حمله به ایران از مشروعیت برخوردار نیست/رویگردانی جهان از ادعا
خبرگزاری تسنیم : هیچ تردیدی در مورد مذاکره با ایران وجود ندارد ولی در عین حال باید مواظب سیاست ایران نیز بود. بنابراین همه‌ی تلاش‌ها باید معطوف به جلوگیری از حمله‌ی احتمالی آمریکا به ایران باشد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از پایگاه خبری اشراف، اندیشکده «بلفر» در مقاله‌ای به قلم چارلز جی کوگان می‌نویسد: ما باید بی‌طرفانه نگاهی به برنامه‌ی اتمی این کشور و مذاکرات هسته‌ای داشته باشیم و ببینیم که آیا واقعاً معامله‌ای بزرگ در راه است؟ تا شاید بتوان بدین وسیله حمله به ایران را به تأخیر انداخت، حمله‌ای که شاید آن چنان از مشروعیت برخوردار نباشد. چرا که حمله به یک کشور به بهانه‌ی داشتن سلاح، دیگر برای جهان قانع کننده نیست.
در قبال محکوم کردن ساخت سلاح اتمی، ایران چه تصمیمی دارد
برنامه‌ی ایران این است که در قبال چشم پوشی از سلاح اتمی بتواند از آمریکا این قول را بگیرد که به فکر تغییر حکومت در ایران نیفتد. این مطلب در سندی که در تاریخ چهارم ماه می 2003 به دست سفیر سوئیس در ایران نوشته شده بود نیز ذکر شده است و او این مطالب را بر اساس مذاکره با مقامات ایران نقل می‌کرد و نام این سند «نقشه راه» نام دارد.
مذاکره به شرط قطع فعالیت‌های هسته‌ای ایران
بعد از انتشار این سند، یک سخنگوی آمریکایی در سیزدهم فوریه‌ی 2007 اذعان داشت: «در طول سی سال گذشته ما شاهد مثال‌هایی فراوان از این قبیل بوده‌ایم و اشخاص زیادی بوده‌اند که ادعا می‌کردند که دیدگاه‌های ایران را بازتاب می‌دهند. ما به ایران شانس این را دادیم تا دور یک میز با ما بنشیند و به طرح دیدگاه‌های خود بپردازد ولی قبل از آن باید غنی سازی اورانیوم را متوقف کند. مشکل این است که معاهده‌ی منع گسترش سلاح، غنی سازی اورانیوم را ممنوع نکرده است، و فقط استفاده‌ی آن برای ساخت بمب را قدغن کرده است.»
تعیین سقف برای میزان غنی سازی اورانیوم ایران
موضع ایران به صورت رسمی در سندی به تاریخ یکم آگوست 2005 ذکر شده است، این سند در آرشیو آژانس بین‌المللی انرژی اتمی یافت شده است. این سند بدین شرح است: ایجاد یک چرخه‌ی سوخت آزاد لازم است، تا بتوان هر گونه نگرانی در مورد باز فرآوری و تولید پلوتونیوم را بر طرف کرد. هم چنین با قرار دادن یک سقف معین برای میزان غنی سازی اورانیوم موافقت داریم. اگر چه این برنامه هیچ گاه به توافق نرسید، ولی ایران اعلام کرد که این برنامه جای مذاکره دارد. چندی بعد، در سال 2010، آمریکا قرارداد بین ایران، برزیل و ترکیه برای تأمین سوخت رآکتور تحقیقاتی تهران را غیر مشروع خواند.
غرب خواستار قطع غنی سازی اورانیوم ایران شد
همان‌طور که گفته شد، موضع مذاکره کنندگان غربی 1+5 در این گفتگوها این بود که ایران باید غنی سازی اورانیوم را قبل از شروع هر مذاکره‌ای متوقف سازد؛ و هم چنان مقامات آمریکایی به صورت غیر علنی اعلام می‌کنند که اگر به یک توافق بزرگ دست یافته شود، آن گاه می‌توان تحت نظارت سفت و سخت آژانس، امتیازهایی را در زمینه‌ی غنی سازی به ایران داد و هیلاری کلینتون نیز این را به صورت علنی در ماه مارس 2011 اعلام کرد.
چه چیز دیگری می‌تواند دلیل آمریکا برای این مقاومتش در پرونده‌ی اتمی ایران باشد؟
بخشی از آن می‌تواند ناشی از دشمنی آمریکا با ایران باشد و بخشی هم به خاطر گروگان‌گیری سی سال پیش در ایران باشد. اما علت اصلی آن می‌تواند این باشد که آمریکا می‌خواهد ایران را تحت فشار قرار دهد تا بدین وسیله اسرائیل را مجاب سازد تا از فکر حمله بیرون بیاید.
شک و تردیدهای دو طرف بسیار است. به هر حال به نظرمی رسد مذاکرات در سال 2013 دوباره از سر گرفته شود و این بار مذاکره کنندگان غربی باید پیشنهاد و امتیاز قطعی در مورد غنی سازی را بدهند.
هیچ تردیدی در مورد مذاکره با ایران وجود ندارد ولی در عین حال باید مواظب سیاست ایران نیز بود. بنابراین همه‌ی تلاش‌ها باید معطوف به جلوگیری از حمله‌ی احتمالی آمریکا به ایران باشد. همان‌طور که وینستون چرچیل می‌گوید چانه زنی و مذاکره همیشه بهتر از کوبیدن بر طبل جنگ است .
انتهای پیام/
تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.
