به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، آلودگی هوا، به چالش جدیدی مبدل شده به مرور زمان به دلیل دوده ناشی از سوخت های گوناگون و آلاینده های شیمیایی و سوخت های غیراستاندارد گریبانگیر آثار باستانی شده است.
آلایندههای خطرناک ناشی از دودکشهای کارخانه ها و ازدیاد تردد خودرو ها به موجب همجواری آثار تاریخی با مراکز پر رفت و آمد، نه تنها بلای سلامت و جان مردم شهر شده بلکه موجبات تخریب آرام و بیصدای اثار باستانی کشور را نیز فراهم کرده است.
کارشناسان باستانشناسی معتقدند اگر چه تاکنون تحقیق جامعی برای بررسی دقیق اثرات آلایندههای بر ابنیه تاریخی صورت نگرفته اما شواهد موجود حکایت دقیقی از این مساله خطرناک دارد نشستن دوده ها بر بناهای تاریخی و جرز دیوارهای اجری تمیز کردن محوطه و بناها را مشکل می کند.
آثار جبران ناپذیر آلودگی و گرمای هوا چون روز به روز و آهسته آهسته به پیش می رود به چشم نمی آید. ولی پس از مدتی شاهد آن خواهیم بود که کاشی های فیروزه فام و نمای اجری بناهای تاریخی به چیز ناخوشایندی به رنگ دود درآمده و این دود و سرب چنان در بافت کاشی و اجر نفوذ می کند که بیرون کشیدن آن تقریبا ناممکن است.
با توجه به ثبت جهانی دهها بنای تاریخی در یونسکو براساس مقررات وضع شده در این مرجع اگر دولت ها از مقررات و ضوابط نگهداری میراث فرهنگی شان در برابر عوامل ویرانگری همچون آلاینده های شیمیایی یا دزدی و تخریب جلوگیری نکنند، نام آن اثر از فهرست یونسکو حذف خواهد شد و این خود تهدید مهمی برای پایتخت فرهنگی هنر محسوب می شود.
البته چاره کار در استفاده نکردن از سوخت های فسیلی و به طور کلی استفاده کم تر از اتومبیل است. این به عهده مردم و چاره دیگر بر عهده مسوولان و مدیران است پیاده محوری و دور کردن اتومبیل ها از پای آثار تاریخی. پیاده محوری در آثار تاریخی، ضامن سلامت بازدیدگنندگان، امنیت و بقای بیشتر آثار باستانی است.
انتهای پیام/