افشین پروینپور در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم با بیان اینکه وظیفه اصلی وزارت مسکن تنظیم بازار و کنترل قیمت مسکن است، افزود: در دورهای که آقای آخوندی متصدی وزارت مسکن و شهرسازی بود قیمت مسکن از بین سالهای 72 تا 76 حدود 300 درصد افزایش یافت. به عبارت دیگر در ابتدای دوره متوسط قیمت هر مترمربع در شهر تهران 58 هزار تومان تهران بود که در پایان دوره به مترمربعی 158 هزار تومان افزایش یافت.
وی با اشاره به این که وزیر وقت مسکن و شهرسازی توجیه غلطی برای افزایش قیمت داشت و اعلام میکرد این مسئله باعث شده تا قیمت داراییهای مردم افزایش پیدا کند،تصریح کرد: اگر مسکن گران شود در مجموع به نفع صاحبان مسکن (مصرفکننده واقعی) نیست. مردم با دو هدف وارد بازار مسکن میشوند خرید ملک برای مصرف یا برای حفظ سرمایه.
وی ادامه داد: افزایش قیمتها برای گروهی که ملک را بهعنوان یک کالای مصرفی استفاده میکنند تفاوتی به حال آنها ندارد، البته اگر ملک گران شود در صورتیکه بخواهند آن را تبدیل به احسنت کنند باید مابهالتفاوت آن را پرداخت کنند.
کارشناس اقتصاد مسکن با بیان اینکه گران شدن مسکن به نفع گروهی است که تقاضای سرمایهای دارند، گفت: افزایش قیمت مسکن به سود افرادی است که خانههای دوم، سوم و... دارند. بنابراین اینکه افتخار کنیم که با افزایش قیمت مسکن داراییهای مردم افزایش یافته منطق اشتباهی است.
پروینپور با بیان اینکه متعاقب گران شدن مسکن نرخ اجارهبها نیز در آن زمان به شدت افزایش یافت، افزود: نکته دیگری که باید به آن اشاره شود این است شاخص دسترسی به مسکن و سهم هزینه مسکن در سبد خانوار در دوره وزارت آخوندی افزایش پیدا کرد.
وی تصریح کرد: وزیر پیشنهادی راهوشهرسازی دولت یازدهم در زمان تصدی وزارت وقت مسکن بهطور رسمی سیاستی را با نام طرح پاک (پسانداز، انبوهسازی، کوچکسازی) مطرح و اعلام کرد آنرا پیگیری میکند.
وی ادامه داد: مهمترین بحث این حوزه سیاست کوچکسازی مسکن بوده که یک سیاست فوقالعاده خطرناکی است و به این دلیل که عوارض و ناهنجاریهای فرهنگی و اجتماعی بدی را به دنبال دارد، باعث میشود رشد فکری و جسمی کودکان به درستی انجام نشود و خانوادهها در فشار عصبی در خانههای کوچک قرار گیرند.
کارشناس مسکن با تاکید بر اینکه ایران کشوری است که مشکل زمین ندارد، اظهار کرد: بعضی کشورها مشکل زمین دارند و به ناچار به سمت کوچکسازی میروند. از سوی دیگر ایرانیها خانواده محور هستند و در خانواده بودن هنوز یک ارزش تلقی میشود، سیاست کوچک سازی ضد فرهنگی و ضد خانواده بود.
به گفته پروینپور، طرح پاک جزو یکی از بدترین برنامههایی بود که دوره آخوندی اجرا شد.
وی مبارزه با سیاست فروش تراکم(هوا) را یکی از جنبههای مثبت وزیر پیشنهادی راه وشهرسازی اعلام کرد و افزود: آخوندی با فروش تراکم مازاد بهطور جدی مخالف بود. زمان وزارت آخوندی مقارن با دوره شهرداری کرباسچی در تهران بود و در واقع بخشی از گران شدن مسکن مربوط به سیاست فروش هوا بود. بهصورت خیلی جدی مبارزه کردند با این سیاست. نتایجی هم داشت، اما در مجموع فروش تراکم را متوقف نکرد.
وی در ادامه با اشاره به اینکه تفکر توجه به بخش خصوصی سیاست غلطی بود که از دوره وزارت آخوندی آغاز شد، تصریح کرد: تفکر حمایت منافع انبوهسازان و سازندگان برای ایجاد جذابیت سرمایهگذاری در بخش مسکن تا اواسط عمر دولت نهم وجود داشت.
وی تاکید کرد: این در حالی است که مسئول سیاستگذاری بخش مسکن باید کاری کند تا مسکن با قیمت تمامشده متناسب با درآمدهای قشر کمدرآمد و متوسط به دست مصرفکننده برسد. اما در دوره آخوندی و پس از آن اصلا به این مسئله توجه نشد و فقط دنبال این بودند که پول بیشتری به جیب سازندگان برود، روند که باعث شد مسکن با قیمت بالا به دست مصرف کننده نهایی برسد.
به گفته پروینپور، این مسئله برای آقای آخوندی مهم نبود، مسئله مهم این بود که مسکن ساخته شود و در مرحله بعد انبوهسازان و سازندگان سود کنند.
انتهای پیام/