بایرامی: نامیرا "بازی فرمی" ندارد/کرمیار، داستان لورفته را خوب درآورد
خبرگزاری تسنیم : بایرامی «دشتهای سوزان» کرمیار را بیشتر از «نامیرا» میپسندد اما میگوید کته شاخص این کتاب استفاده نکردن از بازیهای فرمی است که امروزه مد شده است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مراسم نقد و بررسی کتاب «نامیرا» اثر صادق کرمیار دیروز در فرهنگسرای ابن سینا برگزار شد. در این جلسه محمدرضا بایرامی و محمد کاظم مزینانی به عنوان منتقد و صادق کرمیار نویسنده کتاب حضور داشتند.
محمد رضا بایرامی نویسنده کتاب «مردگان باغ سبز» در ابتدای سخنانش گفت: من کتاب نامیرا را کار شاخص تر صادق کرمیار نمی دانم و رمان «دشت های سوزان » را بیشتر می پسندم، چون می خواهد قصه بگوید و مخاطب را جذب کند.»
وی درباره آثار کرمیار گفت: اولین نکته که در آثار ایشان متوجه می شویم این است که با نویسنده ای سر و کار داریم که درواقع مهمترین ابزار او قصه سازی اوست و موضوع وقتی مهم می شود که داستان، داستان لورفته ای باشد. کرمیار با غیر مستقیم وارد شدن به اصل ماجرا قصه می سازد و مخاطب را جذب میکند.
وی در خصوص نکات مثبت داستان نویسی کرمیار گفت: نویسنده در این اثر بیش از حد به حواشی نپرداخته و خیلی خالص و بدون زواید قصه خود را بیان کرده و در واقع این داستان یا رمان به علت دیالوگ محور بودن به فیلم نامه خیلی نزدیک است. نکته قوت این نثر به شدت روان بودن آن است که مخاطب را اذیت نمیکند و دچار ایستایی نمیشود و در حرکت است. دیگر نکته شاخص این کتاب استفاده نکردن از بازیهای فرمی است که امروزه مد شده است.
بایرامی در مورد تیراژ کتابها در سالهای قبل گفت: در سال 46 و 48 تیراژ کتاب ها 11هزارتا بوده ولی حالا مشکلی که به جز قیمت کتاب وجود دارد این است که ارتباط مخاطب با نویسنده، مولف و سازنده به درستی برقرار نمیشود چون مخاطب خود را در آیینه آثار نمیبیند.کتابها به سختی چاپ میشود و ما بسنده میکنیم به همین کتابها. وقتی پای مسائل اساسی به میان میآید دست ما نویسندگان خالی است.
بایرامی درخصوص ارتباط نویسندگان و مخاطب گفت: من خیلی خوشبین نیستم، بعضی از نویسندگان آثارشان مسئله ندارد اما چهار، پنج سال در راهروهای ارشاد گرفتار هستند و مجال ظهور پیدا نمیکنند. در چنین حالی نویسندگان به سمت خلوت خودشان میروند.
وی در پاسخ به سوالی در مورد روان بودن داستان گفت: وقتی داستانی نوشته میشود و با مخاطب ارتباط برقرار میکند باید ببینیم با چه زاویه ای با مخاطب ارتباط برقرار میکنیم. خیلیها می گویند قصهگویی کار داستاننویس نیست و باید به سینما واگذار کنیم. داستان نویس باید به گونهای بنویسد که مخاطب متوجه شود در دل قصه چه اتفاقی میافتد.
بایرامی در بیان ویژگیهای نامیرا افزود: این کار یک اثر حادثهای است و باید در قالب یک کار حادثهای دیده شود. البته من به این شیوه علاقهای ندارم. من در مردگان باغ سبز این کار را نکردم، دنیای خودم برایم خیلی اهمیت داشت. اما درنامیرا نویسنده توانسته از پس کار برآید.
رمان «نامیرا» داستانی شخصیتمحور است؛ رمانی با خردهروایتهایی از تغییر روش، هدف، آرزو و عاقبت آدمها. این روزگار است که آدمها را در محک انتخاب شدن و انتخاب کردن میگذارد و نویسندهی نامیرا فقط تصویرساز صادق این رویدادهاست. نویسندهی کتاب را به سبک رمانهای کلاسیک با شروعی آرام آغاز میکند، تصویرسازی میکند، شخصیتها را یک به یک وارد داستان میکند، آنها را معرفی میکند و با داستان پیش میبرد. «نامیرا» اسیر اختلاف روایتهای تاریخی نشده. مقام معظم رهبری فرمودند که اگر فتنهی اخیر را میخواهید بشناسید، این کتاب را بخوانید.
این کتاب در سومین دوره جایزه جلال شایسته تقدیر شناخته شد.
انتهای پیام/