روز جهانی کودک و تلویزیون

به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از راسخون، تقویم تاریخ امروز به شرح ذیل است:

ورود اولین اتومبیل به ایران در زمان مظفرالدین شاه قاجار (1279ش)
اولین اتومبیل وارد شده به ایران در سال 1279/1900م که مظفرالدین شاه نخستین جفت اتومبیل های رنوی فرانسوی خریداری شده را در پاریس بوسیله راه آهن و کشتی و از طریق روسیه و دریای خزر به ایران فرستاد. گویا این دو رنو خریداری شده یکی در میانه راه به علت نقص فنی و مشکلات حمل آن برای همیشه می ماند و دیگری و در هنگام ترور نافرجام محمد علی شاه (که در دوشان تپه برای دیدن با وحش می رود) با نارنجک منفجر می شود ودر پایان بدون اینکه این اتفاق خسارت جانی بردارد محمد علی شاه با گالسکه به دربار بر میگردد. بعد از مظفرالدین شاه احمد شاه قاجار دومین شاه ایران می باشد که اتومبیلی خریداری می کند وسومین شاه ایران است که سوار شدن بر آن را تجربه نموداست. نقل است که ناصر الملک که مدت ها در انگلستان و فرانسه زندگی کرده بود هنگام انتصاب به مقام نیابت سلطنت برای احمد شاه خردسال یک دستگاه اتومبیل را به هزینه دولت ایران از اروپا خریداری کرد این اتومبیل ها راهی تهران شدند و مورد استفاده دربار قرار می گرفتند. به غیر از دربار قاجار سیاحان اروپایی نیز اولین اتومبیل ها را وارد ایران نمودند ولیکن بعدها نیز در میان سیاستمداران و ملاکین بزرگ و تجار سرشناس بخصوص تجار بوشهری همچون: حاج امین التجار و معین التجار بوشهری، و دیگر تجار یزدی ،شیرازی و کرمانی خرید اتومبیل باب شد و به نوعی نشانه اشرافیت و چشم هم چشمی تجار از هم می بود.

بروز تشنج و درگیری در مسجد بازار تهران در جریان نهضت مشروطه (1284 ش)
پس از واقعه فلک شدن تجار تهران به دست حاکم شهر در بیستم آذر 1284 ش، قرار بر این شد که مردم در روز بعد برای حل مشکل در مسجد بازار تهران جمع شوند. حضرات آیات: سید عبداللَّه بهبهانی و سیدمحمد طباطبایی و عده بسیاری از افراد سرشناس و مردم درمسجد شاه اجتماع کردند. سید جمال الدین واعظ، که خطیبی متبحر و سخنوری نامدار بود به منظور آگاه ساختن مردم از واقعه روز قبل برفراز منبر رفت و هنوز لحظاتی از سخنرانی او نگذشته بود که امام جمعه، داماد شاه با بهانه کردن قسمتی از سخنان وی، سر به فریاد گذاشت و به اشاره او، تعدادی از گماشتگان با پایین کشیدن سید جمال از منبر، با چوب و چماق بر سر مردم ریختند و جلسه را بر هم زدند. حادثه مسجد بازار، تاثیری شگرف در حرکات انقلابی مردم در آینده گذارد و پس از ناکامی عین الدوله، صدر اعظم برای نزدیکی به بهبهانی و طباطبایی، مهاجرت صغری و هجرت به ری در فردای آن روز روی داد و مسیر نهضت را به نقطه‏ای حساس رساند.

تشکیل حکومت خودمختار فرقه دموکرات در آذربایجان با حمایت ارتش بیگانه (1324 ش)
در گیر و دار حضور نیروهای بیگانه در ایران در جریان جنگ جهانی دوم و در زمان نخست وزیری محسن صدر معروف به صدرالاشراف، در نقاط مختلف کشور اغتشاشاتی بروز کرد که غائله آذربایجان از مهم‏ترین آنها بود. این غائله این‏گونه آغاز شد که سید جعفر پیشه‏وری نماینده اول تبریز پس از رد شدن اعتبارنامه‏اش در مجلس، به آذربایجان رفت و بیانیه‏ای صادر کرد که در آن، خود مختاری آذربایجان و زبان ترکی جزو اصول مسلَّم مرام وی در آذربایجان قید شده بود. وی سپس درتبریز فرقه دموکرات را تاسیس کرد و به ریاست آن برگزیده شد و در همان روز حزب توده آذربایجان، الحاق خود را به فرقه دموکرات اعلام کرد و این دو با هم اعلان خود مختاری نمودند. سرانجام حزب دموکرات آذربایجان، پس از یک سال درگیری با دولت، در آذرماه 1325ش، پس از شکست از قوای دولتی، منحل گردید.

پیام مهم امام خمینی به مناسبت راهپیمایی بزرگ مردم در تاسوعا و عاشورای حسینی (1357 ش)
به مناسبت راهپیمایی‏های بزرگ تاسوعا و عاشورای سال 1399 ق که در روزهای 19 و 20 آذر ماه 1357ش صورت گرفت، امام خمینی، رهبر کبیر انقلاب اسلامی، پیامی بسیار مهم صادر کردند و در آن پیام، راهپیمایی‏های اخیر را همه‏پرسی بزرگ ملت ایران بر ضد رژیم شاه نامیدند. ایشان در بخشی از پیام خود فرمودند: "به عموم ملت شجاع ایران صمیمانه درود می‏فرستم. شما مردم عظیم‏الشأن با اراده آهنین خود و با شعارهای زنده و تعیین کننده به جهانیان ثابت کردید که شاه را نمی‏خواهید. من همزمان با راهپیمایی بزرگ شما در پیامی به تهران، به دولت‏ها ]ی دنیا [اعلام نمودم که رفراندوم این دو روز برای هیچ کس ابهامی باقی نگذاشت که ملت، شاه را نمی‏خواهد و عدم رسمیت او را با اکثریت قاطع قریب به اتفاق اعلام کرد. این تظاهرات، راه عذر را از همه‏کس و همه دولت‏ها سلب کرد و آنها دیگر نمی‏توانند ادعا کنند که شاه، قانونی است".

درگذشت "علی ‏اصغر سروش" ادیب و مترجم ایرانی (1361ش)
دکتر علی اصغر سروش در سال 1287 ش به دنیا آمد و پس از اتمام تحصیلات، به کار تحقیق و ترجمه پرداخت. سروش علاوه بر ترجمه کتب از زبان فرانسه به فارسی، به زبان‏های انگلیسی و عربی نیز تسلط کامل داشت. از آثار این مترجم گرانقدر می‏توان به فرهنگ متشابهات زبان فرانسه، امپراتوری روم و آغاز مسیحیت و نیز تمدن‏های باستانی خاور نزدیک اشاره کرد. این نویسنده و مترجم معاصر به هنگام فوت، 74 سال داشت.

درگذشت "غلامرضا قدسی نژاد" شاعر معاصر (1368 ش)
غلامرضا میرزاجانی متخلص به قدسی - که بعدها نام خود را به قدسی‏نژاد تغییر داد - مشهور به غلامرضا قدسی مشهدی، در سال 1304ش در مشهد به دنیا آمد. او در دروس ادبی ادیب نیشابوری ثانی شرکت جست و فقه و اصول را نزد سیدهاشم قزوینی فرا گرفت. از شانزده سالگی به سرودن شعر پرداخت و پس از مدتی با همکاری دوستانش به تأسیس انجمن ادبی فردوسی مشهد اقدام نمود. قدسی مشهدی دلبسته غزل به سبک هندی بود و شیوه‏های دیگر را نیازمود. فعالیت سیاسی قدسی از زمان حکومت دکتر مصدق آغاز شد و با زبان شعر از نهضت ملی ایران حمایت نمود. قدسی پس از کودتای 28 مرداد 32 به مبارزه با رژیم پهلوی پرداخت و در دو نوبت دستگیر و بیش از چهار سال در زندان بود. او پس از رهایی از زندان به ترجمه و تصحیح کتب اشتغال ورزید. استاد قدسی نژاد پس از پیروزی انقلاب به تدریس در دانشکده ادبیات دانشگاه مشهد مشغول بود. یاران پیامبر، شعر امروز و غزل معاصر خراسان از آثار اوست. غلامرضا قدسی سرانجام در 21 آذر 1368ش در 64 سالگی درگذشت و در یکی از غرفه‏های حرم مطهر امام رضا(ع) به خاک سپرده شد.

شهادت شهید حسن فرداسدی (1362ش)
شهید حسن فرداسدی در سال 1335ش در شهرکی دور از تهران در منطقه‌ی نظامی چشم به جهان هستی گشود. کودکی او در سایه‌ی زحمات مادر گذشت. حسن، درس و مدرسه را تا اخذ مدرک دیپلم ریاضی ادامه داد، سپس در رشته‌ی ارتباطات ماکروویو دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی پذیرفته شد. روز 16 آذر، او نیز در جرگه‌ی تظاهرکنندگان بود که با گارد شاهنشاهی درگیر شد. سال 1356ش، فرداسدی دوره‌ی کاردانی را به پایان رسانید اما مسئولین دانشگاه، مدرکش را ندادند و او را به خدمت نظام وظیفه فرستادند. سربازان، آن روز‌ها که مصادف بود با تظاهرات مردم علیه رژیم شاه باید به روی مبارزان شلیک می‌کردند؛ حسن این وضعیت را دوست نداشت و بالاخره یک روز به فرمانده و معاونش که سوار ماشین بودند، حمله کرد. فرمانده به هلاکت رسید و معاونش نیز مجروح شد. مأموران او را دستگیر کردند که به اعدام محکوم شد و به شکر خدا با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، حسن نجات یافت. وی خدمت نظام وظیفه را در ستاد مشترک ارتش به پایان رساند، سپس به کردستان رفت. یک‌‏بار به محاصره‌ی حزب دمکرات درآمد اما با بی‌اعتنایی پایش را روی پدال گاز فشار داد و از مهلکه جان سالم به در برد. چندی بعد، حسن به استخدام اداره‌ی مخابرات درآمد و به‌‏عنوان رئیس اداره‌ی کل ناحیه مشغول به خدمت شد. او بار دیگر به جبهه رفت و در منطقه‌ی دارخوین مردانه جنگید و درحالی‌‏که سیم‌های کابل مخابرات را در بیابان وصل می‌کرد، هدف خمپاره‌ی دشمن قرار گرفت و از دست چپ و پای راست مجروح شد. حسن بعد از یک هفته درمان به اهواز بازگشت. او در میدان جنگ، مسئولیت مخابرات گردان عمار را پذیرفت و در عملیات والفجر 4 نیز با سمت بی‌سیم‌‏چی در پنجوین حاضر شد. حسن فرداسدی، سرانجام بعد از دلاوری‌های بسیار در تاریخ بیست و یکم آذرماه سال 1362 هجری شمسی در سن بیست و هفت سالگی، عاشقانه به سوی دوست پر کشید.

محاصره‏ ی مکّه و سنگ‏ باران کعبه از سوی سپاهیان یزیدبن معاویه (64 ق)
یزیدبن معاویه پس از شهادت اباعبداللّه الحسین(ع) و یارانش در کربلا و اسیر نمودن اهل‏بیت و بازماندگان آنان، خود را در نزد مسلمانان، بی‏مقدار و بی‏اعتبار کرد. از سوی دیگر، افشاگری‏های خاندان عصمت و طهارت و طرفداران اهل‏بیت(ع)، مردم را بر ضد حکومت یزید وادار به قیام نمود. به همین جهت در سال 63 ق شورش‏ها و جنبش‏هایى بر ضد یزید در حجاز به وجود آمد. سرانجام اهالی مکه و مدینه اقدام به مخالفت‏های علنی و درگیری مسلحانه با سپاهیان و عاملان یزید نمودند. در مکه، عبدالله بن زبیر با پرداختن به عبادت و مخالفت با یزیدبن معاویه، مردم را به گرد خود جمع کرد وبه تدریج قوت یافته بود و توانست شهر مکه را از دست عامل یزید بیرون آورد و خود بر آن استیلا یابد. سپاهیان شام به مکه هجوم آورده و آن را در محاصره خویش قرار دادند و بر اهالی آن بسیار سخت گرفتند. آنان بر بلندی‏های اطراف مکه، منجنیق‏ها و سنگ‏اندازهای بزرگی نصب کرده و به وسیله‏ی آنها شهر را سنگ‏باران کردند. عبدالله بن زبیر و بسیاری از مردم به مسجدالحرام پناه آورده تا از شدت سنگ‏باران دشمن در امان باشند، ولی حصین بن نمیر دستور داد که مسجدالحرام و کعبه را نیز نشانه گرفته و زیر ضربات خویش قرار دهند.سپاهیان یزید با این اعمال ننگین خودکاری از پیش نبرده و متقابلاً موجب تقویت عبدالله بن زبیر و قیام او گردیدند. سرانجام یزید در 14 ربیع‏الاول همان سال به هلاکت رسید و نیروهای شامی به شام بازگشت نمودند و عبدالله بن زبیر، زمام امور حجاز را به دست گرفت.

آغاز سلطنت دو ساله‏ ی "احمد فئودار" هفتمین پسر هلاکوخانِ مغول (681 ق)

درگذشت عالم جلیل القدر "ملا عبداللَّه تُسْتَری" دانشمند عهد صفوی (1023 ق)
ملا عبداللَّه بن حسین تُستَری از علماء، فقها و محدثین نامی امامیه و از پرورش یافتگان حوزه‏ی درس مقدس اردبیلی می‏باشد. وی بسیار عابد و زاهد بود؛ نمازهای نافله‏ی شبِ وی هرگز ترک نمی‏شد و بیشتر ایام را به روزه‏داری صرف می‏نمود. در خوراک و پوشاک بسیار قانع بود و از لذایذ دنیوی دوری می‏کرد. مجلسی اول که از شاگردان وی می‏باشد درباره مولی می‏گوید: "او نسبت به من و تمامی مؤمنین به منزله‏ی پدری مهربان بود و از ایشان کرامات بسیاری مشاهده گشته است." مولی بر خلاف سایر علما فقط به تدریس اشتغال داشت و شاگردان برجسته‏ای را به جامعه‏ی شیعه عرضه نمود. از جمله‏ی این شاگردان: علامه مجلسی اول، شیخ بهایی و میرزا محمد نایینی می‏باشند. کتاب التَتْمیم لشرحِ الشّیخ نورالدین عَلی قواعد الحلی در هفت جلد و کتاب خَواص القرآن و نیز جامع الفواید از آثار اوست. مولی در 26 محرم سال 1021 یا 1023 قمری وفات یافت و میرداماد بر جنازه‏اش نماز خواند و در کربلا مدفون شد.

تولد "میرزا محمدحسین ادیب آزاد" شاعر ایرانی (1298 ق)
میرزا محمد حسین ادیب آزاد، شاعر ایرانی در شهر تبریز به دنیا آمد. وی پس از آموختن علوم رسمی عصر خود به فراگیری زبان و ادبیات عرب پرداخت و پس از چندی به سرودن شعر روی آورد. دیوان اشعار ادیب آزاد، شامل اشعار و غزلیاتی است که از او بر جای مانده است. همچنین اثر دیگر او گنجینه‏ی ادب نام دارد که شامل منتخب اشعار شاعران قبل و معاصر او می‏باشد.

تولد "رابرت کُخ" پزشک و میکروب‏شناس آلمانی وکاشف میکروب "سِل" (1843م)
رابرت کُخ، پزشک و مکتشف شهیر آلمانی در 11 دسامبر 1843م در آلمان به دنیا آمد و پس از اتمام تحصیلات در رشته پزشکی، در شهرهای مختلف آلمان به معالجه بیماران پرداخت. در همین زمان بود که بیماری سیاه زخم در میان احشام پدید آمد و نگرانی زیادی ایجاد کرد. کُخ پس از تحقیقات بسیار به این نتیجه رسید که باسیل‏های بسیار کوچکی در خون گوسفند یا حیوان مریض وجود دارد. او عاقبت توانست با پرورش و نگهداری این باسیل، نظریه خویش را اثبات کند و سِرُم این مرض را بسازد. این عمل باعث شد که از تلفات زیاده از حدّ احشام، جلوگیری شود و پیشرفت موثری در راه علم پزشکی حاصل گردد. با عضویت کخ در شورای سلطنتی بهداشت برلین، وی امکانات بیشتری برای مطالعه بر روی امراض به دست آورد و از آن پس تحقیقات خود را برای کشف میکروب سل آغاز نمود. در نهایت در 24 مارس 1882م کُخْ، موفق به کشف میکروب سل گردید و در سال بعد اعلام کرد که با تلقیح سرم، همه جان‏داران را می‏توان از بروز امراض مصون داشت. کخ سفرهای زیادی به افریقا نمود و پس از پژوهش‏های فراوان، دریافت که مرض خواب که هزاران افریقایى را به کام مرگ کشیده بود در اثر نیش پشه‏ای به نام تسه تسه می‏باشد. در اثر تلاش بی حد و حصر کخ در پیشرفت علم، آکادمی سوئد در سال 1905م با اهدای جایزه نوبل پزشکی به کخ، از وی قدردانی کرد. کخ که در اثر فعالیت زیاد و ناراحتی‏های ناشی از آن مریض و ضعیف شده بود، سرانجام بر اثر ابتلا به سل در 27 مه 1910م در 67 سالگی درگذشت. رابرت کخ بدون شک پس از لویی پاستور،پزشک شهیر فرانسوی، بزرگ‏ترین میکروب شناس دنیا است و خدمات ارزنده‏ای که به عالم علم و بشریت نموده، هیچ گاه فراموش نمی‏شود.

خروج ایتالیا از جامعه ملل (1937م)
جامعه ملل بعد از جنگ جهانی اول و در ابتدای سال 1920م پا به عرصه وجود گذاشت تا نخستین تلاش و برنامه‏ریزی جهانی در قرن بیستم، برای برقراری صلح بین‏المللی صورت عمل به خود گیرد. اما عدم عضویت امریکا در آن و نبودِ ضمانت اجرایى برای تصمیمات این جامعه، باعث شد تا مواضع و تحرکات کشورهای عضو، اگرچه مغایر با اهداف جامعه جهانی باشد با واکنش عملی مواجه نشود. با این وضعیتْ هر کشور برای آن که در عملیات تجاوزکارانه خود مورد توبیخ قرار نگیرد به آسانی از جامعه ملل خارج می‏شد. به عنوان نمونه، در اوائل سال 1933م، ژاپن از این جامعه کناره گرفت و دو سال پس از آن، هجوم ایتالیا به شمال افریقا که بحران حبشه نام گرفت،با پاسخ مناسبی از سوی جامعه ملل مواجه نشد. در نتیجه در آخرین ماه سال 1937 موسولینی، دیکتاتور ایتالیا که به همراه هیتلر پیشوای آلمان نازی، پی‏ریزی نظام جدیدی در عرصه بین‏المللی را در اندیشه داشت، مسئله خروج ایتالیا از جامعه ملل را مطرح کرد و آن را در یازدهم دسامبر آن سال، عملی نمود. گرچه جامعه ملل تا زمان شکل‏گیری "سازمان ملل متحد" در سال 1946م به حیاتِ اداری خود ادامه داد اما در حقیقت از چند سال قبل از آغاز جنگ جهانی دوم دچار مرگ واقعی شده بود.

اعلان جنگ آلمان و ایتالیا به امریکا در جریان جنگ جهانی دوم (1941م)
پس از حمله ژاپن به بندر پرل هاربور امریکا در هفتم دسامبر 1941م و اعلان جنگ امریکا به ژاپن در فردای آن روز، کشورهای آلمان و ایتالیا که متحد ژاپن به شمار می‏رفتند در یازدهم دسامبر به امریکا اعلان جنگ دادند. تا قبل از ورود امریکا به جنگ، هیتلر سعی می‏کرد از هر اقدامی که به مداخله مستقیم امریکا در جنگ منجر شود اجتناب کند. او با آگاهی از نفوذ یهودیان در سیاست امریکا، در مبارزه با یهودیان نیز احتیاط بیشتری به کار می‏بُرد و حتی یهودیان را تحت فشار گذاشته بود تا از یهودیان امریکایى بخواهند به خاطر حفظ جان آن‏ها از ورود امریکا به جنگ جلوگیری کنند. ولی پس از اعلان جنگ امریکا به ژاپن، هیتلر با توجه به ارسال کمک‏های امریکا به مخالفان آلمان، خود در اعلان جنگ به امریکا پیش‏قدم شد. از آن پس، هیتلر هرگونه ملاحظه و احتیاط را در مبارزه با یهودیان کنار گذاشت و با اعلام این که یهودیان اصلی‏ترین دشمن آلمان هستند و در شکست آلمان در جنگ اول و طولانی شدن جنگ جهانی دوم مسؤولند، وعده انتقام از آن‏ها را داد. چند روز بعد هیتلر تأکید کرد که اروپا باید از لوث وجود یهودیان پاک شود. از این زمان بود که یهودیان در کلیه سرزمین‏های تحت تسلط آلمان مورد تعقیب قرار گرفته و به زندان، تبعید یا مرگ محکوم شدند.

تأسیس صندوق حمایت از کودکان ملل متحد موسوم به "یونیسف" (1946م)
عنوان صندوق کمک‏های اضطراری بین‏المللی سازمان ملل متحد برای کودکان یا صندوق حمایت از کودکان ملل متحد موسوم به "یونیسف" در یازدهم دسامبر 1946م اعلام موجودیت نمود و در ابتدا وظیفه کمک‏رسانی به کودکان صدمه دیده از جنگ را، بر عهده داشت. ولی از سال 1950 وظایف آن گسترش پیدا کرد و تأمین وسایل زندگی، تغذیه، رفاه، بهداشت، آموزش حرفه‏ای و تحصیل و تربیت کودکان محروم جهان را نیز در برگرفت. صندوق کودکان ملل متحد در طی سال‏های بعد گسترش فراوانی یافت به طوری که در 150 کشور جهان به فعالیت پرداخت. کمک‏های این صندوق تنها به درخواست دولت‏ها انجام می‏گیرد و اعتبارات آن از طریق کمک‏های داوطلبانه دولت‏ها و افراد خیّر تأمین می‏گردد. مقر این صندوق در نیویورک واقع است. و کادر یونیسف و هیأت اجرایی آن که متشکل از 30 عضو می‏باشد در فواصل معینی برای تعیین سیاست‏های صندوق و کمک به طرح‏ها تشکیل جلسه می‏دهد.

پایان حضور صدساله نظامی امریکا در کشور و کانال پاناما (1999م)
قبل از استقلال پاناما، دولت امریکا در سال 1903م قراردادی برای حفر کانال با کلمبیا که پاناما نیز جز آن بود منعقد کرد و طی آن، دولت امریکا ساختن این کانال را به داشتن حق اجاره نواری از دو طرف کانال به عرض 9/5 کیلومتر موکول نمود. قرارداد مزبور در پارلمان سنای کلمبیا مطرح شد و به اتفاق آراء ردْ گردید. پس از استقلال پاناما، دولت امریکا طی قرارداد جدیدی با پاناما، تسلط خود را بر نواری به عرض 16 کیلومتر و هم‏چنین آب‏های دو دهانه کانال مسجّل نمود. با افتتاح کانال، سلطه امریکا بر منطقه کانال پاناما آغاز گردید و ثروت قابل توجهی را از محل مالیات از کشتی‏های عبوری برای امریکا، به ارمغان آورد. امریکا پس از آن، با تأسیس پادگان نظامی در این منطقه، امریکای لاتین را تحت کنترل و نظارت خود قرار داد. با گذشت بیش از پنجاه سال از تسلط امریکا به این منطقه، گفتگوهای جدیدی برای انعقاد قرارداد جدید بین مقامات دو طرف صورت گرفت. در نتیجه، قرارداد قبل را منسوخ کردند ولی حق دفاع از کانال را برای امریکا را تا سال 2000م محفوظ داشتند. طی سال‏های بعد اختلاف نظرهای تندی درباره نحوه اداره کانال درگرفت که در نهایت در مارس 1991م برای نخستین بار مسئولیت اداره کانال به دولت پاناما واگذار شد. اما پایگاه نظامی امریکا، هنوز در منطقه وجود داشت تا این که در یازدهم دسامبر 1999م، اداره کانال پس از نزدیک به یک قرن، در اختیار دولت پاناما قرار گرفت.

روز ملی و اعلان جمهوری در "بورکینافاسو"
منطقه غربی افریقا از قدیم‏الایام مسکونی بوده و بعد از قرن یازدهم، حکومت‏هایى در آن شکل گرفته است. این وضعیت تا نیمه قرن نوزدهم ادامه داشت تا این که این منطقه به تصرف استعمار فرانسه درآمد. رفتار خشونت بار و غیرانسانی استعمارگران فرانسوی باعث شد تا بسیاری از ساکنین افریقای غربی به نواحی مجاور کوچ نمایند. در قرن بیستم این ناحیه تجزیه گردید و بین ساحل عاج، مالی و نیجر تقسیم شد. اما پانزده سال بعد در سال 1947م بار دیگر مناطق تجزیه شده یک پارچه شدند. و سرزمین ولتای علیا را شکل دادند. در سال 1958م به این کشور خودمختاری داده شد و 2 سال بعد در 5 اوت 1960 به استقلال و عضویت در سازمان ملل رسید. ولتای علیا پس از استقلال شاهد کودتاهایى چند بود تا این که در چهارم اوت 1983 توماس سانکارا در پی یک کودتا به قدرت رسید و به علت اجرای برنامه‏های اصلاحی و تغییر نام ولتای علیا به بورکینافاسو (به معنی سرزمین مردم نیکوکار و فساد ناپذیر) میان مردم محبوبیت یافت اما پس از چهار سال وی نیز در پی یک کودتا سرنگون گردید. این کشور در افریقای غربی و در همسایگی نیجر، مالی، غنا و... قرار دارد. (ر.ک: 5 اوت)

روز جهانی کودک و تلویزیون
امروزه وسایل ارتباط جمعی، نقش مهم و تعیین کننده‏ای در روابط بین جوامع و گروه‏های موجود در آن‏ها دارند و به میزان زیادی در هدایت و جهت‏دهی افکار عمومی سهیم هستند. در این میان، تلویزیون به عنوان رسانه‏ای دیداری و شنیداری، با حضور بلامنازع خود در خانه‏ها، بیشترین تاثیر را روی خانواده‏ها به ویژه کودکان و نوجوانان می‏گذارد. با ورود تلویزیون به خانه، خانواده بُعد جدیدی یافته، آن را از محلی صرفاً برای استراحت، صرف غذا و... خارج کرده و به سازمانی تبدیل نموده که می‏توان در آن آموخت، جهان را تماشا کرد و نیازهای فرهنگی را برآورده ساخت. در این میان، کودکان تأثیر بیشتری از تلویزیون می‏گیرند و این رسانه مهم و با نفوذ می‏تواند آگاهی‏های متنوعی را به کودکان منتقل سازد. افزایش آگاهی کودکان در زمینه‏های گوناگون، تشویق کودکان به کارهای خوب با نمایش دادن مهربانی، سخاوت و...، گسترش برنامه‏های آموزشی، ایجاد دوستی و محبت، ترویج و آموزش ارزش‏های اجتماعی و دینی، معرفی روش‏های دوست‏یابی و حفظ دوستی، ایجاد حس مسئولیت در کودکان، جلوگیری از رفتار خودخواهانه کودکان با به تصویر کشیدن رفتارهای جامعه گرایانه و غیره، از جمله کارکردهای مثبت تلویزیون است که همه روزه در حال انجام می‏باشد. در کنار این موارد مثبت، کارکردهای منفی این رسانه همگانی نیز در خور تأمل و تفکر است. روز جهانی کودک و تلویزیون، تلاشی است برای پیوند دادن مثبت بین کودکان جهان با این جعبه جادویی و زمینه‏ای برای ارتباط بیشتر این دو با هم. مسؤولان و تهیه‏کنندگان تلویزیون، همیشه باید درنظر داشته باشند که برنامه‏هایی که ویژه کودکان ساخته می‏شود، به صورت الگو در بین مخاطبان مطرح خواهد شد و ممکن است تأثیرات فراوانی بر جای نهد. از این‏رو، کوشش در جهت تأثیر مثبت نهادن در کودکان با ساخت برنامه‏های آموزنده، امری ضروری و اجتناب‏ناپذیر است. که باید توجهی جدی به آن مبذول داشت.

روز جهانی کوهستان 11 دسامبر
بیستم آذر، برابر با 11 دسامبر، از سال ٢� � ٣ روز جهانی کوهستان نامیده شده است. سازمان جهانی خواربار (FAO) که از سوی سازمان ملل، نهاد مسوول اعلام و پی گیری برنامه های این روز است، برای هر سال یک شعار به منظور جلب توجه همگان به یکی از موضوع های مربوط به کوهستان، اعلام می کند. شعار سال (2010)، «اقلیت‌های کوه‌نشین و مردمان بومی» است.

تولد مانوئل دالیویرا فیلم ساز پرتغالی (1908م)
مانوئل کاندیدو پینتو دی اُلیویرا (به پرتغالی: Manoel Cândido Pinto de Oliveira) (زاده 11 دسامبر 1908) کارگردان صاحب سبک پرتغالی است که از دهه پنجاه تاکنون به فیلم‌سازی مشغول است. نقاش و شهر (1956)، نان (1959)، وسوسه مسیح (1963)، مادر باکره (1975)، سفر به آغاز جهان (1997) و تصویر سخنگو (2003) از مشهورین فیلم‌های او به شمار می‌روند. او پس از سال‌ها کارگردانی، تنها در سه دهه اخیر شهرت جهانی پیدا کرده‌است. او هم‌اکنون با 102 سال سال سن پیرترین کارگردان فعال جهان است. الیویرا با وجود سن بالا همچنان در عرصه فیلم‌سازی فعال است و قصد دارد چند فیلم دیگر نیز بسازد. مانوئل دی اُلیویرا در سال 1908 در پورتو زاده شد. پدر او یک کارخانه‌دار مالک نخستین کارخانه لامپ‌سازی در پرتغال بود. الیویرا با بازی در اولین فیلم‌های ناطق پرتغالی، وارد دنیای سینما شد. او پس از آنکه از تحصیل در دانشگاه انصراف داد، نزد پدرش در کارخانه مشغول به‌کار شد. نخستین تجربه او در کارگردانی، ساخت یک فیلم مستند کوتاه با نام کار در رودخانه دورو (1931) بود. او تا پیش از آنکه اولین فیلم بلند خود را در سال 1942 با نام آنیکی بوبو کارگردانی کند در طول ده سال پنج مستند دیگر ساخت. او این روند فیلم‌سازی خود (وقفه زمانی زیاد بین آثار بلند سینمایی) را تا نیم قرن ادامه داد و سپس شیوهٔ خود را تغییر داد و تصمیم گرفت هر سال یک فیلم بلند بسازد. برخی دلیل کم‌کاری وی در دوره اولیه فعالیتش را فشارهای ناشی از دیکتاتوری سالازار در پرتغال و جریان مستمر فیلمسازی او در دوره دوم فعالیتش را متاثر از همکاری با پائولو برانکو می‌دانند. او از سال 1990 تاکنون تقریبا هر سال یک فیلم ساخته‌است. او تاکنون شش بار در بخش مسابقه جشنواره فیلم کن شرکت کرده که آخرین بار آن در سال 2010 با فیلم مورد عجیب آنجلیکا بود. در این شش بار حضور، او 5 بار نامزد دریافت نخل طلا بوده و یک بار در سال 1999 برای فیلم «نامه» برنده جایزه ویژه هیئت داوران شده‌است.

انتهای پیام/

تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.