به گزارش خبرگزاری تسنیم، علی اکبر ولایتی مشاور عالی مقام معظم رهبری در امور بین الملل و رئیس مرکز پزشکی مسیح دانشوری در خصوص احیای مجدد دانشگاه علوم پزشکی ایران اظهار داشت: توسعه و افزایش دانشگاههای علوم پزشکی در کشور در واقع باعث افزایش کیفیت کار در حوزههای آموزش، پژوهش، درمان و بهداشت می شود.
وی با اشاره به تاسیس دانشگاه علوم پزشکی ایران افزود: زمانی که دانشکده علوم پزشکی ایران راه اندازی شد، کتابخانه مرکزی مهمترین امتیاز آن بود و در آن زمان مثل امروز مدلاین و اینترنت و سایر امکانات وجود نداشت بنابراین در صورتی که درصدد نوشتن مقاله ای بودیم کتابخانه مذکور که در خیابان گاندی قرار داشت فرصت مغتنمی برای ما به شمار میآمد تا مقالات مورد نظر را به آن سفارش داده و سپس با استفاده از آنها مقاله خود را مینوشتیم.
مشاور عالی مقام معظم رهبری ادامه داد: پس از پیروزی انقلاب این دانشکده توسعه یافت و برخی از بیمارستانهای شهر تهران که عملاً بدون اتصال به دانشگاههای علوم پزشکی پایتخت مانده بودند تحت پوشش این دانشگاه قرار گرفتند و به تدریج دانشگاه علوم پزشکی ایران شکل گرفت.
ولایتی توسعه دانشگاههای علوم پزشکی در کشور را یک کار اساسی دانست و اظهار داشت: نخستین دانشکده پزشکی در ایران سال 1313 شمسی در تهران تاسیس شد و سپس در سایر شهرهای کشور از جمله مشهد، اصفهان و تبریز شاهد راهاندازی دانشگاههای علوم پزشکی بودیم و این توسعه تا جایی پیش رفته است که امروز شاهد فعالیت نزدیک به 50 دانشگاه علوم پزشکی در کشور هستیم.
رئیس مرکز پزشکی مسیح دانشوری بیان کرد: توسعه و افزایش دانشگاههای علوم پزشکی در کشور در واقع باعث افزایش کیفیت کار در حوزههای آموزش، پژوهش، درمان و بهداشت می شود. در حقیقت تعدد دانشگاه ها یک نوع تمرکز زدایی است زیرا هر یک از این دانشگاهها سعی میکنند در حوزه ملی به رقابت بپردازند و بطور مثال در امتحانات کشوری بورد و سایر امتحانات در سطح کشور رده بالاتری را کسب کنند. بنابراین افزایش تعدد دانشگاهها موجب افزایش رقابت و افزایش رقابت نیز موجب افزایش کیفیت خدمات آنها در حوزههای مختلف خواهد شد.
ولایتی در خصوص الحاق دانشگاه علوم پزشکی ایران گفت: علت تلفیق این دانشگاه جای بحث بسیار دارد اما همچنان که در قرآن کریم آمده است باید گفت هر چیز بالاخره به اصل خود برمی گردد و مردم هم از آن سود میبرند، موضوع تقسیم بیمارستانهای آموزشی و درمانی قبلا با تدبیر خاصی صورت میگرفت در صورتی که با این الحاق در جهت عکس عمل شده بود. قبلا این طور لحاظ میشد که همه بیمارستانها، آموزشی و درمانی باشند تا هم مردم از این بیمارستان ها برای درمان بیماری خود بهره بگیرند و هم این که تعداد بیمارانی که در آموزش عملی پزشکی به کار میروند بیشتر شود و عملاً عملکرد ما توسعه پیدا کند.
نامبرده در ادامه گفت: قبل از انقلاب تعداد دانشجویان پزشکی ما حدد 700 نفر بود در حالی که امروزه حدود چهار هزار نفر فارغ التحصیل پزشکی در سال داریم یعنی این رقم حدوداً 6 برابر شده است. زمانی در کشور پزشکان هندی، بنگلادشی و فیلیپینی داشتیم که نه مردم و نه پزشک هیچکدام زبان یکدیگر را نمی فهمیدند بنابراین هیچ ارتباطی بین آنها امکان پذیر نبود نه پزشک میتوانست درخصوص بیماری از مردم سوال کند و نه بیمار میتوانست توضیحات لازم را از پزشک بخواهد. در حالی که امروز به برکت توسعه دانشگاههای علوم پزشکی نه تنها ما در این زمینه در کشور خودکفا شده ایم بلکه حتی این امکان وجود دارد که پزشکان ما برای ارایه خدمات به سایر کشورها اعزام شوند.
وی با بیان این مطلب که وقتی دانشگاهی متشکل از اساتید و مراکز مستقل را به جاهای دیگری متصل کنند، مراکز آن درجه بندی شده و مراکز دور دست و غیرآموزشی به یک دانشگاه و مراکز نزدیک و آموزشی به دانشگاه دیگر واگذار شود، خاطرنشان کرد: در نتیجه در این گستره وسیع از قلعه حسن خان و یافت آباد گرفته تا فیروزکوه امکان رسیدگی به تمام مسائل بهداشتی و آموزشی و درمانی مردم بسیار سخت و دشوار است بنابراین این رسیدگی در حد وسعشان انجام می شود و در نتیجه کیفیت کار کاهش مییابد و کثرت کار، گستردگی و کمبود نیرو برای مدیریت از راه دور سبب می شود که مردم متضرر شوند.
انتهای پیام/