سالگی دار فانی را وداع گفت و پس از تشییعی با شکوه، در مسجد بالاسرِ حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.
رحلت عالم وارسته آیت‏اللَّه "سید محمد موسوی کلانتر" (1378 ش)
شهادت محمدرضا محمدی دهنوی (1359ش)
شهید محمدرضا محمدی دهنوی در سال 1339ش در روستای «دهنو برخوار» در 12 کیلومتری شهر اصفهان، دیده به جهان هستی گشود. محمدرضا، تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود سپری کرد و برای گذراندن دوران تحصیل در مقطع راهنمایی به شاهین‌شهر مهاجرت نمود. اما فقر مالی خانواده‌، محمدرضا را وادار به ترک تحصیل کرد و به شغل کارگری مشغول شد. پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی و تشکیل سپاه پاسداران، محمدرضا به عضویت این نهاد مقدس درآمد و بعد از گذراندن دوره آموزشی، تحت عنوان مبلغ به جیرفت رفت و پس از مدتی، به کردستان اعزام شد. پس از اتمام دوره‌ مأموریت در کردستان، به جبهه‌ ذوالفقاری آبادان رفت. محمدرضا محمدی دهنوی بعد از چهل روز مبارزه با دشمن بعثی، بر اثر اصابت گلوله کالیبر 50 به ناحیه سر در تاریخ هجدهم آذرماه سال 1359 هجری شمسی در سن بیست سالگی به لقاءالله پیوست و پیکر مطهرش در دست مزدوران بعثی قرار گرفت. شهید محمدرضا محمدی دهنوی از شهدای مفقودالجسد هشت سال دفاع مقدس است.
درگذشت "ابوسلیمان منطقی" فیلسوف و حکیم (375 ق)
ابوسلیمان محمد بن بهرام منطقی سجستانی، درمنطق و حکمت و فلسفه مقامی عالی داشت و در سلک حکمای قرن چهارم محسوب می‏شود. او نزد عضدالدوله، دومین سلطان آل‏بویه (372 - 338 ه . ق) بسیار محترم و مشمول مراحم وی بود و او نیز شرح‏هایى به کتب ارسطو را به نام عضدالدوله نمود. ابوسلیمان، استاد ابوحیان توحیدی (معتزلی الاصول و شافعی الفروع ( است. از آثار او: رساله فی مراتب قُوَی الانسان، رسائل الی عضد الدوله، شرح کتب ارسطاطالیس قابل ذکر می‏باشند. (جالب این که ابوسلیمان منطقی، نزدیک به 800 سال پیش از نیوتن، قانون جاذبه‏ی خورشید را کشف کرده است).
درگذشت "ثعلبی" از مشاهیر، فقها و مفسرین مسلمان (427 ق)
شیخ ابواسحاق احمد فرزند محمد نیشابوری معروف به ثَعلبی یا ثَعالَبی است. وی در نیشابور زاده شد و بعدها به یکی از فُقها و مفسّرین برجسته بَدَل گشت. ثعلبی کرسی استادی را در نیشابور به خود اختصاص داد و جمع بسیاری از مشاهیر علمای سنی و شیعی در حوزه‏ی وی تربیت یافتند. مشهورترین اثر وی "الکشف و البیان فی تفسیر القرآن" است که معروف به تفسیر ثعلبی است. هم‏چنین کتاب مشهور تاجُ العَروس نیز از این دانشمند بزرگ ایرانی می‏باشد.
رحلت حکیم بزرگوار حاج "ملامحمد نراقی" عالم بزرگ شیعه (1297 ق)
حاج ملامحمد نراقی ملقب به عبدالصاحب معروف به حجت‏الاسلام فرزند ملا احمد نراقی از علمای بزرگ شیعه بوده است که در علم کلام و فقه و اصول صاحب تألیف است وفات ایشان در سال 1297 ق در کاشان در حدود هشتاد سالگی واقع شد و نزد مدفن پدر بزرگوار خود به خاک سپرده شد. کتب انوارُالتوحید در کلام، المَراصِد در اصول و مَشارقُ الاحکام در فقه از جمله آثار این حکیم جلیل می‏باشند.
معرفی عراق به عنوان متجاوز از سوی سازمان ملل متحد (1370ش)
یازده سال پس از آغاز جنگ هشت ساله تحمیلی رژیم بعث عراق علیه ایران و سه سال پس از صدور قطعنامه 598 شورای امنیت و اتمام جنگ و با تلاش‏های پی‏گیر سیاسی مسؤولان نظام جمهوری اسلامی، حقانیت ایران در دفاع مشروع به اثبات جامعه جهانی رسید. خاویر پرز دکوئیار، دبیر کل وقت سازمان ملل متحد در 18 آذر 1370 طی یک گزارش رسمی به شورای امنیت اعلام کرد که عراق در 31 شهریور 1359 به ایران حمله کرده و متجاوز است. اعلام اینکه در جنگ تحمیلی، عراق آغازگر و مسؤول جنگ بوده است، یک پیروزی بزرگ سیاسی است. این دفاع و نبرد، در حالی ادامه و پایان یافت که جهانیان، بانی جنگ را می‏شناختند و حتی به کمک او شتافته بودند. آنان زمانی به خود آمدند که سلاح‏های ارسالی به عراق، علیه خودشان به کار گرفته شد و عراق، منطقه خلیج فارس را درگیر جنگی مهیب و عظیم کرد. متجاوز بودن عراق، گرچه بسیار دیر اعلام شد، اما از پیروزی‏های مهمی است که در تاریخ کشورمان به عنوان واقعه‏ای بزرگ ثبت شده است.
تولد "آلفرد تنیسون" شاعر و ادیب برجسته انگلیسی (1809م)
آلفرد تنیسون، ادیب معروف انگلیسی در هشتم دسامبر 1809م در انگلستان به دنیا آمد. وی از کودکی نزد پدر آموزشی عمیق در زبان و موسیقی یافت و از فنون عالی صرف و نحو و غنای کلام شاعرانه برخوردار گشت. تنیسون در 18 سالگی اولین دیوان شعری خود را به نام اشعاری از دو برادر منتشر کرد و پس از ورود به دانشگاه، در میان گروهی از جوانان همفکر، به توسعه و پرورش استعداد شاعرانه خود پرداخت. وی طی سال‏های بعد دیوان اشعار دیگری در دو جلد و نیز چندین منظومه دیگر منتشر نمود که شهرت فراوانی را نصیب او ساخت، به طوری که در چهل سالگی به سمت ملک الشّعرایى دربار انگلستان منصوب شد. وی از آن پس نیز اشعار فراوانی سرود و برخی از اشعارش در ردیف زیباترین اشعار انگلیسی جای گرفت. منظومه‏های وی گاه بیان‏گر امیدها و تردیدهای نسل اوست و گاه به تبیین آرزوهایش در سفر به سرزمین‏های دور سخن می‏گوید. تنیسون برای نسل خود، مبیّن و مفسر افسانه‏های کهن و قرون وسطایى و نقاش پراحساس صحنه‏های حقیرانه زندگی جاری است و علاوه بر آن توانسته است به جریان‏های فلسفی و علمی زمان خود، شکل خاص بخشد. گرچه شهرت تنیسون در نسل بعد رو به کاهش نهاد، بااین حال، نامش به عنوان شاعر بزرگ در ادبیات انگلیس باقی ماند. اشعار تنیسون از لحاظ تلفیق واژه‏های آهنگین، اوزان پخته، تصاویر دقیق و فشردهْ بسیار درخشان است. اشعار او بیانگر آگاهی و ارزش‏های فکری و اخلاقی عصر ویکتوریا و طبقه اجتماعی حاکم بر آن زمان می‏باشد. به همین دلیل از اواخر قرن نوزدهم به بعد، از سوی شاعران انگلیسی و امریکایى، متهم به احساساتی بودن، بی‏روحی، کم مایگی فکری و ملیت‏گرایىِ کوته‏نظرانه شد. با این حال در سال‏های بعد حتی منتقدان نیز مهارت وی در اوزان و تصویرسازی را ستوده‏اند. آلفرد تنیسون سرانجام در 24 مه 1892م در 83 سالگی درگذشت. تنیسون درباره خود گفته است: من شاعری نیستم که همواره از خود سخن می‏گوید، این صدای شعر است که از وجود من بیرون می‏آید.
شروع جنگ پنج ساله فرانسه علیه مکزیک (1861م)
مکزیک اگرچه در اوائل قرن نوزدهم به استقلال رسید، اما تا چندین سال، بامشکلات داخلی مواجه بود. یکی از حوادث دوران بعد از استقلال این کشور مسئله جنگ پنج ساله فرانسه با مکزیک می‏باشد. در سال 1857 خوآرِز به ریاست جمهوری مکزیک رسید و با تصویب قانون اساسی جدید، به یک سری اقدامات اصلاحی در سطح جامعه دست زد. از جمله وی دستور داد که دادگاه‏های مذهبی که زیر نظر کلیسا اداره می‏شدند، تعطیل گردند. وی هم‏چنین اموال فراوان کلیسا را محدود نمود و به مقابله با نفوذ کشیش‏ها پرداخت. این امر عکس‏العمل صاحبان کلیسا را برانگیخت و موجبات مخالفت کلیسا را فراهم آورد. دول استعماری در این زمان دُوَل مسیحی اروپا از قبیل فرانسه، انگلستان و اسپانیا به ظاهر برای کمک به آزادی‏خواهان و در اصل برای حاکم شدن بر شؤون مکزیک، در هشتم دسامبر 1861م به این کشور لشکرکشی نموده و خوارِز را به عقب راندند. چندی پس از آغاز جنگ، انگلستان و اسپانیا متوجه شدند که فرانسه قصد تصرف و مالکیت مکزیک را داشته، بنابراین از ادامه همکاری با فرانسه منصرف گردیدند. با این حال نیروهای ناپلئون سوم امپراتور فرانسه موفق به اشغال مکزیکوسیتی پایتخت مکزیک شدند و یک اتریشی را در آن جا به حکومت نشاندند. این وضعیت تا سال 1866م ادامه داشت وسرانجام بر اثر فشار دولتِ امریکا به فرانسه، ناپلئون سوم این کشور را تخلیه و خوارز پس از سازمان‏دهی مجدد به پایتخت حمله برد و بار دیگر به ریاست جمهوری مکزیک رسید.
سقوط حاکمان نظامی در ژاپن و آغاز انقلاب سفید اجتماعی این کشور (1868م)
شوگون‏ها یا حاکمان نظامی یکی از ده‏ها خاندان قدرت‏مند در ژاپن بودند که دیکتاتوری خود را از قرن دوازدهم بر ژاپن حاکم کردند. در آن زمان علی‏رغم وجود دربار حکومتی، قدرت واقعی در اختیار شوگون‏ها بود. با گذشت زمان، حکومت در میان شوگون‏ها موروثی شد و این خاندان با کسب قدرت فراوان، نفوذ گسترده‏ای در دربار ژاپن پیدا کرد، سرانجام با روی کار آمدن موتسو هیتو امپراتور مقتدر ژاپن، در سال 1867، حکومت شوگون‏ها سرنگون شد و از هشتم دسامبر 1868م اصلاحات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در این کشور آغاز شد. در حقیقت پایه و اساس ژاپن جدید و پیشرفته در این زمان گذاشته شد. ژاپنی‏ها دورانِ نوین‏سازی را آغاز کردند. در این مسیر، ژاپنی‏ها غرب را به عنوان الگو قرار دادند و با بهره‏گیری از روش آموزش و پرورش و علوم و ارتباطات غربی توانستند به سرعت به یک کشور صنعتی و نظامی تبدیل شوند. با این همه، بسیاری از ژاپنی‏ها، در عین حال، به آداب و رسوم خود پای‏بند مانده‏اند.
مرگ "ژُرژ سورا" نقاش بزرگ فرانسوی (1891م)
ژرژ سورا نقاش معروف فرانسوی در دهم ماه مارس سال 1859م در خانواده متوسطی در فرانسه به دنیا آمد. او از 17 سالگی به آموختن هنر نقاشی پرداخت و طی مدت کوتاهی، در شمار نقاشان معروف عصر خود درآمد. سورا در 19 سالگی در مدرسه هنرهای زیبای پاریس نام نویسی کرد و در همین سال به مطالعات عمیق در رشته ادبیات و هم‏چنین تحقیق علمی درباره رنگ و خط و نور پرداخت. پس از چندی، سورا و جمع دیگری از نقاشان جوان که از روش نمایشگاه رسمی فرانسه ناراحت بودند و نظرات داوران آن را مردود می‏دانستند گروه نقاشان مستقل را بنیاد نهادند. هرچند این گروه در ابتدای کار با استقبال مواجه نگردید ولی به تدریج طبقه هنردوست جوان به آن پیوستند. در این زمان، سبک‏های گوناگونی در نقاشی وجود داشت و کشاکش زیادی برسر شیوه نقاشی و هنر، بین مردم جاری بود. با این حال، سورا مکتب و اصول جدیدی را بنا نهاد که تا جنگ جهانی اول ادامه یافت و در سیر نقاشی تأثیر شگرفی برجای گذاشت. سورا مکتب خود را پوان‏تیلیسم یا نقطه‏پردازی نامید و آثار متعددی خلق کرد که یکشنبه تابستانی در تفریح‏گاه، بیشه و مدل‏های نقاشی از آن جمله‏اند. سورا، در سال 1891م عقاید خود درباره نقاشی را در قالب یک کتاب تنظیم و منتشر نمود اما پس از چند ماه در هشتم دسامبر 1891م در 32 سالگی درگذشت. باوجود کوتاهی عمر و معدود بودن آثار، سورا در جهان نقاشی اثری عمیق به جا گذاشت. در حقیقت ژرژ سورا از بانیان و پیشوایان مکتب‏های نوین نقاشی از جمله پست امپرسیونیسم بوده است.
مرگ "هربرت اِسْپِنْسِر" متفکر و فیلسوف معروف انگلیسی (1903م)
هربرت اِسْپِنْسِر، فیلسوف بزرگ انگلیسی، در 27 آوریل 1820م در انگلستان به دنیا آمد. وی از کودکی تحت تعلیمات پدر قرار گرفت و از علوم مختلف، همانند علوم طبیعی، فیزیک، شیمی و تشریح معلوماتی پراکنده آموخت. اسپنسر تحصیلات منظمی نداشت و معلومات فراوان خود را از راه تجربه و تتبّعات شخصی به دست آورد. وی از آغاز عمر به بحث درباره مسائل سیاسی و دینی و فلسفی علاقه داشت و از مطالعات علوم طبیعی یک رشته تحول و تکامل برایش پیش آمد که تصمیم گرفت تصنیفاتی را به عنوان فلسفه تالیفی مبنی بر همان نظر تصنیف کند. فلسفه علمی اسپنسر که هدفش تبیین پدیده‏های زندگی، بنای این فلسفه در تبیین سراسر کائنات به مثابه حرکتی پیش‏رو از یک مرحله کامل‏تر، بر قوانین تکامل نهاده شده بود. اسپنسر یک فیلسوف مادی بود و بیش از تخیّلات به واقعیات توجه داشت. وی بیش از مطالعه، به مشاهده می‏پرداخت و همیشه به وجه بی‏روح و سرد زندگی می‏نگریست. در حقیقتْ اصرار داشت که این تنها وجهی است که وجود دارد. حقیقتْ چنان که وی پرده از چهره آن بر می‏دارد، سرد، ملامت‏انگیز و مُرده است. آدمی جسنی بدون روح است و جهانْ ماشینی، و بدون روح. هر عملی که در جهان یا در ذهنِ آدمی انجام می‏گیرد بر طبق اصول مکانیکی قابل توجیه است. اسپنسر آنچه را که ورای تجربه است کنار گذاشت و خویشتن را وقف آنچه به تجربه درمی آید، نمود. وقتی که وی از فهم آغاز خلقت هستی و خالق آن باز می‏ماند، محدودیت ذهن و فکر بشر را مطرح می‏کند و "لاادری" یعنی چیزی نمی‏دانم را مطرح می‏نماید. با این حال اسپنسر بر این عقیده بود که تمام هستی، حرکتی متوازن دارد گرچه در پایان کار، عدم بر همه چیز مستولی خواهد شد. پس از آن، اسپنسر به علم اخلاق پرداخت و اعلام کرد که هدف نهایى سلوک آدمی، باید حفظ و تکثیر حیات باشد. اسپنسر می‏اندیشید این که ما برای نیل به این آرمان می‏کوشیم. ناشی از یک حسّ اخلاقی ذاتی است. نژاد بشر در کشمکش طولانی خود برای هستی، سجایا و عکس‏العمل‏های غریزی کسب کرده است که وی را به ادامه حیات قادر می‏سازد. این عکس‏العمل‏ها به تدریج رفتارهای خوب به شمار آمده‏اند. عمل خوب آن است که به ادامه زندگی کمک می‏کند و عمل بد، آن است که راه به مرگ می‏برد. در دوران‏های ابتدایى تاریخ بشر، آدمیان کشتن یک‏دیگر را برای زنده ماندن ضروری یافته بودند. اما کم‏کم به ذهن آدمی رسید که برای بقا راه آسان‏تری وجود دارد و آن همکاری و معاونت است و به این ترتیب، به تدریج مفهوم عدالت به میان آمد. همه افراد آزاد هستند که از منابع معدنی زمینی استفاده کنند ولی آزاد نیستند که از یک‏دیگر بهره‏کشی کنند. مردم باید با هم همکاری داشته باشند نه آنکه با یک‏دیگر رقابت بورزند. اسپنسر می‏گفت از هر کس به اندازه استعدادش کار بخواهید و به اندازه استحقاقش بدهید. در خانواده انسان، هر کودکی دارای این حق است که مورد حمایت و عنایت قرار گیرد و هر بزرگسالی مکلّف است که از روی میل و علاقه به همکاری با دیگران برخیزد. ناتوان را کمک کنید و دیگران را آزاد بگذارید که بدون تخطّی به آزادی دیگران، خویشتن را مددکار باشند. اسپنسر قانون اخلاقی جدیدی عرضه می‏دارد که بر اساس آن می‏گوید، با کودکان و ناتوانان به ترحم، و با بزرگسالان و نیرومندان به عدالت رفتار کنیم. این قانون نه تنها باید در گروه‏های انفرادی، بلکه در تمام خانواده بشریت اجرا گردد. اسپنسر در طول حیات علمی خود کتب مهمی به نگارش در آورد که اصول روان‏شناسی، مبادی اولیه اصول شناخت زندگی، اصول علوم اجتماعی در 3 جلد و اصول زیست‏شناسی در 2 جلد از آن جمله‏اند. هِرْبِرْتْ ارسْپِنْسِرْ سرانجام در هشتم دسامبر 1903م در 83 سالگی درگذشت.
آغاز جنگ "فالْکْ لند" در اقیانوس اطلس در جریان جنگ جهانی اول (1914م)
در هشتم دسامبر 1914م در جریان جنگ جهانی اول، نبرد دریایى فالْکْ لْند در اطراف جزایری به همین نام در اقیانوس اطلس و در نزدیکی کشور آرژانتین، میان انگلیس و آلمان به وقوع پیوست که به شکست آلمان انجامید. در این نبرد، 5 رزم‏ناو آلمانی که یک ماه قبل در نبردی دیگر موفق به شکست انگلستان شده بودند، با دو کشتی رزم‏ناو انگلیسی مواجه گردیدند. در اثر این درگیری شدید و یک روزه، چهار رزم‏ناو آلمانی غرق شده و تنها یکی از آن‏ها موفق به گریز از صحنه نبرد گردید. این جزایر، چون دارای منابع نفتی عظیمی بودند، باعث اختلاف این دو کشور گردیدند. با وجود آن که آرژانتین پس از استقلال آن‏ها را جزو قلمرو خود می‏داند، با این حال هنوز در اشغال انگلیس است.
اعلان جنگ امریکا به ژاپن و ورود رسمی امریکا به جنگ جهانی دوم (1941م)
با حمله ناگهانی 360 هواپیمای ژاپنی به ناوگان جنگی امریکا در بندر پِرْلْ هارْبورْ که روز هفتم دسامبر سال 1941م صورت گرفت، امریکا نیز فردای آن روز، برابر با هشتم دسامبر، به ژاپن اعلان جنگ داد و رسماً وارد جنگ جهانی دوم شد. به این ترتیب، جنگ محدودی که در اول سپتامبر سال 1939م با حمله سربازان آلمانی به خاک لهستان آغاز شده بود قبل از پایان سال 1941م به یک جنگ بزرگ جهانی مبدل شد. تا قبل از ورود امریکا به جنگ، هیتلر سعی می‏کرد از هر اقدامی که موجب مداخله امریکا در جنگ شود خودداری نماید. هیتلر تا آن زمانْ با آگاهی از نفوذ یهودیان در سیاست امریکا، در مبارزه با یهودیان احتیاط بیشتری به کار می‏برد و حتی جوامع یهودی را تحت فشار گذاشته بود تا از هم کیشان خود در امریکا بخواهند به خاطر حفظ جان آن‏ها، از ورود امریکا به جنگ جلوگیری کنند. اما به دنبال حمله ژاپن به امریکا و ورود ایالات متحده به جنگ، هیتلر با توجه به سرازیر شدن کمک‏های امریکا به دشمنان آلمان، خود در اعلان جنگ به امریکا پیش‏قدم شد و آتش جنگ جهانی دوم فروزان‏تر شد.
روز استقلال "تایوان" از چین و تشکیل دولت چین ملی در این جزیره (1949م)
در اواخر قرن شانزدهم، پرتغالی‏ها وارد جزیره تایوان شده و پس از آن‏ها، دیگر دولت‏های استعمارگر به اشغال این منطقه مبادرت ورزیدند. در اواخر قرن هفدهم، امپراتوری منچو، تایوان را ضمیمه چین نمود. اما در اواخر قرن نوزدهم، این جزیره به تصرف ژاپن درآمد و این وضعیت تا پایان جنگِ جهانی دوم ادامه یافت. پس از تسلیم ژاپن، مبارزه ملی گرایان و کمونیست‏های چین با پیروزی کمونیست‏ها خاتمه یافت. چیان کایچک رهبر ملی‏گرایان چین پس از شکست از نیروهای حزب کمونیست به رهبری مائوتسه تونگ، با عده‏ای از هواداران خود به جزیره تایوان گریخت و دولت چین ملی را تشکیل داد. در آن مقطع زمانی، حمایت‏های امریکا از چیان‏چایچک باعث شد که تایوان در هشتم دسامبر 1949م از چین جدا شود و کرسی این کشور در شورای امنیت سازمان ملل متحد در اختیارِ تایوان قرار گیرد. اما در سال 1971م به دنبال مذاکرات چین و امریکا، مجمع عمومی سازمان ملل، با اکثریت آراء، جمهوری خلق چین را به رسمیت شناخت و این کشور به شورای امنیت راه یافت و بدین ترتیب، تایوان از عضویت سازمان ملل، خلع شد. و به دنبال آن، از سایر مجامع بین‏المللی اخراج گردید. هر چند تایوان اینک با حدود 30 کشور جهان، روابط سیاسی دارد و خود را کشوری مستقل معرفی می‏کند، ولی جمهوری خلق چین، این جزیره را همواره جزیى از خاک اصلی چین می‏داند. تایوان جزیره‏ای است در شرق چین که تا سال 1949م بخشی از خاک چین بوده و از 8 دسامبر این سال، کشور مستقلی محسوب می‏شود پایتخت آن تایپه و مساحت آن 36 هزار کیلومتر مربع است. از جمعیت بیش از 22 میلیون نفری آن 43% پیرو مذهب بودا هستند و سایر گروه‏های مذهبی در اقلیتند و 98% مردم ملیّت چینی (زردپوست) دارند. واحد پول این کشور دلار جدید تایوان و نوع حکومتش جمهوری چند حزبی با یک مجلس قانون‏گزاری است. پیش‏بینی می‏شود که جمعیت تایوان تا سال 2020م بیش از 26 میلیون نفر خواهد بود. دهم اکتبر سال‏روز انقلاب ووچان در سال 1911 روز ملّی تایوان نام گرفته است.
آغاز هشتمین کنفرانس سران کشورهای اسلامی در تهران (1376ش)
هشتمین اجلاس سران کشورهای اسلامی در تهران با شرکت قریب به اتفاق سران کشورهای اسلامی و مقامات عالی رتبه پنجاه و پنج کشور مسلمان در هجدهم آذرماه 1376 و با سخنان مهم مقام معظم رهبری آغاز شد. حضرت آیت‏اللَّه خامنه‏ای در این سخنان با تکیه بر سه محور عمده اسلام، امت اسلامی و سازمان کنفرانس اسلامی و با اشاره به وضعیت موجود ملل مسلمان و کشورهای اسلامی در دنیای امروز و تصویر و دورنمای آن، بر ضرورت شناسایی و شناساندن اسلام، پیشینه و دورنمای امت اسلامی و ظرفیت، قدرت و وظایف سازمان کنفرانس اسلامی تاکید کردند. ایشان همچنین پیشنهادهای تشکیل بازار مشترک اسلامی، تشکیل پارلمان مشترک اسلامی، تشکیل دیوان داوری اسلامی و تلاش برای عضویت دایم دنیای اسلام در شورای امنیت سازمان ملل تا زمانی که حق وتو به قوت خود باقی است را به سران کشورهای اسلامی ارایه نمودند. هشتمین اجلاس سران کشورهای اسلامی در حالی در تهران برگزار شد که جهان اسلام با مشکلات عدیده‏ای از قبیل: فرایند به اصطلاح صلح خاورمیانه و حمایت بی‏چون و چرای آمریکا از رژیم صهیونیستی، ادامه برادرکشی و جنگ در افغانستان و نیز بحران جامو و کشمیر، بوسنی و هرزه‏گوین و... روبرو بود. در پایان اجلاس سه روزه کنفرانس اسلامی در بیستم آذر 1376، اعضای سازمان متعهد شدند که با تروریسم مقابله کنند و برای بازپس‏گیری قدس و مسجدالاقصی و حق ملی مردم فلسطین و بازگشتن به سرزمینشان و ایجاد کشور مستقل فلسطین با حاکمیت قدس شریف به عنوان پایتخت، تلاش کنند. از دیگر نتایج این اجلاس می‏توان به اتحاد رهبران جهان اسلام علیه رژیم صهیونیستی و محکوم کردن جنایات آنان اشاره کرد. اجلاس تهران از موفق‏ترین نشست سران کشورهای اسلامی بود که بازتاب گسترده‏ای در رسانه‏های کشورهای غربی و آمریکا داشت. در این اجلاس، جمهوری اسلامی ایران، ریاست کنفرانس اسلامی را تا سه سال برعهده گرفت.

تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.
انتهای پیام/