مناجات روز نهم ماه مبارک رمضان

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم،‌ پس از پیروزی انقلاب، به ویژه با پایان دوره دفاع مقدس، شعر مناجات و حال و هوای نیایش در میان جامعه دینی جای خود را به اشعار آیینی و مدح و مراثی اهل بیت(ع) سپرد. اتفاقی که گرچه در جای خود مبارک است، محرومیتی است آشکار در دوری از ادعیه و مناجاتی که ائمه و اولیای الهی خود سفارش به آن داشتند و درس و عرفان و عشق و عقل و کرامت را به دیگران می‌آموختند.

جابر عناصری 41 سال است در دانشگاه‌های تهران به تدریس و تحقیق اشتغال دارد و بیش از چهل کتاب در زمینه فرهنگ ایران به رشته تحریر در آورده و صدها دانشجو تربیت کرده‌است. وی از طرف مراکز فرهنگی بخاطر فعالیت‌هایش در عرصه هنر تعزیه و شبیه‌خوانی لوح ویژه «پدر تعزیه» دانشگاهی ایران را دریافت کرده است. اما در ورای همه آنچه که تاکنون از استاد جابر عناصری می‌شناختیم،‌ ذوق ادبی سرشار وی است که در کتاب «مناجات‌ در رمضان» منتشره توسط انتشارات خیمه در سال 89 به خوبی عیان شده است. عناصری در این کتاب 30 نیایش یا مناجات را بیان کرده است.

مناجات روز نهم ماه مبارک رمضان در این کتاب را اینگونه نوشته است:

اندرین شب، ای کریم بی‌نیاز

سوی تو آورده‌ام روی نیاز

الهی!

ای بی‌نیازکننده هر فقیر و ارجمندکننده هر ذلیل و توانایی‌دهنده هر ناتوان. هر پنهانی، نزد تو آشکار و هر غایبی در پیشگاهت حاضر است. ای خداوند سبحان! ایجادکننده آسمان‌ها و زمین تویی و زینت‌بخش ملکوت اعلایی، درخشندگی ستارگان از توست و حیرانی ما در این جهان،‌ به قصد قربت به توست. یا رب ما را از غریبی در این جهان گذرا. نجات ده و در جوار قرب رحمتت جای ده.

الهی!

تو را قسم می‌دهیم به عظمت این ماه مبارک رمضان،‌ آبرویمان را در برابر نا اهلان و جاهلان مریز. قوت قلب ما را افزون‌تر ساز. ای یاری دهنده‌ نیکان و ای یاور نیک‌اندیشان! به حرمت این ماه، دستمان را برگیر و به قدرت یداللهی، ما را از خاک خفت به اوج عزت رهنمون باش!

یا رب! ز تو آنچه من گدا می‌خواهم

افزون ز هزار پادشاه می‌خواهم

هر کس ز در تو حاجتی می‌طلبد

من آمده‌ام از تو، تو را می‌خواهم

پروردگارا!

ای راهنمایی که در راهبری بی‌نظیری، جز طریق عشق خود،‌ ما طفلان مکتب عاشقی را، هیچ طریق دیگر میاموز و از فیض دیدار خود، محروم مگردان. ای پناه بی‌پناهان،‌ با هواپرستان و دنیادوستان، محشورمان مفرما و ما را در سلک مشهوران حریم صفا، معروف بفرما.

الهی!

ما را فقط در رهن و گرو، در قید و در بند دوستی خود و در میانه چنبر عنایتت جای ده. ای فریادرس امدادخواهان:

از در خویش خدا را به بهشتم  مفرست

که سر کوی تو از کون و مکان ما را بس

خدایا!

ای زنده‌کننده دل‌ها و برکت‌دهنده قلم و زبان عالمان، ما در بردباری استوار فرما و به راستگویی رهنمونمان بفرما و در حق‌پرستی، دلیل راه‌مان باش. نفس اماره را بر ما مسلط مگردان. سپاس ما را پذیرا و عبادت ما را قبول فرما. ای جهان‌وار دادگر، در قضاوت عادل و در امانت‌داری امین‌مان بفرما که جز به یاری تو به حمایت احدی دل نمی‌بندیم. نامت جاودان و فرمانت بر مصحف دل‌ها منقش باد. به دیده ملاطفت بر ما بنگر.

بِرَحمَتِکَ یا اَرحَمَ الرّاحِمینَ.

انتهای پیام/