زانوهای برج آزادی آرتروز گرفت
خبرگزاری تسنیم : زنگ خطر زوال برج کهنسال از این سو و آن سو به گوش میرسید.اواخر آذر ماه امسال خبری مبنی بر اینکه رطوبت آبیاری فضای سبز محوطه آزادی به بدنه این برج آسیب وارد کند، فضای رسانهها را لرزاند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم ،سال 1345خورشیدی طرح یک نماد معرف ایران بین معماران ایرانی به مسابقه گذاشته شد که در نهایت طرح امانت 26 ساله، دانشجوی دانشگاه تهران برترین نماد نام گرفت. عملیات بنای برج آزادی در یازدهم آبان 1348 خورشیدی آغاز و پس از 28 ماه کار سرانجام به بهرهبرداری رسید.
یگانه خاورمیانه
میدان آزادی با وسعتی حدود 15 هزار متر مربع بزرگترین میدان در میان کشورهای خاورمیانه هم به حساب میآمد. در روزهای انقلاب اسلامی از آنجا که این میدان محل استقرار انقلابیون بود، 10 روز پس از پیروزی انقلاب، میدان آزادی نام گرفت. مساحت زیربنای این میدان، حدود 78 هزار مترمربع است و بنای آن به صورت دروازهای به ارتفاع حدود 45 متر ساخته شده که پنج متر آن داخل زمین فرو رفته است. البته میدان آزادی به غیر از جلوه بیرونی دارای مجموعه فرهنگی شامل موزه، کتابخانه، واحد سمعی و بصری، سالن نمایشگاه، سالن اجتماعات، سالن برگزاری کنسرت و کنفرانس است که زیر نظر بنیاد رودکی به کار خود ادامه میدهد.
رقیب نوپایی به نام میلاد!
سالهای سال از امپراتوری و یکهتازی برج آزادی گذشته بود. زمانی که رقیب نوپایی به نام میلاد که لقب بلندترین برج خاورمیانه را هم به خود اختصاص داده بود، پس از سالها جنجال خبری رونمایی شد. رونمایی از برج جدید به رغم کف و هوراهایی که در پی داشت، بیش از هر چیز جایگاه برج آزادی را به خطر انداخت، به خصوص زمانی که نماد تهران به جای برج آزادی شد برج نوپای میلاد. آن روزها انگار دیگر کسی به فکر برج تنها نبود و برج آزادی روزهای خوبی را پشت سر نمیگذاشت. سالها از پس هم گذشت تا با تغییر مدیریت شهر، رویکردها به آزادی هم تغییر پیدا کرد. مجموعه فرهنگی زیرزمینی آزادی که تا مدتها متروکه شده بود، به روزهای اوج خود بازگشت و نورپردازی و درختکاری روند تغییر شرایط آزادی را فراهم آورد اما انگار نحسی قصد نداشت دست از سر برج بردارد. شایعه رسوخ آب به سازه برج و ترک خوردنش هر از چند گاه از رسانهها به گوش میرسید و در این میان معلوم هم نبود چه کسی قرار است به داد برج برسد. ردپای رطوبت در حالی به کالبد برج رسوخ میکرد که برجی نوپا به رغم جنجالهای خبری نتوانسته بود جایگزین همتای کهن خود بشود و بنابر اظهارات کارشناسان میراث فرهنگی «برج میلاد» هزار سال دیگر هم نمیتواند از نظر ساختارهای ویژه و معماری اسلامی، جای آن را بگیرد؛ جای برجی را که از معماری تخت جمشید، قناتها، باغهای ایرانی و معماری دورههای مختلف تاریخی در آن استفاده شده است و فضاها و المانهای موجود باارزشتر از آن است که در سرمای بیتفاوتی فرو برود.
آبی که زانوهای آزادی را به لرزه درآورده
زنگ خطر زوال برج کهنسال مدتها بود که از این سو و آن سو به گوش میرسید تا اینکه اواخر آذر ماه امسال خبری مبنی بر اینکه آبیاری فضای سبز محوطه میدان برج آزادی باعث شده تا رطوبت ناشی از آن به بدنه برج تاریخی و ملی آزادی آسیب وارد کند، فضای رسانهها را لرزاند. ماجرا از این قرار بود که آبیاری محوطه و فضای سبز گسترده اطراف میدان آزادی که در فهرست آثار ثبت شده ملی سازمان میراث فرهنگی هم قرار دارد، باعث نفوذ رطوبت به کالبد برج شده است. خبر بازخوردهای فراوانی را در پی داشت. مدیرکل میراث فرهنگی استان تهران به محض شنیدن خبر صحت و سقم آن را زیرسؤال برد و گفت که برج هیچ مشکلی ندارد و ما به تازگی از برج دیدن کردهایم! محسن علمدار، معاون میراث فرهنگی تهران اما واکنش متفاوتی داشت و ضمن تأیید نفوذ آب به بدنه برج اعلام کرد که آبیاری موجب شده رطوبت به پایین کشیده شود و به سطح پوسته و بدنه برج آسیب بزند. به گفته وی، زمانی که باران میآید میزان رطوبت بیشتر میشود، بنابراین باید به صورت اضطراری مرمت و حفاظت شود.
ترس از نفوذ آب از زمان ساخت وجود داشت
درست است که ماجرای رسوخ آبی که برای آبیاری اراضی اطراف استفاده میشود در برج آزادی چند سالی است که از سوی این و آن شنیده میشود اما حسین امانت طراح برج آزادی از همان سال 49 به این موضوع اشاره داشت و هشدار داده بود که بخشهای زیرزمینی میدان بزرگ است و صدمه دیدن عایقها یعنی قیرگونی دیوارها و سقفها و نفوذ رطوبت مسئلهای جدی است که باید فوراً به آن رسیدگی شود چون نفوذ آب در طول زمان، بتن را ضعیف میکند. وی همچنین گفته بود که اگر بخواهند در جریان مرمت از سیمان برای بندکشی استفاده کنند، این کار باعث شکستن سنگها میشود چون در گرمای تابستان و سرمای زمستان سنگها و بتن زیر آنها مرتب منبسط و منقبض میشوند و اگر درزها قابل انعطاف نباشد، همگی خرد میشوند اما از آنجا که اصولاً مدیران کشور ما همواره عملکرد دقیقه نودی دارند، آنقدر منتظر ماندند تا سرمای رطوبت به مغز استخوان برج آزادی برسد و آن وقت تازه به فکر چارهای برای برج افتادند!
خطرآفرین بودن یا نبودن رطوبت، مسئله این است
البته در مقابل ایده غالبی که رطوبت ناشی از آبیاری نامناسب در زمینهای اطراف برج آزادی را دلیل فرسایش برج میداند، برخی معتقدند آبیاری فضای سبز ارتباطی به رطوبت برج آزادی نداشته و عایق رطوبتی مشکل عمده آزادی است. حشمتی کارشناس میراث فرهنگی از طرفداران این باور است که در این خصوص اظهار کرده موضوع برج آزادی مسئله جدیدی نبوده و از سال 83 رطوبت آن مورد بررسی قرار گرفته و از آنجا که زمان زیادی از عایقکاری برج گذشته است باید دوباره آن را بازنگری و طبق اصول بررسی کرد.
تناقض میلیاردی بودجه میان نظر مسئولان
مدیرکل میراث فرهنگی استان تهران پس از اینکه راه را برای کتمان مشکل برج آزادی بسته دید، تصمیم گرفت ماجرا را تأیید کند و گفت که متأسفانه حدود یک ماه است به دلیل آبیاری نامناسب فضای سبز اطراف برج آزادی توسط شهرداری، آب به پایههای زیرین برج نفوذ کرده و این موضوع حیات نماد تاریخی پایتخت را به خطر انداخته است، ما برای اجرای این طرح بودجه 100 میلیون تومانی را پیشبینی کردهایم. این در حالی است که غلامحسین شاهعلی مدیر برج آزادی مرمت کامل این برج را نیازمند اعتبار 5 میلیارد تومانی دانسته است. در این میان اما معلوم نیست واقعاً هزینه لازم برای نجات برج چیست و حیات نماد تهران تا چه زمانی قرار است بازیچه پاسکاری مدیران فرهنگی، بنیاد رودکی، برج آزادی و شهرداری تهران باشد.
منبع:روزنامه جوان
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم : انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.