سعید علامیان، نویسنده خاطرات محسن رفیقدوست با عنوان «برای تاریخ میگویم»، در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، از آغاز نگارش جلد دوم این اثر خبر داد و گفت: در بخش نخست این اثر خاطرات رفیقدوست از زمانی که راننده بلیزر امام خمینی(ره) تا پایان جنگ تحمیلی روایت شده است. در این بخش از خاطرات به فعالیتهای رفیقدوست در دوران جنگ تحمیلی بیشتر تمرکز شده و نقش او در تدارکات جنگ تدوین و شرح داده شده است. بسیاری از خاطراتی که رد این اثر جمعآوری شده در کتاب و منبع دیگری ذکر نشده است، به همین خاطر یکی از منابع مهم و قابل توجه در تاریخ معاصر به شمار میآید.
وی ادامه داد: در بخش دوم کتاب به فعالیتهای رفیقدوست بعد از جنگ تحمیلی یعنی از سال 68 تا سالهای اخیر مورد بحث قرار خواهد گرفت. شیوه نگارش اثر نیز همانند جلد نخست، برپایه سؤالهایی خواهد بود که من از اتفاقات مختلف از ایشان میپرسم و ایشان به ما پاسخ میدهند. نگارش جلد دوم این اثر فعلاً در مرحله مطالعه و بررسی سالهای بعد از جنگ و طراحی پرسشهایی برای روشن شدن نقش رفیقدوست در این سالها است. پیشبینی میشود فاز دوم نگارش اثر، یعنی مصاحبه، از نیمه خرداد ماه آغاز شود.
این نویسنده افزود: در جلد نخست محوریت خاطرات با فعالیت رفیقدوست در جبهه بود که به نوعی نقطه ثقل اثر به شمار میرفت. در این بخش، به دلیل حضور وی در فعالیتهای سیاسی و اقتصادی به نظر می رسد، بعد اقتصادی بیش از دیگر موضوعات پررنگ باشد. ایشان رئیس بنیاد مستضعفین بودند که در این زمان، شائبهها و شایعات مختلف بر سر زبانها در مورد فعالیتهای وی در این سازمان به گوش میرسد. بسیاری به اشتباه گمان میکنند که این سازمان زیر نظر سازمان بازرسی کل کشور نیست و اقدامات غیر قانونی در آن سالها اتفاق افتاده است. با توجه به این مسائل گمان میکنم که بهترین و قابل توجهترین بخش از جلد دوم «برای تاریخ میگویم» به این بخش اختصاص داشته باشد که در آن رفیقدوست به شایعات پاسخ میدهد.
محسن رفیقدوس پایهگذار سپاه و مسئول تدارکات در زمان جنگ بود. بسیاری از فعالان در دفاع مقدس نقش او در پیشبرد فعالیتهای رزمندگان را بیبدیل میدانند. وی در دیباچه جلد نخست «برای تاریخ میگویم» مینویسد:
«سه سال پیش، فرمانده محترم کل سپاه، سردار سرلشکر پاسدار محمدعلی جعفری، یعنی همان عزیز جعفری خودمان، طی نامهای که از سوی سردار فتحالله جعفری فرستاده بودند، از بنده خواستند که خاطرات و محفوظات خودم را از دوران دفاع مقدس بیان کنم. کار مصاحبه و تدوین خاطرات بر عهده برادری محترم و خبره، آقای سعید علامیان، بود. کتاب حاضر نتیجه 21 جلسه (48 ساعت) گفتوگوی حقیر با ایشان است.
متأسفانه، امروز، پس از گذشت 22 سال از پایان جنگ، که اینجانب در آستانه هفتادسالگیام، مرور انبوه خاطرات دفاع مقدس، که هر روز و هر ساعتش داستانی و حکایتی است، کار راحتی نیست، اما با استناد بر نوشتهها و مصاحبههایی که در جراید و گفتارِ دیگر برادران آمده و آقای علامیان هم در طول مصاحبهشان بدانها اشاره کردهاند، مبنا را بر این گذاشتم که آنچه میدانمْ بگویم و آنچه نمیدانمْ بگویم نمیدانم و آنچه میدانم و نباید بگویمْ بگویم نمیگویم. از خداوند خواستم مرا یاری دهد تا بتوانم مطالبی را بیان کنم که در تاریخ بماند؛ ما باید تاریخی را که تا قبل از انقلاب اسلامی، سالهای سال، برای ما نوشتند خودمان بنویسیم و واقعیتها را هم بنویسیم. بسیاری از بزرگان نیز، پس از انقلاب، چنین کردند تا نسل جوان امروز و نسلهای آینده با حقیقتِ ماجراها آشنا شوند و ارزش کار نسل انقلاب را بهتر ارزیابی نمایند.»
انتهای پیام/