به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مرتضی شایسته تهیه کننده سینما در ابتدای بحث در خصوص چشم انداز سینما در آینده گفت:الان شرایط سختی برای تهیه کنندگان به وجود آمده است و امیدواریم با تدبیر آقای ایوبی مشکلات برطرف شود. در دوران شمقدری و میراعلایی حمایت لازم از تهیه کنندگان سینمایی صورت نگرفت. آقای میراعلایی و تیمی که در فارابی بودند، عملا راه فارابی را روی تهیه کنندگان بخش خصوصی بستند.
شایسته ادامه داد: در جلسهای من به همراه سرتیپی، باباییان و اسماعیلی به فارابی رفته بودم. متأسفانه نام خودمان را در میان دریافت کنندگان وام ندیدیم. بنابراین درها بر روی بخش خصوصی بسته و سهم بخش خصوصی کم و خود فارابی تهیه کننده شد. ما با تهیه کنندگی دولتی به شدت مخالفیم و دفتر تولید فیلم را در فارابی قبول نداریم. اگر فارابی به سمت تولید برود، یعنی بخش خصوصی لازم نیست و باید به دنبال کارمان برویم. قبلا فارابی در 10 سال یک فیلم تولید می کرد اما الان در 4 سال بیشتر از 40 فیلم تولید کرده است.
پژمان لشکری پور کارشناس سینما و مسئول پیشین فارابی در ادامه گفت: فارابی 40 عنوان فیلم را در قالب مشارکت و وام حمایت کرده است. در دی ماه سال 90 و در آستانه جشنواره، رهنامه فعالیت فارابی را برای جیرانی تفسیر کردم. فارابی به صورت مشارکت در ساخت و پرداخت وام قرارداد می بندد. فیلم «پل چوبی» از فیلم هایی بود که وام گرفت.
وی افزود: ممکن است آقای شایسته بگویند به من وام ندادند اما در زمانی که فارابی بودم، طرحی از آقای شایسته به دفترم نیامد. اگر لازم باشد لیست ارائه می دهیم که اکثر دوستان وام گرفته، از اتحادیه تهیه کنندگان بودند که پروانه ساخت داشتند.ر«پل چوبی» که جزو فیلم های تحریمی بود، وام دریافت کرد.
سینمای ایران بدون حمایت دولت میمیرد
این کارشناس سینما توضیح داد: کلید واژه در تحلیلی سینمای امروز ایران وجود دارد و آن این است که سینمای ایران طی 32 سال گذشته با توسعه نا موزون مواجه است. این توسعه ناموزون محصول یک یا دو دوره نبوده است بلکه طی سال های طولانی ایجاد شده است. این ناموزونی به حدی ادامه پیدا کرده است که سینمای ایران بدون حمایت دولت و در قسمت های دیگر متأسفانه نمی تواند به حیات خود ادامه دهد.
لشکری پور تأکید کرد: ما در شرایطی هستیم که بیشترین فیلم سینما را تنها دو و نیم درصد مردم می بینند. متأسفانه عمده درآمد سینما هم از همین راه به دست می آید و این در حالی است که رایت رسانه های ما محدود است و به فاصله سه ماه پس از اکران به سرعت فیلم ها تکثیر می شود و بعضی ترجیح می دهند دیگر به سینما نروند. در حوزه رایت تلویزیونی نیز تنها رایت 6 یا 7 درصد فیلم های ما خریده می شود و آن هم باقیمتی است که شاید یک دهم تولید باشد.
وی افزود: هیچ کس جلوی بخش خصوصی را برای تولید کردن نگرفته است. سینمای ایران در عرصه تولید دولتی اما در عرصه توزیع خصوصی است. آیا برداشتن سینمای نفتی به یکباره در کشوری که 300 سالن سینما دارد، شدنی است؟
شایسته با اشاره به صبحت های لشکری پور افزود:اکثر تهیه کنندگانی که آقای لشکری پور به آن اشاره می کند، تهیه کننده مورد نظر ما نبودند؛ یعنی بسیاری از این افراد را کسانی مثل آقای لشکری پور تأیید کردند. بیشتر این دوستان مدیر تدارکات و تولید بودند که فارابی آنها را تهیه کننده معرفی کرده است.
این تهیه کننده تصریح کرد:تهیه کننده سینمای ایران باید بتواند در کشور خودش تولید کند. بنیاد فارابی و شهرداری باید به تهیهکننده کمک کنند و بعد وام را پس بگیرند. در زمان آقای رضاداد و بهشتی کمک انجام میشد و بعد وام را پس می گرفتند. موضوعات انتخابی فارابی بر اساس هیچ مبنایی نبوده است و اصلا ارزشی نیست. مثلا فیلم استرداد اصلا ارزشی نیست و درباره نظام و انقلاب نیست.
شایسته گفت: بخش خصوصی توان تولید 50 یا 60 فیلم را در سال دارد اما این تولید باید حمایت شود. بنیاد فارابی باید کار خود را حمایت از بخش خصوصی بداند. مرکز گسترش سینمای تجربی و شهرداری باید همین کار را انجام دهند و نباید خودشان تولید کننده شوند.
وی افزود: من فیلمنامه «قصه پریا» را برای میراعلایی فرستادم که او برای شما فرستادند و نظرات این بود که اگر فیلم را ببینیم حمایت می کنیم.
پول وامهای فارابی از دهه 60 به ما برگردانده نشد
پژمان لشکری پور در ادامه گفت: دوستان تهیه کننده از یک طرف معتقدند دولت حق ورود به تولید ندارد اما از طرف دیگر می گویند بخش دولتی برای تولید از ما حمایت نمی کند. بخش عمده ای از تهیه کنندگان ما که از وام دهه 60 استفاده می کردند،پول آن را به بنیاد فارابی برنگرداندند. در اواسط دهه هفتاد بانک عامل یعنی صادرات یا تجارت کل فیلم ها را فروخت و بدهی ها را صفر کرد.
وی ادامه داد: در بنیاد فارابی در جلسه ای بودم که به حساب اختلافات مالی فیلم«گاو» رسیدگی می شد.حتی گاهی فیلم سینماگر به فروش نرفته و نمی تواند پول دوربین دولتی را بپردازد و برای این سینماگر رایت می تراشند تا بتواند چک خودش را آزاد کند. من هرگز بدون پروانه ساخت ارشاد نمی توانم مجوز پرداخت وام بدهم. نباید برای بررسی عوامل کلان تنها به خودمان نگاه کنیم و حکم کلی صادر کنیم.
80 درصد دفاتر پخش بیکار هستند
شایسته در پاسخ گفت: معتقدم فارابی نباید تولید کند بلکه باید ازتولیدات حمایت کند. فارابی علاقه بسیاری برای تصاحب فیلم دارد. این برای سینمای ایران فاجعه است که بگوییم مرکزی فیلمی مثل «فرزند چهارم» را تولید می کند اما مخاطب و برگشت مالی ندارد. الان 30 دفتر پخش داریم که 24 تای آن واقعا کار ندارند و 100 درصد تقصیر دولت است. خداروشکر آقای جنتی و ایوبی آمدند چون اگر دوستان دیگر بودند، دفاتر را می بستند و مهر می کردند. علی سرتیپی چند روز پیش گفتند می خواهم دفترم را ببندم چون دائما درحال ضرر کردن است. در ماه گذشته 35 سالن سینما بسته شده و سینما در ایران در حال نابودی است و آقای ایوبی با بحران روبروست.
سیداحمد میراعلایی در پایان برنامه«هفت» روی خط آمد و گفت: من این حرف ها را با آقای شایسته حدود یکسال گذشته گفتم و ثابت کردم در حال اشتباه کردن هستند. ما در فارابی هیچ فیلمی که پروانه ساخت نداشته باشد را بررسی نمی کنیم. یکی از اشکالات این است که به هرکسی پروانه ساخت داده اند. کارگردانی که برای کارگردانی خودش توان لازم را ندارد، چگونه ممکن است تهیه کنندگی را هم به عهده بگیرد؟
وی افزود: بخشی از انرژی ما صرف افرادی می شود که پروانه ساخت دارند و تهیه کننده هم هستند. ما وقتی به مأموریت اصلی فارابی عمل خواهیم کرد که سینما اصلا محتاج دولت در تولید نباشد اما باید ظرفیت و توان لازم هم وجود داشته باشد. به جرأت می گویم که هزینه فارابی برای تولید فیلم ها بسیار کمتر از جاهای دیگر است و صرفه جویی زیادی کرده ایم. اگر اصل سینما است نباید دنبال حاشیه باشیم.
انتهای پیام/