فکری ارشاد: «آخر شاه‌نامه» برای مخاطب خسته‌کننده است

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری تسنیم جلسه نقد و بررسی فیلم های مستند «آخر شاهنامه» و «از سنیز تا سیراف» با حضور بهروز فرجی، کارگردان، مازیار فکری ارشاد، منتقد سینما و جمعی از علاقمندان سینمای مستند، در سالن سینماحقیقت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی برگزار شد.
در ابتدای این نشست با توجه به حضور نداشتن شریف اسلامی کارگردان مستند آخر شاهنامه، فکری ارشاد گذری کوتاه به این فیلم داشت و گفت: «آخر شاهنامه» اشاره به برافتادن سنت شاهنامه‌خوانی در فرهنگ معاصر ما و چالش بلندمدت بین سنت و مدرنیته دارد، اما ریتم بسیار کند آن برای مخاطب خسته‌کننده است. انتظار از فیلمی که موضوع سنگین و فاخری مثل شاهنامه را دستمایه ساخت خود قرار داده است بیشتر از اینها بود. ضمن اینکه گاهی اوقات کم بودن یا نبود جذابیت های بصری باعث ضعف اینگونه آثار مستند می شود و این نکته حتما باید مورد توجه مستندسازان قرار بگیرد.
این منتقد سینما در ادامه افزود: به عقیده من «آخر شاهنامه» از ایده اولیه خوبی برخوردار است اما بعد از اینکه روایت را شروع می‌کند نمی‌داند با این ایده چه کند. عدم توازن بین سکانس ها هم نکته دیگری است که در مورد این مستند وجود دارد. همین موضوع باعث می‌شود یک ایده خوب تبدیل به فیلمی کسالت‌بار شود.
بخش دوم این جلسه نقد و بررسی به بحث پیرامون مستند «از سنیز تا سیراف» به کارگردانی بهروز فرجی اختصاص یافت. فرجی در ابتدای صحبت هایش به حمایت از مستند «آخر شاهنامه» پرداخت و گفت: این مستند در عین سادگی و عدم پیچیدگی تبسمی را هم بر لب مخاطب جاری می‌کرد و این نشان دهنده تفکری است که در پس این اثر وجود داشته است. یکی دیگر از محاسن این مستند، این است که فیلمساز از المان‌های طبیعی در جهت بیان ذهنیت‌اش به خوبی استفاده کرده و به نظر من آخر شاهنامه به نوعی مرثیه‌ای است برای سنت دیرینه و فرهنگی که رو به فراموشی است.
فرجی همچنین درباره چگونگی شکل گیری مستند «از سنیز تا سیراف» هم خاطرنشان کرد: من قبل از ساخت این فیلم، مستند «کتیبه خارک» را جلوی دوربین بردم و همین موضوع باعث علاقه و آشنایی من با مناطق جنوب شد. سنیز شهری تاریخی با قدمتی 3500 ساله است که در شمالی‌ترین نقطه از بوشهر قرار دارد و سیراف هم جنوبی‌ترین منطقه در بوشهر است. همین موضوع باعث شد ما به فکر ساخت این مستند بیفتیم و گنجینه های این منطقه را به تصویر بکشیم.
این کارگردان در ادامه افزود: ما با سختی‌های زیادی در طول ساخت این اثر روبرو بودیم و برای دست یافتن به نتیجه بهتر، سه بار هم به بوشهر سفر کردیم. گرمای بسیار زیاد هوا در بوشهر باعث شد جلسات فیلمبرداری ما چند بار به تعویق بیفتد و در نهایت در پاییز موفق به انجام این کار شدیم.
مازیار فکری ارشاد هم در بخشی از صحبت‌های خود پیرامون این مستند گفت: این مستند با توجه به اطلاعاتی تاریخی و جغرافیایی که درباره بوشهر و مناطق جنوب در اختیار مخاطب قرار می‌دهد، فیلم قابل توجهی است و مشخص است زحمت زیادی هم برای ساخت این مجموعه کشیده شده، اما معتقدم لحن گزارش گونه فیلم باعث لطمه زدن به کلیت فیلم شده است. در واقع این قضیه آنچنان که باید ذائقه مخاطب را برای دنبال کردن تحریک نمی‌کند و یک فاصله ذهنی بین او و اثر می‌اندازد که این یک آسیب است. فکر می‌کنم فیلمساز این گسست و فاصله را می‌بایست با یکسری طنازی‌های سینمایی پر می‌کرد و به آن جذابیت می‌بخشید.
فرجی در پاسخ به انتقاد فکری ارشاد درباره لحن تک‌بعدی فیلمش هم گفت: قطعا همین بازیگوشی‌هاست که می‌تواند یک کار را از تک بعدی بودن نجات دهد. اما این قضیه به همان نگاه اولیه ما بر می‌گردد که می‌خواستیم ثبت اثر کنیم و در قدم های بعدی اگر فی‌البداهه موضوع خاصی اتفاق افتاد، آن را به اصطلاح چاشنی کار کنیم که البته این اتفاق هم نیفتاد.
در انتهای این نشست، جلسه پرسش و پاسخ حضــــار و علاقه مندان با کارگردان مستند «از سنیز تا سیراف» و کارشناس برنامه برگزارشد. 

انتهای پیام/