محمد ناصری، نویسنده، در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، با بیان اینکه قرار است دستنوشتهها و یادداشتهای شخصی زندهیاد امیرحسین فردی در اثری مجزا به چاپ برسد، گفت: دستنوشتهها و یادداشتهایی از ایشان در دست است که قرار است با همکاری مریم فردی، فرزند ارشد ایشان، تدوین و به چاپ برسد.
وی ادامه داد: تعداد این دستنوشتهها زیاد است و موضوعات مختلفی را در برمیگیرد، بنابراین نیازمند به یک فرصت طولانی برای تدوین و دستهبندی هستیم. بسیاری از این یادداشتها شخصی هستند که باید از دور چاپ خارج شوند و تعداد زیاد دیگری نیز به موضوعات عامی چون ادبیات، داستاننویسی، انقلاب و ... اختصاص دارد. ایشان از دوره جوانی، یعنی حدود سال 45، تا سال 92 یادداشتها و دستنوشتههای متنوعی را نوشتند. برخی از این یادداشتها در حد یک خط و برخی در حد یک صفحه است.
ناصری به زمان انتشار این مجموعه اشاره کرد و یادآور شد: به دلیل مشکلات فعلیای که در حوزه نشر وجود دارد و همچنین موضوعات و تعداد زیاد دستنوشتهها سبب میشود که روند چاپ آن مقداری به تعویق بیفتد، به همین خاطر نمیتوانیم پیشبینی کنیم که حتماً این اثر تا پایان سال به چاپ برسد.
زندهیاد امیرحسین فردی، مدیر سابق آفرینشهای ادبی حوزه هنری که بسیاری او را پدر داستان انقلاب میدانند، یکی از پایهگذاران و تأثیرگذاران در روند جریان ادبیات داستان انقلاب اسلامی بود. بسیاری از کارشناسان این حوزه وجه بارز کار او نسبت به دیگران را آغار این فعالیتها از مسجد جواد الائمه(ع) میدانند. فردی دستنوشتهها و خاطرات مختلفی دارد که در یکی از اینها می نویسد: «سعی میکنم نسیم سحری را درک کنم. او را لمس کنم و یا بگذارم او مرا لمس کند. آنگاه که اذان صبح داده میشود. همراه این صدا، بادی ملایم و نجیب، آهسته و و ملایم میوزد که بوی عطر کهکشانهای دوردست را میدهد. ... در تهران دوداندود، در تهران تیره، در تهران اشباع شده از اقسام اصوات نکره و گوش خراش، در تهران بوهای زننده و گاه متعفن و کشنده، گذر نجیبانه چنان نسیم نرم و ملایمی موهبتی است که باید آن را دریافت.»
انتهای پیام/