حداد عادل؛ فیلسوف متفقّه

به گزارش خبرنگار خبرگزاری تسنیم، احمد مخبری یادداشتی درباره عملکرد غلامعلی حداد عادل یادداشتی نوشته است و در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار داده است.

متن این یادداشت به این شرح است:

یا رب

تقدیر ویژه از حدادعادل نه برای علم و دانش اوست، نه برای اخلاق و ادب او ، نه برای ادبیات و سخنوری او، نه برای سیاست‌ورزی و مدیریت او و نه برای استادی و معلمی او،که همه‌ی این‌ها، کم و بیش در دیگران هم یافت می‌شوند. اما گوهر کم‌یابی که امروز در وجود حداد دیده می شود و تحسین و تعظیم دیگران را جلب می کند، چیز دیگری است از جنس دیگر!

حداد عادل با آن‌که یک فیلسوف است و در عرصه‌ی حقیقت و هست و بودها سیر می‌کند، اما در عرصه‌ی واقعیت‌های سیاسی و اجتماعی،  تزاحم بایدها را درک می‌کند و اهم و مهم مصالح را می‌شناسد و در عرصه‌ی عمل، دربرابر انجام وظیفه‌ی اهم، سر تسلیم فرود می‌آورد و این همان ویژگی اصیلی است که این روزها مورد تقدیر قرار می‌گیرد.

حداد عادل در این سال‌ها که سیاست‌ورزی می‌کند، نشان داد که در تبعیت از ولایت فقیه، اسیر تَفَلسُف‌های رفتاری نمی‌شود و علاوه بر فهم درست عرصه‌ی سیاست و اجتماع و رصد دقیق ارتباطات و اشتراکات افراد و گروه‌ها، اولویت‌های منطقی و تعبدی را می‌شناسد و سیمرغ شعور سیاسی او اسیر مرغکان یک پای جهالت و لجاجت نمی‌شود.

او با  عمل سیاسی خود اعلام کرد همان‌گونه که در حاکمیت اسلامی، قلّه‌ی فهم و تصمیم‌سازی دینی، ولایت فقیه است و نه ولایت فیلسوف و حکیم و عارف، او نیز تنها در بیعت ولی ‌فقیه است و نه دربند علم و فلسفه‌ی خود یا دیگران! چرا که نگاه فلسفی، ساحت رصد مصالح و مفاسد است اما نگاه فقهی، عرصه‌ی ترجیح عمل و ترک بر اساس حجت شرعی و این به درکِ درست دین و اجتماع و سیاست نیازمند است و با تنگ‌نظری‌‌های تک‌ساحتی و اخباری‌گری سیاسی حاصل نمی‌شود.

آن‌چه که حدادعادل، فراتر از ایثار و ازخودگذشتگی در اشتهار اجتماعی و اعتلای مقام سیاسی ، به نمایش گذاشت، تفقه در زوایای گوناگون دین و سیاست بود. او بافته‌های خود و دیگران را معیار تفسیر اشارات حکیمانه‌ی ولی فقیه قرار نداد، بلکه رهنمودهای ایشان را مبیّن اولویت‌ها و اهمیت‌ها دانست  و به دور از قیل و قال‌های جاهلانه، به این دانش پربها، خاضعانه و متعبدانه، عمل کرد.

رویکرد سیاسی حدادعادل، همیشه برگرفته از همین اولویت‌ها و اهمیت‌های مورد نظر رهبری است. هم‌از این‌رو، در این سال‌های اخیر که شعارهای اقتصادی و دکترین تقویت کارآمدی نظام در عرصه‌ی اقتصاد، فصل نخست بیانات و تبیینات رهبری بوده است، او نیز با سابقه و صبغه‌ی فرهنگی خود وارد همین عرصه شده و به جای گفتمان ‌پردازی‌های موهوم در فضاهای بی‌اولویت، برای پیشرفت به سوی قله‌های مورد نظر در اقتصاد کشور تلاش کرده‌است.

علاوه بر این، او همواره نقش محوری برای ایجاد وحدت و اتحاد در بین طیف گسترده‌ی مؤمنان اسلام و انقلاب  و رهروان امام و رهبری داشته و جذب و هم‌افزایی نیروهای انقلاب را بر دمیدن در تنور تفرّق و تنازع ترجیح داده‌است.

او مصداق واقعی عالم عامل و فیلسوف متفَقِّه و متعبِّد است؛ کسی که سیاست را بدون تنگ‌نظری و تعصب، به خوبی درک می‌کند و می‌فهمد و در وادی عمل، از تردید و خودخواهی و خودنمایی به دور است.

هم‌از این‌روست که اگر قرار باشد به رسم تکریم سیاست‌ورزی و فرزانگی، یا تجلیل از تقوا و درستکاری در عرصه‌ی دین و سیاست، یا تعظیم در برابر دینداری فردی و اجتماعی و یا تقدیس تجمّع علم و عمل دینی و سیاسی، دستی را بوسید، باید بر دستان تفقّه و تعبّد دکتر حدادعادل بوسه‌ی تکریم و تجلیل و تعظیم و تقدیس زد!

انتهای پیام/