به گزارش خبرنگار گروه "رسانههای دیگر" خبرگزاری تسنیم، بحثی که طی این سالها بر روی یک موج سینوسی سوار بوده و کشتی سیاست های افزایش و یا کاهش جمعیت ما سوار بر این موج پیچ و تاب می خورد.پیچ و تابی که در اوایل دهه 70 نیاز به کاهش داشت و این کاهش تا به آنجا پیش رفت که در دوره حال حاضر زندگی به عنوان یکی از دغدغه های موجود در کشور شناخته می شود.
دغدغه با وسعت جهانی که از پیر شدن هرم سنی خبر داده و نیازمند اتخاذ راهکارهایی برای مقابله با این موضوع است.اما اینکه چرا باید پیر شدن هرم سنی به عنوان یک دغدغه شناخته شود پرسشی است که جامعه شناسان در پاسخ به آن به بیان این نکته می رسند که پایه های یک کشور مقتدر و مستحکم بستگی به نیروی جوان و کارآمد آن دارد.از همین رو به مناسبت روز جهانی جمعیت این دست نوشته بر آن آمده است تا برخی از نکته های مهمی را که باید در بحث سیاست های جمعیتی کشور مورد توجه قرار دارد،بیان کند.
1. مردم ما به عنوان باهوشترین و متفاوتترین مردم جهان نیازمند راه و شیوه منحصر به فردی هستند.
این راه و شیوه نه تنها از تقلید و تکرار نباید به دست بیاید بلکه نیازمند بنیانشناسی است و در این میان بنیانشناسی یک رویه ساکت و مسکون نیست.
با گذر زمان و تغییر در بافتها و ساختارهای تاریخی، فرهنگی و اقتصادی ملل این امر نیز دچار تغییر شده و بر همان اساس باید به جلو برود.
پیشنهاد آن است که در تمامی شهرها و استانهای بزرگ کشور در وهله اول این تیمهای مطالعه مستقر شوند تا بتوانند ریشه و بنیانهای نهادینه شده در فرهنگ همیشه متعالی این مرز و بوم را شناخته و ساختار مرتبط با آن را بنا سازند؛ساختاری که اگر مستحکم بنا شود در برابر بادها و توفانها هیچ آسیبی نبینند.
بیشک برنامه ساختاری ما نباید به تقلید از چین و هند و آمریکا و یا سایر ملل باشد چرا که ما ایرانی هستیم و به عنوان پرتمدنترین قوم برای خود حرفهای بسیاری برای گفتن داریم.
2. ایران بالاترین نرخ شهرنشینی در جهان دارد؛از همین رو از جمله مواردی که در مسئله جمعیت باید به آن توجه داشت مهاجرت افراد از روستاها به شهرها و تغییر شیوه زندگی و یا همان سبک زندگی است چراکه تا وقتی پایههای یک زندگی اجتماعی متعادل فراهم نباشد نمیتوان توقع داشت پازلهای بهم مرتبط زندگی انسانی به اوج برسد.به عنوان مثال تهران تبدیل شده به یک بمب جمعیتی و به خاطر تهران بودنش بیابانهای اطرافش هم تا مدتی دیگر به همین مقام میرسند و از همین رو باید سعی کرد از گسترش فرهنگ شهرنشینی که زائیده نبود عدالت یکسان است مقابله کنیم.
3. رشد جمعیت کشور در زمان حاضر حدود1.8درصد است که باید دوبرابر شود و به حدود 3.6 تا 3.8درصد برسد.
بر این اساس بهطور متوسط هر خانواده ایرانی باید پنج تا شش فرزند داشته باشد. موضوعی که کمی خنده دار به نظر می رسد چراکه با توجه به شرایط حال حاضر ومشکلات اقتصادی بوجودآمده ازدواج برای جوانان به یک امر تفننی تبدیل گشته، باید سیاستمداران با اتخاذ برنامه های اصولی از مرگ فرهنگی به نام تشکیل خانواده جلوگیری کنند تا بواسطه آن جمعیت کشور پس از یک دوره برنامه مدون به میزان مطلوب برسد.
4. وزارت بهداشت با همکاری سایر ارگانها و نهادهای تأثیرگذار مانند صدا و سیما و خبرگزاریها برنامههای جدیدی را برای رسیدن به این هدف آرمانی دنبال میکند اما آنچه در این میان باید به آن توجه داشت این است که این برنامه ها همچون برخی از سیاست های غیر قابل اجرای گذشته نباشد.از یاد نبرده ایم که پیشبینی شده بود از اول سال 89 برای فرزندانی که در این سال به دنیا میآیند، برای اینکه آیندهشان تأمین شود، صندوقی به نام صندوق آتیه حساب باز شده و هر سال نیز به این مبلغ 100هزار تومان اضافه شود اما در مقام عمل این طرح تا کنون عملی نشده است.
5. در آخر نیز باید به ذکر این نکته بسنده کرد که مردم برآورد سود و هزینه میکنند و به این فکر میکنند که فرزندی که به دنیا میآورند با چه آیندهای، با چه درآمدی، با چه شغلی باید زندگی کند.
در واقع مادامی که ریسک فرزندآوری بالا باشد مردم به آن اهتمام نورزیده و در همین راستا باید دید که مجلس در تدوین طرح 42مادهای خود و تغییر رویکرد از «افزایش جمعیت» به «فرزندآوری سالم» خرد زیست جامعه را بهعنوان اصلیترین عامل رفتارهای جمعیتی درنظر میگیرد یا خیر؟
منبع: سیاست روز
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.