"انجمن صنفی منحله روزنامه‌نگاران" در قالب یک حزب عمل می‌کرد
خبرگزاری تسنیم: انجمن صنفی روزنامه‌نگاران برخلاف عنوان خود، بخش اعظم فعالیت‌هایش سیاسی بود و در حقیقت در قالب یک حزب عمل می‌کرد.
به گزارش خبرنگار گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران در سال 76 توسط جمعی از فعالان رسانه‌ای کشور تأسیس شد و پس از چند سال فعالیت به‌دلیل ارتکاب تخلفات متعدد، منحل شد.
پس از انحلال انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران، انجمن دیگری با عنوان «انجمن صنفی خبرنگاران و روزنامه‌نگاران ایران» با کسب مجوز رسمی از وزارت کار، آغاز به کار کرده و در حال حاضر نیز به صورت قانونی مشغول به فعالیت است؛ در پی برگزاری یازدهمین انتخابات ریاست‌جمهوری، برخی از افراد وابسته به انجمن صنفی منحله روزنامه‌نگاران طی نامه‌هایی سرگشاده، با فرافکنی سعی در انکار انحلال این تشکل را داشته و خواستار فعالیت مجدد آن شده‌اند.
به همین بهانه، در گفتگو با مهدی فضائلی از کارشناسان ارشد رسانه و مدیرعامل اسبق خبرگزاری فارس به تشریح علل انحلال انجمن صنفی روزنامه‌نگاران و برخی از تخلفات آن پرداختیم.
در ادامه مشروح این گفتگو را می‌خوانیم:
* اهم تخلفات انجمن منحله صنفی روزنامه‌نگاران که در نهایت منجر به انحلال این انجمن شد، چه مواردی بود؟
مهم‌ترین بحثی که در ارتباط با انجمن صنفی منحله روزنامه‌نگاران مطرح بود و باعث انحلال آن شد، بحث عدم رعایت بخش‌های مهمی از اساسنامه انجمن است به طوری که برای برگزاری مجمع عمومی انجمن، حدنصابی در اساسنامه تعریف شده بود که در انتخابات‌های برگزار شده عملا رعایت نشد.
از آنجا که خود اعضای این انجمن هم متوجه شدند، حدنصاب تحقق پیدا نکرده است در دوره دوم خرداد از وزارت کار یک مجوز موقت گرفتند که خود این مجوز هم خلاف اساسنامه و تقریبا غیرقانونی بود.
حتی این مجوز هم تنها برای یک دوره اجازه استفاده را به این انجمن می‌داد اما اعضای هیئت مدیره بعدها از آن در دوره‌های مختلف استفاده کردند.
با توجه به آنکه خود انتخابات و هیئت مدیره‌ای که بر اثر آن انتخاب شده بود غیرقانونی بود، لذا وزارت کار در زمان آقای جهرمی مطابق اساسنامه مدت زمانی را تعیین کرد تا این هیئت مدیره بتواند مجمع را برگزار کرده و طبق اساسنامه کار پیش رود.
البته این مهلت هم به پایان رسید و آنها نتوانستند کار را انجام دهند بنابراین بر اساس مفاد خود اساسنامه، انجمن خود به خود منحل شد.
متعاقب آن جمعی از روزنامه‌نگاران از این انجمن شکایت کرده و قوه قضائیه به این شکایت رسیدگی کرد که در نتیجه آن دفتر انجمن صنفی با فاصله کمی پس از انحلال، پلمب شد.
چرا که آنها مدعی بودند چیزی حدود 4 هزار نفر عضو دارند در حالیکه در جلسات مجمع تعداد بسیار محدودی شرکت می‌کردند که در جلسات مجمع، حدنصاب پیش‌بینی شده در اساسنامه رعایت نمی‌شد.
نکته دیگر اینکه این انجمن برخلاف عنوان خود که انجمن صنفی روزنامه‌نگاران بود، بخش اعظم فعالیت‌هایش سیاسی بود و در حقیقت در قالب یک حزب عمل می‌کردند.
بعدها هم پس از اتفاقاتی که در کشور پیش آمد، شاهد بودیم برخی از دست‌اندرکاران این انجمن از کشور متواری شدند و اینک در خارج از کشور در خدمت بخش رسانه‌ای نظام سلطه هستند و بخش دیگری از آنها نیز در زندان بسر می‌برند.
در مجموع، ترکیبی که این انجمن داشت یک ترکیب متناسب و در شأن جامعه روزنامه‌نگاری کشورمان نبود.
* برخی از اعضای هیئت مدیره انجمن منحله روزنامه‌نگاران مانند رجبعلی مزروعی در جلسات مجمع عمومی به بهانه‌های واهی و غیرقانونی از ثبت‌نام چهره‌های ارزشی و به تعبیری اصولگرا برای نامزدی عضویت در هیئت مدیره انجمن ممانعت می‌کردند، علت چنین اقدامات غیرقانونی چه بود؟
به هرحال وقتی که حدنصاب برای تشکیل مجمع عمومی تحقق نمی‌یافت، معمولا افراد شناخته شده خودشان را مطلع کرده تا در جلسات حضور پیدا کنند و رای آنها جهت‌دار بود.
اعضای هیئت مدیره انجمن با بررسی صلاحیت‌ها و کارهایی این چنینی از ثبت‌نام چهره‌های اصولگرا جلوگیری می‌کردند.
* آیا نمونه‌های از رفتارهای سیاسی که این انجمن انجام می‌داد به خاطر دارید؟
اگر تاریخچه فعالیت این انجمن را نگاه کنیم، باید بگردیم تا بتوانیم فعالیتی صنفی پیدا کنیم البته این مطلب بدان معنا نیست که این انجمن کار صنفی نداشته، بلکه فعالیت‌های صنفی بسیار محدودی داشته که آن هم در خدمت اهداف سیاسی بوده است.
اما بیانیه‌هایی که توسط این انجمن صادر می‌شد و نوع جلساتی که داشتند و حتی خود اشخاصی که در رأس این تشکیلات حضور داشتند، یک تشکیلات کاملا سیاسی را ایجاد کرده بود.
حمایت‌هایی که در انتخابات‌های مختلف انجام می‌دادند و فعالیت آنها در شرایط مختلف سیاسی به گونه‌ای بود که کاملا در قالب یک حزب عمل می‌کردند.
مشخص است که مواضع جریان سیاسی تند، افراطی و تحت پوشش اصلاح‌طلب که با جریانات ملی ـ مذهبی ارتباط بسیار نزدیکی داشت، چگونه بوده است!
* اخیرا شاهد بودیم برخی از چهره‌های تندرو اصلاح‌طلب در دیدارهای خود با رئیس جمهور منتخب خواستار از سرگیری فعالیت این انجمن منحله شدند، به نظر شما هدف این افراد از این اقدام چه بوده و آیا در پی ایجاد شرایط و فضای گذشته برای خود هستند؟
جریان دوم خرداد یا اصلاح‌طلب که البته طیف‌های مختلفی دارد، اگر چه واقعا حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر روحانی را قبول ندارد، اما وی را به عنوان یک فرصت محسوب می‌کنند.
این جریان به خوبی می‌داند که وی تعلق خاطری به جریان اصلاحات ندارد، هر چند که قرابت‌هایی با این جریان دارد که البته در مقابل با جریان اصولگرا نیز قرابت‌هایی دارد.
اساسا حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر روحانی، کاندیدای این جریان نبوده است و هیچ‌یک از تشکل‌های اصلاح‌طلب حاضر به حمایت رسمی از وی نشد اما این جریان نوعی سهم‌خواهی را به طور جدی دنبال می‌کند.
جریان اصلاح‌طلب به دنبال آن است که در ذیل دولتی که مسئولیتش به عهده رئیس‌جمهور منتخب است، بتواند امتیازاتی را گرفته و شرایط را برای بازگشت مجدد خود فراهم کند که راه‌اندازی مجدد این انجمن منحله یکی از اتفاقاتی است که در ذیل این سیاست کلی قرار دارد.
البته بعید می‌دانم که رئیس‌جمهور منتخب حاضر باشد هزینه کارهایی از این دست را پرداخت کرده و در چنین دامی بیفتد.
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.
