براتی پور:خوانش آقاسی اثرگذاری شعرهایش را صدبرابر میکرد
خبرگزاری تسنیم: عباس براتی‌پور از شاعران آیینی مردمی بودن و آگاهی‌بخشی را مهمترین خصیصه شعر محمدرضا آقاسی عنوان کرد و گفت: شعرش که اثرگزار بود هیچ، با نوع خوانش و ظاهر خود این تأثیرگزاری را صدبرابر میکرد.
عباس براتی‌پور شاعر در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در اشاره به ویژگی‌های سبک‌شناسی شعرهای مرحوم آقاسی گفت: محمدرضا آقاسی از جمله شاعرانی بود که توانست شعر را به میان مردم و جامعه بکشاند، ساده‌گویی و شیوه خوانش اشعار به‌گونه‌ای بود که چون از دل برآمده بود بر دل نیز می‌نشست، بنابراین طبقه متوسط جامعه و قشر دانشجو شیفته آثارش بودند، هم‌چنین آقاسی از نظر ظاهر و نوعی که شعرهای خود را برای مخاطب می‌خواند خاص بود و کمتر شاعری به‌مانند وی وجود داشت.
وی افزود: همان‌طور که گفته شد، مهمترین خصیصه شعر آقاسی مردمی‌بودن اشعار بود، بسیاری از اشعار وی بارها ورد زبان مردم کوچه و خیابان، مسئولان، مداحان و... می‌شد، مانند این بیت «شاید این جمعه بیاید شاید».
براتی‌پور تصریح کرد: آقاسی در قالب مثنوی شعر می‌گفت، وزن را در قالب مثنوی رها میکرد، تا از یک‌نواختی جلوگیری کند، از دشوارگویی پرهیز میکرد و زبان ساده را برمی‌‌گزید، شعرش که اثرگزار بود هیچ، با نوع خوانش و ظاهر خود این تأثیرگزاری را صدبرابر میکرد، البته اگر شعر وی را از نظر ویژگی‌های ساختاری بررسی کنیم، نمی‌توان گفت در میان اشعار شاخص به‌لحاظ تکنیکی جای خواهد گرفت، اما باید گفت شعر آقاسی ویژگی‌هایی داشت که شاید در اشعار شاخص وجود نداشته باشد، برای نمونه اشعار بیدل بسیار دشوار و پیچیده است، اما شعر آقاسی ساده و قابل فهم است، به‌گونه‌ای که طبقه متوسط رو به پایین جامعه به‌لحاظ فرهنگی و سطح تحصیلات نیز از شعر وی تأثیر می‌گرفت.
این شاعر گفت: همه ما بارها صحنه‌های شعرخوانی وی را از سیما دیده‌ایم، اینکه چگونه تمام حس و شور و حرارت خود را در بیان مفاهیم شعرش به‌کار می‌گرفت، در همان خلسه‌ای که شعر را سروده بود در همان خلسه نیز شعر را می‌خواند.
وی دیگر ویژگی شعر آقاسی را آگاهی‌بخشی آن عنوان کرد و افزود: هدف هر شاعری این است که با شعر خود رهنمودهایی را به جامعه بیان کند، اما همه شاعران در این راه موفق نیستند، مرحوم آقاسی از جمله شاعران موفق در این عرصه بود، برای نمونه شعر «شیعه» از جمله اشعار معروف او، تمامی شاخصه‌های شیعه واقعی را به‌زبان ساده بیان کرده است. و مسلمانان به‌ویژه شیعیان ایران را نسبت به صفات یک شیعه واقعی آشنا کرده است.
براتی‌پور طبع شعری و فن خطابه آقاسی را وراثتی خواند و گفت: مرحوم آقاسی روزی برایم تعریف کرد که مادرش نیز در جلسات روضه بانوان شرکت می‌کرده و ضمن خوانش اشعار از ذوق و طبع مناسبی نیز برخوردار بوده که وی این ذوق و طبع خود را از مادر به ارث برده است.
وی ادامه داد: پس از فوت مرحوم آقاسی شاعران جویای نام بسیاری به‌دنبال تقلید از شیوه سرایش اشعار و خوانش او بودند و حتی ظاهر خود را نیز به‌مانند او آراستند. اما واقعیت این است که این شاعران نمی‌توانند موفق باشند، چون آقاسی هم شعر بود هم شعور، حس و حال وی از جان برآمده بوده از دل برآمده بود نه از سر تلاش برای مشهور شدن. مصنوعی نبود، خلاق بود، گریه‌هایش از عمق جانش بود، شاعر انتظار بود و در نوع خود بی‌نظیر.
براتی‌پور در پایان گفت: آقاسی از شاعرانی چون علی معلم، یوسف‌علی میرشکاک و احمدی عزیزی تأثیر گرفته بود و بیش از همه این‌ها شعرهایش را به‌تأثیر از احمد عزیزی می‌سرود حتی شعر شیعه را نیز ابتدا عزیزی سروده بود که بعدها آقاسی آن را ادامه داد.
انتهای پیام/*
