به گزارش خبرنگار گروه "رسانههای دیگر" خبرگزاری تسنیم، پایگاه اطلاعرسانی دفتر حفظ و نشر آثار مقام معظم رهبری بخشی از بیانات ایشان را در دیدار جمعی از پرستاران 1376/06/19 راجع به واقعه 17 شهریور بهشرح ذیل منتشر کرد.
از روز هفدهم شهریور سال 1357 خاطرهاى در ذهن دارم. قبل از آنکه این حادثه خونبار در تهران اتّفاق بیفتد، سیاست رژیم ستمشاهى بهدنبال این بود که مبارزان و بهتبع آن ملت ایران را، به تندرو و کندرو، افراطى و معتدل تقسیم کند. این، نکته خیلى قابل توجّهى است که امروز مثل آیینهاى، همه عبرتها را به ما درس مىدهد. کسى که روزنامههاى آنوقت و اظهارات مسئولان رژیم ستمشاهى را مطالعه مىکرد، مىفهمید که اینها مىخواهند کسانى را که در مقابل آنها هستند و مبارزه مىکنند، از هم جدا کنند.
عدّهاى را که طرفداران و علاقهمندان مخلص امام بودند و راه امام را علناً اظهار مىکردند، بهعنوان تندرو و افراطى و متعصّب معرفى مىکردند. در مقابل اینها هم، بعضى از کسانى را که علاقهمند به مبارزه بودند، ولى خیلى جدّى در آن راه نبودند، یا جدّى بودند، ولى دستگاه آنطور خیال مىکرد اینها جدیّتى ندارند، بهعنوان افرادى که معتدلند و با اینها مىشود مذاکره و صحبت کرد، معرفى مىکردند. من در آن روز این احساس خطر را کردم. آنزمان من در جیرفت تبعید بودم. شاید روز چهاردهم یا پانزدهم شهریور بود.
به یکى از آقایان معروف که در قم بود، نامهاى نوشتم و این سیاست رژیم را براى آن آقا تشریح کردم و گفتم: اینها با این تدبیرِ خباثتآمیز مىخواهند بهانهاى براى سختگیرى بر مخلصان و عشّاق امام بزرگوار به دست آورند و شما را بدون اینکه خودتان بخواهید، در مقابل آنها قرار دهند. این نامه را نوشته بودم؛ اما هنوز نفرستاده بودم. روز شنبه هجدهم شهریور بود که رادیو و روزنامهها، خبر کشتار هفدهم شهریور را پخش کردند. فرداى آن روز، ما در جیرفت از این قضیه مطّلع شدیم. من برداشتم در حاشیه آن نامه براى آن آقا نوشتم: «باش تا صبح دولتش بدمد، کاین هنوز از نتایج سحر است». آن نامه را بهوسیله مسافر، براى آن آقاى محترم فرستادم.
آنها شروع کردند سختگیریها را علیه مبارزان و انقلابیون حقیقى راه انداختن که نمونهاش کشتار هفدهم شهریور بود.
انتهای پیام/*