محمدحسین روانبخش در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، اظهار داشت: مهمترین اولویت دولت آینده باید ترمیم و بازسازی اعتماد عمومی مردم نسبت به دولت باشد . دولت آینده باید به دور از شعار زدگی و عوام فریبی ، فاصله دولت و مردم را کاهش دهد و به گونه ای رفتار و برنامه ریزی کند که مردم بدانند مشکلات عمومی در روالی جامع و برنامه ای گسترده حل خواهد شد.
وی ادامه داد:جامعه ایرانی به دلایل تاریخی، عموما فاصله ای میان خود و دولتها قائل بوده و مسائل ملی و دولتی را روبروی هم قرار داده و تحلیل کرده است. این باور خوشبختانه پس از انقلاب ، به مرور در حال تغییر بوده و مردم بخصوص در دوران دفاع مقدس، دولت را نهادی در کنار خود و بر آمده از خویش می دانست و به این ترتیب اعتماد عمومی به دولت ، باعث کارآمدی بیشتر آن میشد.
دبیر بخش اجتماعی روزنامه مردم سالاری ادامه داد: در طول سالهای گذشته عملکرد دولتمردان، ضربات شدیدی به اعتماد مردم نسبت به آنها وارد کرده و باعث شده نگاه قدیمی مردم مبنی بر رویارویی دولت و ملت دوباره در باورها زنده شود .
وی گفت: این موضوع را از زوایای مختلف می توان برشمرد، دولتهای نهم و دهم متاسفانه در طول دوران هشت ساله خود ، با دادن وعده هایی عجیب از طرفی سطح خواسته های مردم را بالا برده و از طرفی با عملی نکردن حداقل خواسته های مردم ، ناامیدی را گسترش دادند. در کنار این موضوع ، دادن آمارهای غیر واقع ، بیش از پیش به بی اعتمادی مردم دامن زد.
روانبخش افزود: نمونهای از این وعدهها «آوردن پول نفت بر سر سفره ها» بود که یکسال بعد از انتخابات تکذیب شد یا سخنگوی دولت با گفتن این که «چون نفت بوی بدی می دهد آن را سر سفره مردم نمی آوریم» نمک به زخم مردم پاشید.وعده دیگر ریشه کنی بیکاری بود که هر سال توسط دولت تکرار می شد، در حالی که هیچ نشانه ای مبنی بر ایجاد اشتغال دیده نمی شد و دولت دائما ادعا می کرد که سالیانه 2 میلیون و 600 هزار شغل ایجاد کرده است.
وی در پایان خاطر نشان کرد: سفرهای استانی دولت ، علی رغم نکات مثبتی که داشت ، این موضوع را هم القا می کرد که دولت برنامه ای جامع برای حل مشکلات مردم ندارد و برای حل مشکلات باید به دیدن دولتمردان رفت ، به آنها نامه داد و درخواست حل مشکل کرد ، که همین موضوع گویای رویارویی دولت و ملت بود.بنا به روایتهایی دولت بیش از 36 میلیون نامه از مردم جمع کرده است و به این ترتیب این سوال پیش می آید که آیا این حجم درخواستها از طرف دولت اجابت شده است؟اگر چنین است پس چرا هیچ بهبودی در وضعیت جامعه دیده نمی شود و آیا این رفتار به معنی کاهش اعتماد مردم نیست؟
انتهای پیام/