لقمه شبهه ناکی که قیمت‌گذاران ناخودآگاه بر سر سفره مردم می‌گذارند!

شاید این داستان را شنیده باشید که در زمان‌های دور شهری بود که مردمان آن همه مسلمان و مومن بودند و مرتکب هیچگونه جرم و خلافی نمی‌شدند و گرفتاری و مشکلات خیلی کمی داشتند؛ چرا که حلال و حرام را به شدت و دقت مراعات می کردند، حتی خاری از پشته خارکن برای خلال دندان بدون اجازه جدا نمی‌کردند.
حاکم شهر در عجب بود که شهر آرام است و شکایتی و جریمه‌ای در کار نیست. لذا با نائب و مشاور خور به شور نشست که علت چیست؟ مشاور گفت: قربان فردا دستور بده هر خانواده‌ای تخم‌مرغی به دربار بیاورند وقتی که آوردند و روی هم جمع شد، روز بعد دستور بده هر کس بیاید تخم‌مرغ خود را  بیابد و ببرد.
پادشاه پرسید: حکمت این کار چیست؟ گفت: در وقت جداکردن و بردن تخم‌مرغ‌ها هیچکس نمی‌تواند مال خود را دقیقا" پیدا کند و ببرد و اندازه تخم مرغ‌ها با هم متفاوت است در نتیجه بدون اینکه متوجه شوند، ذره ای از مال و حق دیگری به خانه آن یکی می‌رود و آنها این تخم مرغ‌ها را مصرف می‌کنند، در نتیجه مال شبه ناک بدون اجازه صاحب آن را خورده اند واین اثر خود را در زندگی آنها خواهد گذاشت.
کار به همین صورت پیش رفت پس از آن دعوا و درگیری و مشکلات و جریمه وزندان شروع شد.

واما بعد ....،

وامروز به نوعی شاهد رواج این موضوع خواسته وناخواسته درجامعه مان هستیم که می‌رود به یک اپیدمی تبدیل شود.
مثلاً دیده می‌شود که قیمت یک نوع آبلیمو روی شیشه آن هزار و 328 تومان درج شده است که باید گفت عملاً در سکه ها پول رایج کشورمان، سکه 20 ریالی(2 تومانی) و 100 ریالی(10 تومانی) دیگر وجود ندارد که فروشنده کالا بتواند پول را به طور کامل دریافت کند و از یک طرف هم خریداری که بخواهد همه پول را به طور کامل بپردازد، 28 تومان را باید یک سکه 25 تومانی و 30 ریال(3 تومان) را به فروشنده بدهد که این سکه ها در حال حاضر موجود نیست.
همین امر موجب می شود که خریدار یا فروشنده به قول بازاری ها پول را روندکنند و یا هزار و 350 تومان یا هزار و  325 تومان با هم حساب کنند. در این میان اگر خریدار  یا فروشنده همدیگر را حلال نکنند، به همین راحتی پول حرام وارد زندگی افراد می شود و اثرات خاص خود را می گذارد.
جالب است که در کنار این قیمت‌ها نوشته است: قیمت برای مصرف‌کننده که باید سوال کرد مصرف کننده چگونه می تواند 28 تومان پول خرد جور کند و به فروشنده بدهد؟
به همین نسبت اگر نگاهی کوتاه و گذرا به محصولاتی که قیمت برای مصرف کننده دارد بیاندازیم به راحتی متوجه می‌شویم که از این دست قیمت‌ها زیاد است. قیمت‌هایی مثل: نوشابه هزار و 410 تومانی، سس هزار و 448 تومانی، سرکه خانواده 3 هزار و 960 تومانی، نرم‌کننده هزار و 920 تومانی، کشک 2 هزار و 930 تومانی و از همه جالب‌تر، چای 15 هزار و 268 تومان و 5 ریالی به چشم می‌خورد.
همین مشکل را می‌توان در تاکسی‌های درون شهری دید. اگر کسی وارد تاکسی شود می‌بیند که در برچسب مربوط به سازمان تاکسیرانی که روی شیشه جلوی اتومبیل چسبیده شده است، نوشته: ورودیه به تاکسی به همراه 500 متر مسافت آزاد: 2222 ریال، که باید سوال کرد اگر کسی بخواهد به همین مقدار 500 متر با تاکسی جایی برود، چطور باید با راننده حساب کند که حرام و حلال نشود. البته بگذریم از اینکه برخی راننده‌های تاکسی این میزان را به 500 تومان رند می‌کنند و از مسافر می‌گیرند.

قیمت گذاران محترم باید بدانند سکه‌های 2 تومانی و 5 تومانی دیگر وجود ندارند.

حال سوال اینجاست که چرا قیمت گذاران، خود این پول را سرراست  نمی‌کنند و روی کالاها درج نمی نمایند که دیگر حلال و حرام باهم مخلوط نشود و حداقل با این روش ،پولی به صورت حرام وارد زندگی مردم نشود؟
 

انتهای پیام/