علمی که از قلب بر زبان بیاید، ما را وارث انبیاء می‌کند


خبرگزاری تسنیم : آیت‌الله جوادی آملی گفت: علمی که انبیاء را اسوه ما و ما را وارث آنها قرار می‌دهد، همان است که از دل به زبان بیاید نه از زبان به دل؛ چرا که اگر علم از قلب به زبان بیاید، می‌شود مشهود نه مفهوم.

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری تسنیم، آیت‌الله جوادی آملی در پایان درس خارج فقه این هفته خود به تبیین مباحث اخلاقی پرداخته و بر الگو قرار دادن انبیاء در تمامی مراحل زندگی تأکید کرد.

وی در بخشی از سخنان خود بیان کرد: قرآن کریم که نام مبارک انبیا(ع) را می‌برد، در بخشی به عنوان قصه نقل می‌کند که مربوط به گذشته است و برای ما به عنوان پند و اندرز و آشنایی با سنت الهی قابل طرح و استفاده است؛ و گاهی هم تعبیر قرآن کریم این است که انبیاء(ع) همچنان زنده‌اند و قدوه‌اند و الگویند و اسوه‌اند و شما باید به آنها تأسی کنید.

آیت‌الله جوادی آملی با ذکر این‌که تأسی، وظیفه امت‌ها و اسوه بودن سمت انبیاء است، گفت: اگر خدا، انبیاء را به عنوان اسوه معرفی کرد، آنها هم به گونه‌ای زندگی کردند که زمان و مکان نمی‌شناسند؛ برای این‌که اگر آنها طرزی زندگی می‌کردند که مخصوص زمان و زمین معین بود، نمی‌توانستند برای آیندگان اسوه باشند. پس به آنها آموخت طرزی زندگی کنند که اسوه آیندگان باشند و به ما هم فرمود شما هم به آنها تأسی کنید و این کار شدنی است.

وی با اشاره به حدیث «العلماء ورثة الانبیاء» عنوان کرد: علماء این راه تأسی را رفتند و از آنها ارث بردند. از این حدیث شریف مشخص می‌شود که اسوه آنها، اسوه توریث است نه تدریس؛ و ارث هم پیوند لازم دارد و تا پیوند نباشد وارث از مورث ارث نمی‌برد.

این استاد برجسته حوزه علمیه قم ادامه داد: این پیوند زدن‌ها را هم طبق تعبیر برخی از حکما(رضوان الله علیهم)، قرآن مشخص کرده است. فرمود یک سلسله معارفی را خدا به انبیاء داد که دسترسی افراد عادی به آنها ممکن نیست، اما یک سلسله کارهایی انبیا کردند که به آن مراحل نزدیک شدند و این کارها را وارثان انبیا هم می‌توانند بکنند تا از آنها ارث ببرند. همین جریان اربعین کلیمی، جریان غار حرا رفتن پیغمبر(ص) و انزوای دوران اول زندگی ابراهیم خلیل(ع) از این قبیل است.

وی با اشاره به حدیث «مَا أَخْلَصَ عَبْدٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً جَرَتْ یَنَابِیعُ الْحِکْمَةِ مِنْ‏ قَلْبِهِ‏ عَلَی‏ لِسَانِهِ» عنوان کرد: این حدیث نشان می‌دهد که اسوه بودن انبیاء و ارث‌بری ما به این نیست که در حوزه و دانشگاه درس بخوانیم، خیلی‌ها درس می‌‌خوانند و وارث نمی‌شوند.
آیت‌الله جوادی آملی تصریح کرد:ما با شنیدن درس از راه گوش، با مطالعه کتاب از راه چشم و گفتن درس از راه زبان، بخواهیم ارث ببریم این بسیار سخت و راه دوردستی است.

وی با تأکید بر این‌که علم باید از قلب بر زبان بیاید، بیان کرد: آن علمی که اساس است و انبیاء را اسوه ما قرار می‌دهد و ما را وارث آنها قرار می‌دهد همان است که از دل به زبان بیاید نه از زبان به دل؛ چرا که اگر علم از قلب به زبان بیاید، می‌شود مشهود نه مفهوم، آن وقت با تزکیه، عمل صالح وهزارها برکاتی که مال علم است همراه خواهد بود.

این استاد برجسته حوزه علمیه قم در پایان با بیان این مطلب که راه علم شهودی و حضوری برای انسان باز است، عنوان کرد: این راه شدنی و رفتنی است. همانطور که ملائکه باسوادند در حالی که می‌دانیم درس و بحثی نخوانده‌اند، چراکه علومشان شهودی و حضوری است نه حصولی، همان راه برای انسان هم هست و چون انسان روح مجرد را هم دارد، شایسته است که با علم شهودی عالم بشود و چنین علمی حتی با تامه موت نیز از یاد انسان نرفته و در برزخ نیز با انسان خواهد بود.

انتهای پیام/