به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، پیروز ارجمند، استاد دانشگاه و مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری، در نشست پژوهشی موسیقی انقلاب اسلامی در تالار مهر حوزه هنری گفت: پس از پیروزی انقلاب اسلامی شاهد ظهور نوع جدیدی از موسیقی ایرانی بودیم که عمدتاً در دو مسیر حرکت میکرد؛ یکی گرایش به موسیقی سنتی ایرانی داشت و دیگری بر مبنای موسیقی کلاسیک جهانی به خلق آثاری سرودهای انقلابی میپرداخت.
این موسیقیدان افزود: پس از وقوع جنگ تحمیلی موسیقی متناظر با فضای دفاع مقدس رنگ حماسی به خود گرفته و بیشتر بر مبنای ارزشهای دفاع مقدس تبدیل به موسیقی مارشی و جنگی شد و آموزههای تهییجی و ایثارگرانه را مطمع نظر داشت. پس از اتمام جنگ تحمیلی گونههای دیگری از موسیقی در کشور ما پدیدار شد که تا حدودی از درونمایههای موسیقی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس فاصله میگرفت.
وی «سرود»، «آهنگهای انقلابی»، «هنر متعهد» و «هنرمند متعهد» را از کلیدواژههای موسیقی انقلاب اسلامی دانست و خاطرنشان کرد: فلسفه وجودی تأسیس مراکزی مانند حوزه هنری از همان تربیت هنرمندان متعهد در همه زمینهها از جمله موسیقی انقلاب اسلامی بوده است.
این استاد دانشگاه اظهار کرد: موسیقی و انقلاب اسلامی همزاد یکدیگر بودند و هیچ یک از هنرهای دیگر در آغاز انقلاب اسلامی نتوانست مانند موسیقی به انقلاب اسلامی خدمت کند، اما متاسفانه هنوز هم که هنوز است یک جریان مشخص از هنرمندان این عرصه حمایت شایسته نکرده است. هنرمندان موسیقی انقلاب از همان آغاز به صورت خودجوش به فعالیت پرداخته و آغاز بسیار خوبی هم بود، اما آیا در ادامه مسیر این پویایی و انگیزه برای ادامه کار توسط هنرمندان وجود داشت یا از این جریان حمایت لازم صورت گرفت؟!
ارجمند با بیان اینکه انقلاب اسلامی از حضور موسیقی مبتذل در فضای فرهنگی کشور جلوگیری کرد، افزود: مطمئناً هیچ جریانی نمیتوانست این اتفاق را رقم بزند که جریان موسیقی مبتذل کشور را از حرکت پیشرونده خود باز دارد؛ انقلاب با جایگزین کردن موسیقی سنتی فاخر و سرودها و آهنگهای انقلابی با موسیقی مبتذل چنین تأثیری داشت، اما آیا بعد از دفاع مقدس توانستیم جریان موسیقی در شأن انقلاب اسلامی تولید کنیم؟
وی افزود: در دوران پس از دفاع مقدس از ظرفیتهای هنری موسیقی انقلاب و ظرفیتهای هنرمندان این عرصه کمتر استفاده کردیم و تحریفهای زیادی را در الگوهای موسیقی انقلابی و آئینی بوجود آوردیم. این دلایل مانع شد تا بتوانیم در عرصه موسیقی انقلاب جریانساز باشیم.
ارجمند با مقایسه سینمای انقلاب و موسیقی آن گفت: در سینمای انقلاب اسلامی این جریانسازی شکل گرفت اما در موسیقی نه؛ یکی از دلایل آن عدم حمایت و سرمایهگذاری در عرصه موسیقی بود و امروز پس از گذشت این سالها سازمان سینمایی داریم اما سازمان موسیقی نداریم.
این مقام مسئول در عرصه موسیقی افزود: سیاستگذاران کلان فرهنگی ما به دلیل عدم آگاهی و اشرافشان بر حوزه هنر نتوانستند مدیران و فعالان عرصه موسیقی را برای جریانسازی در این حوزه ترغیب کنند و با بودجههای اندکی در این خصوص وجود دارد تنها میتوان آثار معدودی تولید کرد که برای جریان سازی کافی نیستند.
وی در پایان به نقصان سند توسعه هنر، به ویژه موسیقی که در شان انقلاب اسلامی باشد اشاره کرد و اظهار کرد: با وجود اینکه موسیقی از کاربردیترین، فراگیرترین و تأثیرگذارترین هنرهاست، اما کمترین حمایتها به ویژه در دو دهه اخیر از این هنر صورت گرفته است.
انتهای پیام/