غرب و «سناریوی راسو» در سوریه

به گزارش خبرگزاری تسنیم ، روزنامه خراسان نوشت: این روزها بحث استفاده یا احتمال استفاده مخالفان و دولت سوریه از سلاح شیمیایی حجم زیادی از اخبار مربوط به بحران سوریه را به خود اختصاص داده است. به طور مشخص اوضاع سوریه به چه سمتی در حال حرکت می باشد و این اخبار با چه هدفی منتشر می شود؟

همه پیش ران های موجود در ارتباط با سوریه، نمایانگر این است که بحران سوریه به یک اوج تعیین کننده رسیده است.به باور من جریانات امروز سوریه به طرف پیاده کردن سناریوی «راسو» در حال حرکت است.

«راسو» حیوانی است که به هنگام تهدید برای روبه رو شدن با منبع تهدید و ترساندن آن، بوی بدی از خود متصاعد می کند و این بوی بد مهاجم را به سمت دیگری فراری می دهد.در این سناریو یعنی عملیات «راسو»، غرب در پی ایجاد تحرک بسیار جدی بر ضد بشار اسد است؛ به گونه ای که بشار در وضعیتی بحرانی تر قرار گیرد و احیاناً با یک عملکرد غیرعقلایی و غیرخردمندانه به سلاح های غیرمتعارف متوسل شود و بدین ترتیب زمینه های ایجاد فضای لازم برای اقدام نظامی علیه سوریه را به دست آورد.

مقدمات این تحرک براساس پیش فرض های موجود فراهم شده است. از سوی دیگر هم اکنون نیز بشار اسد در سوریه بر مبنای مهم ترین واژگان موجود در ادبیات سیاسی نمی تواند مدعی حاکمیت و حکومت کامل در سوریه باشد.چرا که اگر بگوییم حاکمیت عنصر ذهنی اعمال قدرت و حکومت عنصر عینی اعمال قدرت است، باید بپذیریم که هم از منظر حاکمیتی یعنی عنصر ذهنی اعمال قدرت و هم از نظر حکومتی یعنی عنصر عینی اعمال قدرت، بشار اسد امروز با مشکلات بسیار زیادی روبه رو است.

همچنین از منظر تعریف عملیاتی، او هم اکنون بر بخش هایی از سوریه تسلط ندارد.همچنین باید بپذیریم که یکی از مهم ترین حامیان سوریه یعنی روسیه نیز دریافته است که دوران بشار اسد خواه ناخواه در حال اتمام است و در این فرآیند شکل گرفته که نزدیک به دو سال از آن می گذرد، دیگر نمی توان با مهره بشار اسد در بازی سوریه به ادامه این بازی پرداخت. آن گونه که دیدیم بعد از دو ماه تعویق سفر پوتین به ترکیه به بهانه بیماری در نهایت او به ترکیه رفت و تلاش کرد موضوع سوریه را به یک موضوع حاشیه ای در متن سفر خود تبدیل کند و بعد از بازگشت او از ترکیه می بینیم که به طور رسمی و غیررسمی تا حدود زیادی مواضع روسیه نسبت به سوریه تغییر محسوسی یافته است. اگرچه وزارت خارجه روسیه این امر را تکذیب می کند اما سیگنال های ضعیف نشان دهنده این معنا هستند و در این بازی سیگنال های ضعیف پرمعنا می شوند.

چرا که هر سیگنال ضعیفی می تواند براساس تئوری «آشوب و اثر پروانه ای» جایگاه بسیار مهمی پیدا کند.

در این میان این سوال پیش می آید که در این فضا همگرایی ایران، روسیه و چین همچنان پابرجا و کارساز خواهد بود. همگرایی روسیه، چین و ایران یک همگرایی بیشتر مقطعی و سیاسی و براساس داشتن دشمن مشترک است. هر کدام از این کشورها یعنی چین، روسیه و ایران وقتی در کنار هم قرار می گیرند از بنیان های فکری مستحکمی برای همگرایی در مسائل منطقه ای و بین المللی برخوردار نیستند.آن چه آنان را در مسیر همگرایی قرار می دهد، وجود دشمن مشترکی به نام ایالات متحده آمریکا در بافت متنی به نام غرب است.بنابراین در پیوندهای استراتژیک با یکدیگر، ایران، چین و روسیه تا مرزهای یک پیوند عملیاتی پیش می روند؛ ولی در مرزهای پس از پیوند عملیاتی یعنی عملی کردن این پیوند در صحنه اقدام مشترک تاکنون از این 2 کشور مصداق عینی مشاهده نشده است.نمونه آن را می توانیم در پیمان شانگهای ببینیم.بنابراین باید بگوییم در عین حالی که می توان به عنوان همگرایی سطحی، رویکرد این 3 کشور را در مسائل بین المللی مورد توجه قرار داد که به نوبه خود تاثیرات به سزایی را نیز به همراه دارد، ولی از نظر عمقی نمی توان به این همگرایی ها برای عملیاتی کردن تحرک علیه کشوری مانند آمریکا یا هم پیمانانش با عنوان کشورهای «موافقت» در برابر کشورهای «مقاومت» چندان امید داشت.

جمهوری اسلامی ایران باید به این نکته بیندیشد که نمی تواند در این معادلات اطمینان کامل به روسیه و چین داشته  باشد و در خط مقدم حرکت قرار گیرد و به پشتوانه تحرکات چین و روسیه، خود را در معادلات مربوط به مسائل سوریه به عنوان یک کشور آوانگارد یا پیش رو مورد توجه افکار عمومی قرار دهد.چرا که به هیچ وجه ایران نمی تواند به تحرکات این دو کشور در صحنه اجرایی و عملیاتی در دفاع از ایران و سوریه اطمینان داشته باشد.به همین دلیل ایران باید همواره با چشمان بسیار باز به منطقه عملیاتی سوریه بنگرد و با دو چشم بازتر از پشت سر، چین و روسیه را در این زمینه رصد کند.چرا که چین و روسیه ممکن است تا مرزهای رو در رویی سرد با غرب و آمریکا در بحران سوریه پیش روند اما بعید است که روس ها در این زمینه در چارچوب های عملیاتی به طور جدی وارد معرکه سوریه شوند.

انتهای پیام/

خبرگزاری تسنیم : انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.