به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، پس از قبول قطعنامه 598 توسط جمهوری اسلامی ایران، پیشبینی امام خمینی مبنی بر عدم پایبندی عراق بر تعهداتش به تحقق پیوست و سه روز پس از آن یعنی در تاریخ 30 تیر 1367، صدام مجددا با قوای بسیاری به ایران حمله کرد. این حملات عراق و همکاری او با منافقین به تدریج به عملیات مرصاد منجر شد که طی آن منافقین شکست مفتضحانهای از رزمندگان اسلام خوردند. سوم مردادماه سالروز حمله همزمان ارتش عراق و منافقین به ایران بعد از پذیرش قطعنامه است.
محسن رفیقدوست(وزیر وقت سپاه در زمان جنگ) درباره حملات دشمن بعد از بعد از پذیرش قطعنامه میگوید: «بعد از پذیرش قطعنامه، در یک زمان کوتاهی، منافقین و ارتش عراق با همکاری یکدیگر از غرب و جنوب به ما حمله کردند که به لطف خدا شکستی که عراق از ما بعد از آتش بس خورد، افتضاح تر از شکست جنگ هشت ساله بود. لذا ما قدرت نظامی خوبی داشتیم.»
ارتش عراق با شکستن خطوط پدافندی در محدوده نفت شهر تا پاسگاه باویسی، شهرهای قصرشیرین، سرپل ذهاب، گیلان غرب و سومار را تصرف کرد و با دست یابی به تنگه پاتاق، زمینه را برای عملیات منافقین فراهم کرد. روز 31 تیرماه 67، لشگر 16 پیاده عراق با عبور از "چم امام حسن(ع)" حرکت خود را در مسیر جاده قصر شیرین- گیلان غرب ادامه داد و به پشت دروازههای شهر رسید. نیروهای موجود در منطقه گیلان غرب یارای ایستادگی در مقابل هجوم همه جانبه عراق را نداشتند؛ اما همین تعداد اندک نیز موفق شدند بسیاری از نفرات، ادوات، و تانکهای عراقی را در آتش قهر خود بسوزانند.
حمله همزمان ارتش عراق به جنوب و منافقین به کرمانشاه
در حالی که چندین روز از قبول قطعنامه 598 شورای امنیت توسط جمهوری اسلامی ایران میگذشت، در سوم مردادماه سال 1367 هم زمان با حمله به جنوب، ارتش عراق در جبهه میانی از قصر شیرین تا مهران نیز حمله کرد و برای هجوم سازمان منافقین در آن منطقه زمینه لازم را فراهم آورد. سپس هجوم نیروهای ضد انقلابی مجاهدین خلق(منافقین) به باختران(کرمانشاه) شروع شد. آنان که عملیات خود را با هدف براندازی نظام اسلامی آغاز کرده بودند، وضعیت نظامی ایران را از هم پاشیده ارزیابی کرده، اوضاع داخلی کشور را آسیب پذیر میدانستند. از این رو، منافقین میپنداشتند با یک ضربه و شوک نهایی، نظام جمهوری اسلامی فرو خواهد ریخت و این تنها فرصت آنها است. این مزدوران کوردل چنان به وعدههای دشمنان قسم خورده انقلاب اطمینان پیدا کرده بودند که جمعبندی نهایی درباره نظام آتی ایران را به چند روز بعد در میدانِ آزادی تهران موکول کردند. این نوعی آزمایش بقای اقتدار امام(ره) و مشروعیت نظام پس از قبول قطعنامه بود.
وقتی حضور گسترده مردم در جبهههای جنوب و غرب با سازماندهی سپاه، حملات دشمن را در هم کوبید و مردم نشان دادند که جمهوری اسلامی قادر است یک بار دیگر همه چیز را از ابتدا شروع کند عراق نیز از اینکه بار دیگر در باتلاقی که 8 سال در ان سرگردان بود، وارد شود، صرف نظر کرد و به بهانه جویی در مورد برقراری آتش بس پایان داد. این عملیات با مقاومت دلاورمردانه بسیجیان و نیروهای مردمی، به حماسه غرورآفرین مرصاد تبدیل شد و طومار ننگین منافقین را درهم پیچید.
انتهای پیام/